Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Η θεία Αγλαΐα ζει!

Οικονομική κρίση και θεσμικός εκφυλισμός πάνε πακέτο


του Ευτύχη Παλλήκαρη*

Ποιος επιμένει ότι η κρίση στη χώρα είναι μόνο οικονομική;
Αν δεν ασθενούσαν βαριά και οι θεσμοί, ίσως να μιλούσαμε μόνο για αριθμούς και στατιστικές.
Μόνο που οι εκπτώσεις στους πολιτικούς θεσμούς είναι μέρος του προβλήματος.
Οικονομική κρίση και θεσμικός εκφυλισμός πάνε πακέτο.
Οι πολίτες το διαπιστώνουν καθημερινά και τα κόμματα –που θα έπρεπε να είναι οι θεματοφύλακες των θεσμών– κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να βαθύνουν το χάσμα τους με οπαδούς και μη. Ας παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία αυτής της αυτιστικής συμπεριφοράς των κομμάτων. Κι εσείς, κρίνετε...

Πόθεν έσχες
Οι γούνες της κ. Βόζενμπεργκ, η «δεξαμενή κολυμβήσεως» του προέδρου της Βουλής κ. Πετσάλνικου, η κληρονομιά της θείας Αγλαΐας για τον Θ. Πάγκαλο και οι καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ για άλλους ήταν το «πανόραμα» των φορολογικών στοιχείων βουλευτών και υπουργών για το 2008, που μας εξόργισαν.
Κι όμως, το «πόθεν» του «έσχες» οι βουλευτές εξακολουθούν να το ξορκίζουν.
Και όχι μόνο.
Η πρόταση να αναρτώνται στο διαδίκτυο οι φορολογικές δηλώσεις όλων των ετών κοινοβουλευτικής θητείας των βουλευτών –ώστε οι κοινοί θνητοί να συγκρίνουν τα στοιχεία και να κρίνουν– προσκρούει στις ενστάσεις μελών του κοινοβουλίου ότι παραβιάζονται τα προσωπικά τους δεδομένα!
Οπότε βλέπω να βολευόμαστε και στο μέλλον με το «έσχες» και τις κληρονομιές της θείας Αγλαΐας.

Δημοκρατία στα κόμματα
Ο Γ. Παπανδρέου διέγραψε τον περασμένο Μάιο τρεις βουλευτές (Δημαρά, Σακοράφα, Οικονόμου) γιατί δεν ψήφισαν υπέρ του μνημονίου.
Αλλά προσφάτως και ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Θ. Σκυλακάκης βρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες εκτός κόμματος, γιατί δήλωσε δημόσια πως διαφωνεί με τη θέση του προέδρου Α. Σαμαρά ότι το έλλειμμα μπορεί να μηδενιστεί σε ένα χρόνο.
Όπου δεν πίπτει λόγος – και στα κόμματα ο λόγος και ο διάλογος είναι πλέον είδη πολυτελείας –, πίπτει ράβδος και διαγραφή.
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν για τους επόμενους... αντιρρησίες.

Νόμος περί ευθύνης υπουργών
Νόμος που ισχύει από το 2003 βάσει του άρθρου 86 του Συντάγματος και δεν ισχύει πουθενά στην Ευρώπη, πιθανότατα ούτε στην Αφρική.
Με το νόμο αυτό οι υπουργοί έχουν το προνόμιο να μη δικάζονται από δικαστές, όπως όλοι εμείς, για παραπτώματα ακόμα και βαριά, αλλά από συναδέλφους τους...
Τα αδικήματα παραγράφονται στη Βουλή εφόσον μεσολαβήσουν εκλογές, ενώ με το νόμο αυτό καταργείται η επίσης συνταγματική διάκριση της εκτελεστικής από τη δικαστική εξουσία, αφού οι βουλευτές –που είναι μεταξύ άλλων γιατροί, φαρμακοποιοί, πολιτικοί μηχανικοί– αναλαμβάνουν χρέη δικαστών.
Αποτέλεσμα; Δείτε το ρεζιλίκι με τις εξεταστικές επιτροπές.
Στο μεταξύ ο νόμος αυτός δεν μπορεί να αλλάξει πριν από το 2013, με νέα συνταγματική αναθεώρηση και μόνο...

Τα οικονομικά των κομμάτων
Επειδή όλοι κληθήκαμε να πληρώσουμε τη νύφη για τη χρεοκοπία της χώρας, νομίζετε ότι και τα κόμματα συγκινήθηκαν;
Τον περασμένο Μάιο αποφασίστηκε πράγματι να μειωθεί η ετήσια κρατική επιχορήγηση σε αυτά από 58 εκ. ευρώ σε 37,2 εκ. ευρώ. Όμως δεν πέρασαν παρά ελάχιστοι μήνες που το ποσό κρίθηκε υπερβολικά χαμηλό και ανήλθε στα 48,8 εκ. ευρώ, δηλαδή μπήκε «καπέλο» 11,6 εκ. ευρώ!
Το ΠΑΣΟΚ πήρε επιπλέον 4,2 εκ. ευρώ, η ΝΔ 4,5, το ΚΚΕ 1,2, ο ΣΥΡΙΖΑ 900.000 ευρώ και ο ΛΑΟΣ 700.000 ευρώ. Φυσικά και δεν υπήρξε αντίρρηση στη μοιρασιά.
Καλό είναι να στηρίζονται τα κόμματα, αλλά μήπως σε δύσκολους καιρούς θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα;

Ερώτημα: Μπορεί στα σοβαρά να πιστεύει κάποιος ότι αυτό το γερασμένο πολιτικό μοντέλο θα κρατηθεί για πολύ στη ζωή; Αν κάποιοι επιμένουν πως ναι, άντε και καλό... κατήφορο!

*Athens Voice, τεύχος: 317 - 29/09/2010

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Το Ελληνικό και η Αθήνα (2)

"τα λόγια σου μας χάιδεψαν τ 'αυτιά, μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια"

Διονύσης Σαββόπουλος


Κι ο λογαριασµός;

του Ι. Κ. Πρετεντέρη*

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ της ευρύτερης περιοχής ζήτησαν από κοινού να µετατραπεί το πρώην αεροδρόµιο του Ελληνικού σε µητροπολιτικό πάρκο. Καµία αντίρρηση. Όλοι θα θέλαµε να ζούµε δίπλα σε ένα πάρκο και είναι απολύτως λογικό το ίδιο να ζητούν και οι δήµαρχοι και οι ψηφοφόροι τους.

ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΙΑ διευκρίνιση. Ποιος θα πληρώσει για το πάρκο στο Ελληνικό; Διότι εδώ υπάρχουν ορισµένα ζητήµατα τα οποία απαιτούν αποσαφήνιση.

ΚΑΤ' ΑΡΧΑΣ (και πριν µας απασχολήσουν οι Αραβες του Κατάρ...), µπορεί να υπάρξει τέτοιο πάρκο;
ΤΟ ΠΡΩΗΝ αεροδρόµιο είναι µια έκταση πεντέµισι χιλιάδων στρεµµάτων.
Το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, το µεγαλύτερο µητροπολιτικό πάρκο του κόσµου, είναι κάτι παραπάνω από τρεις χιλιάδες στρέµµατα, ενώ το Χάιντ Παρκ του Λονδίνου φτάνει τα δυόµισι χιλιάδες στρέµµατα.
Πράγµα που σηµαίνει πως µιλούµε για ένα πάρκο στο Ελληνικό το οποίο θα είναι όσο το Σέντραλ Παρκ και το Χάιντ Παρκ µαζί!
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ; θα µου πείτε. Μπορεί πλέον η Αθήνα να αποκτήσει αυτή το µεγαλύτερο µητροπολιτικό πάρκο του κόσµου και να τη ζηλεύουν τόσο οι Λονδρέζοι όσο και οι Νεοϋορκέζοι.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τόσο απλό. Διότι για να γίνει το Ελληνικό πάρκο, χρειάζονται (µε πρόχειρο υπολογισµό) περίπου 5 εκατοµµύρια κυβικά κηπευτικού χώµατος. Χρειάζεται να κατασκευαστεί ειδικό εργοστάσιο αφαλάτωσης για να ποτίζεται το πάρκο – διότι αν περιµένουµε από την ΕΥΔΑΠ, θα στερέψει η ΕΥΔΑΠ...

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ χιλιάδες φυτά, αλλά και κάτι πολύ σοβαρότερο: σοβαρή και αυστηρή αστυνόµευση ενός δενδροφυτεµένου χώρου πεντέµισι χιλιάδων στρεµµάτων.
Υποθέτω πως οι δήµαρχοι δεν θα θέλουν να δουν το πάρκο τους να µετατρέπεται σε καταυλισµό αστέγων, ούτε σε παζάρι ναρκωτικών, ούτε σε εστία εγκληµατικότητας.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά; Ποιος θα τα πληρώσει; Και ποιος θα πληρώνει τη συντήρησή τους;
Οι τέσσερις δήµαρχοι από τον µισθό τους; Οι δηµότες τους; Ολοι οι φορολογούµενοι, ακόµη κι εκείνοι που δεν έχουν δει το Ελληνικό ποτέ στη ζωή τους; Ο Καραµουρτζούνης;
Ωραίες, λοιπόν, οι µαγκιές, αλλά κάποιος πρέπει να βάλει και το χέρι στην τσέπη. Διότι από περιβαλλοντικές ανησυχίες, να φάνε και οι κότες. Αλλά µόλις πάµε στον λογαριασµό, σιωπή στο ακροατήριο.

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, γιατί πρέπει να πουλάµε φούµαρα και ψεύτικες προσδοκίες στον κόσµο.
Αντί να του πούµε κάτι πολύ απλό: ότι στο Ελληνικό µπορεί σε µια µεγάλη αλλά λογική έκταση να προκύψει ένα πολύ ωραίο πάρκο και η υπόλοιπη έκταση να αξιοποιηθεί για να χρηµατοδοτήσει και το πάρκο αυτό, αλλά και την ανάπτυξη της χώρας.
ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ. Αλλά, δυστυχώς, τα απλά πράγµατα δεν φέρνουν ψήφους στις δηµοτικές εκλογές.Σχόλιο του ιστολογίου: ο αυτόματος πιλότος στη σκέψη της αριστεράς και των οικολόγων καταλήγει συχνά σε λαϊκισμό.
Όπως στην περίπτωση του μητροπολιτικού πάρκου του Ελληνικού.
Στην προηγούμενη ανάρτηση αποδεικνύεται καθαρά ότι το πάρκο δεν ανήκει μόνο στους όμορους δήμους αλλά σε όλο το λεκανοπέδιο και οι σχετικές προτάσεις μεταφοράς πρασίνου σε άλλες περιοχές με χρηματοδότηση από την μερική χρήση του πάρκου για ήπια οικοδόμηση είναι ρεαλιστικές και προσφέρουν ανάσες στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας.
Οι αιτιάσεις του Γιάννη Πρετεντέρη μοιάζουν αυτονόητες για όσους θέλουν ν' ακούσουν. Οι υπόλοιποι ας χώσουν για άλλη μια φορά το κεφάλι στην άμμο.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Γκρεμίστε τετράγωνα, συμφέρει! (ή το Ελληνικό και η Αθήνα)

Όλο και περισσότερους οπαδούς αποκτά η άποψη ότι η Αθήνα μπορεί να ανασάνει με στοχευμένη... κατεδάφιση και προτείνονται πολλές εναλλακτικές λύσεις που βασίζονται σε επιστημονικές μελέτες


της Μάχης Τράτσα*

"Oι μεγάλοι δωρητές στο μέλλον θα είναι εκείνοι που θα γκρεμίζουν και όχι εκείνοι που θα χτίζουν" είχε πει κάποτε ο Γιάννης Τσαρούχης. Πολλοί σήμερα συμφωνούν με την άποψή του και υποστηρίζουν, βασιζόμενοι πλέον σε επιστημονικά δεδομένα, ότι για να αποκτήσει η Αθήνα «ανάσες»πρασίνου πρέπει να γκρεμιστούν κτίρια ή και ολόκληρα οικοδομικάτετράγωνα. Υπάρχει ωστόσο και η άλλη άποψη: εκείνων που προβληματίζονται με τέτοιουείδους «βίαιες» παρεμβάσεις ή φοβούνται ότι η «σκληρότητα» των αστικών αναπλάσεωνμπορεί να δημιουργήσει μια νέα γενιά αστέγων.

ΣΕΝΑΡΙΟ 1Ανάσα με «ανταλλαγή» γης

Ο καταλανός αρχιτέκτονας Χοσέ Αθεμπίγιο (αριστερά) και ο καθηγητής κ. Σπ. Πολλάλης προτείνουν τη μεταφορά πρασίνου από εκεί όπου πλεονάζει προς όπου είναι απαραίτητο
ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ κτιρίων σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και προσφορά αντίστοιχης στέγης σε άλλη περιοχή μπορεί να δώσουν στην πρωτεύουσα τον χώρο που χρειάζεται για να « αναπνεύσει». Η περιοχή του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, σύμφωνα με τον καταλανό αρχιτέκτονα και πολεοδόμο ΧοσέΑθεμπίγιο αλλά και τον καθηγητή Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου του Ηarvard κ. Σπύρο Πολλάλη, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο σε ένα τέτοιο σενάριο.

Η βασική σκέψη είναι: "μεταφορά" τμήματος του Ελληνικού εκεί όπου χρειάζονται ελεύθεροι χώροι.
«Η απαλλοτρίωση γης στις υποβαθμισμένες περιοχές μπορεί να γίνει με οικονομικούς πόρους από τη χρήση γης στον χώρο του αεροδρομίου»λέει ο κ. Πολλάλης. Στόχος είναι να δημιουργηθούν πολλά μικρά πάρκα-πλατείες διάσπαρτα στην Αθήνα και όχι λίγα μεγάλα πάρκα. «Ο αριθμός τους θα εξαρτηθεί από την οικονομική επιτυχία τηςανάπτυξης του χώρου τού πρώην αεροδρομίου» τονίζει ο καθηγητής.

Το κέντρο της Αθήνας «υποφέρει» από την έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση, την κατάληψη των πεζοδρομίων από τα αυτοκίνητα, την έντονη ηχορρύπανση και την αισθητική ασχήμια.
«Η δημιουργία μόνο πρασίνου δεν θα δώσει λύση σε όλα τα προβλήματα. Γι΄ αυτό προτείνουμε την απαλλοτρίωση οικοδομικών τετραγώνων και τη δημιουργία πλατειών με ψηλά δέντρα, αναψυκτήρια και υπόγειουςδιώροφους χώρους στάθμευσης. Παράλληλα θα φαρδύνουν τα πεζοδρόμια και θα τοποθετηθούνεμπόδια τα οποία δεν θα επιτρέπουν τη στάθμευση. Τα έσοδα από την πώληση των θέσεων πάρκινγκ, κυρίως σε κατοίκους της περιοχής, θα καλύψουν μεγάλο τμήμα του κόστουςκατασκευής» επισημαίνει ο κ. Πολλάλης. Η δημιουργία νέων θέσεων στάθμευσης θα συντελέσει στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, άρα και στον περιορισμό της ρύπανσης αλλά και του θορύβου.

ΣΕΝΑΡΙΟ 2
Πλατείες με "εργολαβική" παρέμβαση
Ο κ. Δ. Καψιμάλης προτείνει πράσινα τετράγωνα με κατεδάφιση κτιρίων, χωρίς να μεταστεγαστούν σε άλλη περιοχή οι ιδιοκτήτες
ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ οικοδομικών τετραγώνων και η δημιουργία ελεύθερων χώρων δεν προϋποθέτει απαραίτητα προσφορά στέγης για τους κατοίκους σε άλλη περιοχή. Οπως υποστηρίζει ο πρόεδρος της Ενωσης Κατασκευαστών Κτιρίων Ελλάδας κ. Δ. Καψιμάλης, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μπορούν να γκρεμιστούν, να δημιουργηθούν ελεύθεροι χώροι και πάρκα, χωρίς να χρειαστεί οι ένοικοι των κτιρίων που θα κατεδαφιστούν να φύγουν από την περιοχή!

Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησαν αρχιτέκτονες του γραφείου του, οι ιδιοκτήτες των παλαιών διαμερισμάτων καταβάλλοντας μόνο 500 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο θα αποκτήσουν ένα αντίστοιχο καινούργιο, αντισεισμικό διαμέρισμα, το οποίο όμως θα περιβάλλεται από πάρκο πρασίνου. Απαιτείται ωστόσο και οικονομική επιδότηση από το κράτος ύψους 300-350 ευρώ ανά τετραγωνικό.

Για παράδειγμα, στην υποβαθμισμένη περιοχή της πλατείας Βικτωρίας η κάλυψη φθάνει στο 85% με συντελεστή δόμησης 3,6.
«Η πρόταση είναι να γκρεμιστεί ένα οικοδομικό τετράγωνο, να περιοριστεί η κάλυψη στο 40% και να χτιστεί στο κέντροτου τετραγώνου ένα κτίριο το οποίο θα έχει μεγαλύτερο συντελεστήδόμησης από τον υπάρχοντα. Ετσι θα αυξήσουμε το ύψος του κτιρίου, θαδημιουργήσουμε δύο-τρία υπόγεια γκαράζ και παράλληλα ένα τεράστιο πάρκο»εξηγεί ο κ. Καψιμάλης. Και προσθέτει: «Ολοι κερδίζουν. Οι ιδιοκτήτες ένα νεόδμητο διαμέρισμα, το κράτος μια νέα πόλη και οι κατασκευαστές χρήματα από την εκμετάλλευσητων χώρων στάθμευσης και των ισόγειων καταστημάτων». Μια τέτοια παρέμβαση, με αντίστοιχο κόστος, μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιοχές του Δήμου Αθηναίων.

Το όφελος για όλες τις πλευρές, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι πολύ μεγαλύτερο αν γκρεμιστούν ταυτόχρονα τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα
. «Η απόσταση μεταξύ των τεσσάρων κτιρίων θα είναιπερίπου 70 μέτρα. Μιλάμε για μια τεράστια πλατεία» σημειώνει ο κ. Καψιμάλης.

ΣΕΝΑΡΙΟ 3Αρκούν τα εγκαταλειμμένα κτίρια
ΑΝΑΣΑ στις υποβαθμισμένες γειτονιές μπορούν να δώσουν και τα χιλιάδες εγκαταλειμμένα κτίρια του κέντρου της Αθήνας, όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος του Παρατηρητηρίου Ελευθέρων Χώρων Αττικής, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων στο Πολυτεχνείο Κρήτης κ. Η. Γιαννίρης. Ο καθηγητής θεωρεί ότι κατ΄ αρχάς απαιτείται μια πολιτική εξεύρεσης ελεύθερων χώρων. Πρέπει τα 2,5 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο στην Αττική να γίνουν 7-10 τετραγωνικά. "Το γκρέμισμα των εγκαταλειμμένων κτιρίων, εκτός από τα διατηρητέα, θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν χρειάζεται να γκρεμίσουμε ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα"σημειώνει.

Η κίνηση κατοίκων του 6ου Διαμερίσματος Αθηνών έκανε την περασμένη άνοιξη καταγραφή των κτιρίων του Μεσοπολέμου στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Ιουλιανού, Αγίου Μελετίου, Πατησίων και Λιοσίων. Οπως προέκυψε, από τα 375 κτίρια το 30% βρίσκεται σε μέτρια ή κακή κατάσταση. "
Πολλά από αυτά δεν έχουν αρχιτεκτονική αξία και μπορούν να γκρεμιστούν, να γίνουνπαιδικές χαρές ή μικρά πάρκα. Αλλά και κτίρια που είναι σε καλή ή μέτρια κατάσταση- παλαιά εργοστάσια, αποθήκες κτλ. - είναι εδώ και χρόνια κλειστά και θα μπορούσαν να απαλλοτριωθούν και να αποδοθούν στους πολίτες" λέει ο κ. Γιαννίρης, επισημαίνοντας ότι μπορούν να βρεθούν χρήματα για αυτές τις παρεμβάσεις. Τα πρόστιμα που εισπράττονται για καταπάτηση ελεύθερων χώρων, όπως για στάθμευση σε πεζοδρόμο, για αυθαίρετη δόμηση, τα τέλη τραπεζοκαθισμάτων που «κλέβουν» ελεύθερο χώρο θα μπορούσαν, όπως τονίζει, να πηγαίνουν σε ένα ταμείο για την απόδοση ελεύθερων δημόσιων χώρων.

Για τον αρχιτέκτονα κ.
Μ. Φωτιάδη αποτελείπροϋπόθεση για οποιαδήποτε παρέμβαση ένα γενικό χωροταξικό σχέδιο. Οπως εξηγεί, «ενδέχεται σε μια περιοχή να υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο κτίριο, αλλά να μην έχει ανάγκη η γειτονιά από ελεύθερο χώρο. Σε άλλη περιοχή όμως μπορεί να είναι απαραίτητο.Φανταστείτε τι δώρο θα ήταν για την Αθήνα αν κατεδάφιζαν το παλιό
κτίριο του υπουργείου Παιδείας στη Μητροπόλεως».

Οπως παρατηρεί η αρχιτέκτων-πολεοδόμος δρ Αλκηστις Ρόδη, εντεταλμένη λέκτορας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, στην Αθήνα παρατηρείται ένα παράδοξο: ενώ το ποσοστό αδόμητου προς δομημένο χώρο είναι ικανοποιητικό συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, δεν δίνεται η αίσθηση επάρκειας δημόσιων χώρων. Οπως εξηγεί, «αυτό δικαιολογείται αφενός γιατί λόγω των πολλών και μικρών οικοδομικών τετραγώνωνγίνεται σπατάλη γης σε δρόμους, και αφετέρουγιατί οι ανοιχτοί χώροι- πλατείες, πεζοδρόμια και ακάλυπτοι χώροι στο εσωτερικό των οικοδομικών τετραγώνων- παραμένουν αφανείς και δυσλειτουργικοί».Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣΤο σκληρό πρόσωπο της αστικής ανάπλασης
«Γίνεται λόγος σήμερα για τη “λύση” του γκρεμίσματος τμημάτων ώστε να βελτιωθεί η υπόλοιπη πόλη.Ενας “ήπιος” βομβαρδισμός, δηλαδή, χωρίς θύματα. Εκ πρώτης όψεως, γιατί όχι... Η ισοπεδωμένηΒαγδάτη είναι το “οικόπεδο του μέλλοντος” για σοβαρές επενδύσεις και όχι μόνο. Ωστόσο ησκληρότητα της αστικής ανάπλασης (γκρέμισμα ανοικοδόμηση) άφησε πίσω της στις ΗΠΑ αναρίθμητους αστέγους» λέει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αρχιτεκτόνων κ. Ευ. Λυρούδιας.

Με την αποζημίωση που λαμβάνουν οι κάτοικοι του προς κατεδάφιση κτιρίου, όπως επισημαίνει, σπανίως μπορούν να αγοράσουν κατοικία και να εγκατασταθούν σε άλλη περιοχή. Και καταλήγει:«Τελικά το κόστος των κατεδαφίσεων θα μεταφερθεί στους νέουςπλούσιους κατοίκους της περιοχής. Ετσι έρχεται η “πρόοδος” και προκαλεί μια βίαιη αλλαγή στον κοινωνικό χάρτη της περιοχής. Τέτοιες μεταβολές στην πόλη καλό είναι να μελετώνται από ειδικούς, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι κοινωνικές εντάσεις και οι επενδύσεις νααποδίδουν καλύτερα».

Λιγότερο τσιμέντο, περισσότερη δροσιά
Το γκρέμισμα δεν επαρκεί, υποστηρίζει ο καθηγητής κ. Μ. Σανταμούρης, αν δεν γίνουν πιο «πράσινα» και τα υπάρχοντα κτίρια
Η θερμοχωρητικότητα του τσιμέντου και της ασφάλτου είναι τεράστια. Κατά τη διάρκεια της ημέρας συλλέγουν θερμότητα και την εκπέμπουν τη νύχτα. Δεν είναι τυχαίο, όπως αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής Περιβάλλοντος του ΕΜΠ κ. Κ. Χατζημπίρος, ότι σε πυκνοδομημένες περιοχές της Αθήνας, όπως το Περιστέρι ή η Κυψέλη, η νυχτερινή θερμοκρασία μπορεί να φθάσει έως και 10 βαθμούς πάνω από τις φυσιολογικές τιμές. Ο καθηγητής επιμένει ότι η ελληνική πρωτεύουσα έχει άμεση ανάγκη από πράσινο και το γκρέμισμα οικοδομικών τετραγώνων μπορεί να δώσει λύση. "Με πέντε-έξι μικρά πάρκα του ενός στρέμματος θα μπορούσε η Κυψέλη να γίνει βιώσιμη γειτονιά"αναφέρει. Από την πλευρά του, ο καθηγητής κ. Μ. Σανταμούρης, υπεύθυνος της Ομάδας Φυσικής Κτιριακού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, θεωρεί ότι το γκρέμισμα μικρών οικοδομικών τετραγώνων ωφελεί το μικροκλίμα της πόλης σε ελάχιστο βαθμό, όταν τα γειτονικά κτίρια παραμένουν χωρίς βιοκλιματικές επεμβάσεις. «Η λύση μπορεί να έρθει μόνομέσα από το “πρασίνισμα” του υπάρχοντος κτιριακού δυναμικού» επισημαίνει ο καθηγητής. Με άλλα λόγια, πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις για εξοικονόμηση ενέργειας και μετατροπές για να αποκτήσουν πράσινες ταράτσες ή προσόψεις. «Παράλληλα πρέπει να βελτιωθεί ο αστικός χώρος με τη χρήση κατάλληλων υλικών σε πεζοδρόμια και άσφαλτο, με σκιάσεις στους δρόμους, με φύτευση δέντρων κτλ. Το καλοκαίρι στην Αθήνα η μέση θερμοκρασία μπορεί να μειωθεί έως και 3,5 βαθμούς Κελσίου αν γίνει εκτεταμένη χρήση ψυχρών υλικών. Ο αστικός χώρος βελτιώνεται μόνο με ολιστική αντιμετώπιση. Μπορεί το γκρέμισμα ενός οικοδομικού τετραγώνου να προσφέρει ελεύθερο χώρο καινα αναβαθμίσει αισθητικά μια γειτονιά, ωστόσο δεν βοηθά το κλίμα. Θα πρέπει να γκρεμιστούνπερίπου 200 οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο της Αθήνας για να έχουμε αποτέλεσμα».

Περιορισμός ΙΧ και πεζοδρομήσεις
Λίγα αυτοκίνητα και πεζοδρομήσεις για να βελτιωθεί το μικροκλίμα, προτείνει ο συγκοινωνιολόγος κ. Π. Παπαδάκος
Αν λείψουν ορισμένοι δρόμοι, η κίνηση των αυτοκινήτων μπορεί να είναι καλύτερη. Αντίθετα, όπως τονίζει ο συγκοινωνιολόγος κ. Π.Παπαδάκος, η δημιουργία νέων οδικών αρτηριών και χώρων στάθμευσης επιδεινώνει την κυκλοφορία διότι ενισχύει τη χρήση του αυτοκινήτου. Οπως σημειώνει ο ίδιος, με πεζοδρομήσεις εντός του κέντρου της Αθήνας και προώθηση των μέσων μαζικής μεταφοράς περιορίζεται η χρήση του ΙΧ, αυξάνονται οι ελεύθεροι χώροι και βελτιώνεται το μικροκλίμα. Αντίστοιχες παρεμβάσεις σε πόλεις του εξωτερικού έδειξαν πτώση της θερινής θερμοκρασίας ως και 3 βαθμούς Κελσίου. Ο κ. Παπαδάκος επισημαίνει ωστόσο ότι πρέπει οι παρεμβάσεις να μελετηθούν σωστά ώστε να έχουμε το επιδιωκόμενο όφελος.










* tovima.gr, 5/9/10

και τέλος ο υποψήφιος περιφερειάρχης

Γρηγόρης Ψαριανός: Η"Αττική Γη" θα διεκδικήσει για το Ελληνικό η οποιαδήποτε λύση να είναι σε όφελος ολόκληρης της αθηναϊκής κοινωνίας
Η πολυετής ανυπαρξία ολοκληρωμένης πολιτικής για το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό έχει αναδείξει μία μεγάλη δυνατότητα για την βελτίωση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος στην Αθήνα σε χρονίζον μεγάλο πρόβλημα του αθηναϊκού αστικού περιβάλλοντος. Το βασικό ζητούμενο στην υπόθεση του Ελληνικού είναι η διαχείριση του τεράστιου αυτού χώρου με γνώμονα την χωροταξική δικαιοσύνη για ολόκληρο το λεκανοπέδιο.

Η κεντρική διεκδίκηση από τους πολίτες της Αθήνας και της Αττικής θα πρέπει να είναι η εφαρμογή ενός μοντέλου αστικού αναδασμού για τον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού: εάν το 25% της έκτασης του Ελληνικού πολεοδομηθεί και οικοδομηθεί με ποιοτικά περιβαλλοντικά κριτήρια και κοινωνική ευαισθησία, τότε,

• θα εξασφαλισθεί ικανή χρηματοδότηση προκειμένου ο υπόλοιπος χώρος που σήμερα είναι πλήρως εγκαταλειμμένος να διαμορφωθεί σε μητροπολιτικό πάρκο υψηλού επιπέδου και παράλληλα

• θα εξευρεθούν οι απαιτούμενοι πόροι για την απαλλοτρίωση σημαντικών εκτάσεων στις πιο πυκνοδομημένες περιοχές της Αθήνας για την δημιουργία πολλών μικρών πάρκων των 50 στρεμμάτων, μια παρέμβαση που θα έχει εκτός των άλλων και ευεργετικά οφέλη καταπολέμησης του φαινομένου της θερμικής αστικής νησίδας.

Στην προσπάθεια να βγει η χώρα από την δίνη της οικονομικής κρίσης, η πιθανή πώληση μέρους του Ελληνικού σε ξένους επενδυτές για την ανάπτυξη τουριστικού κέντρου τύπου Ντουμπάι, που ενδεχομένως περιλαμβάνεται στο μνημόνιο που υπέγραψε ο Έλληνας πρωθυπουργός με τις αρχές του Κατάρ (μένει να αποσαφηνισθεί το ακριβές περιεχόμενο), αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη για τις ποιότητες του χώρου της Αττικής. Αν, αντίθετα, οι επενδύσεις αυτές κατευθυνθούν σε εγκαταστάσεις και χρήσεις φιλικές προς το περιβάλλον και την κοινωνία (βιοκλιματικά κτίρια, χώροι οικονομικής ανάπτυξης και πολιτισμού κοκ), τότε θα έχει γίνει ένα πρώτο βήμα για την δίκαιη και περιβαλλοντικά επωφελή διαχείριση του πρώην αεροδρομίου.

Η Αττική Γη θα διεκδικήσει για το Ελληνικό η οποιαδήποτε λύση να είναι σε όφελος ολόκληρης της αθηναϊκής κοινωνίας.


Σχόλιο του ιστολογίου: πριν λοιπόν καταδικάσουμε την όποια επένδυση ...από τα αποδυτήρια, ας δούμε ψύχραιμα τι περιλαμβάνει, τι υπερτοπικό όφελος προσφέρει για την υλοποίηση κάποιων από τις παραπάνω προτάσεις και ας μην ακολουθούμε όσους βγαίνουν στα κεραμίδια για να ξαναφωνάξουν ΟΧΙ και ΚΑΤΩ...
Κι ας διεκδικήσουμε οικολογικές παραμέτρους και ανάσα για όλο το λεκανοπέδιο.
Το Ελληνικό δεν ανήκει στους όμορους δήμους - ανήκει σε όλους τους κατοίκους της Αθήνας και πρέπει να ενταχθεί σε ένα γενικότερο σχέδιο οικολογικής παρέμβασης.