Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Μια άλλη Αριστερά μας αξίζει και θα την φτιάξουμε

από το ιστολόγιο μη μαδάς τη μαργαρίτα

ανακύκλωση τώρα!


Η συνολική κρίση έφερε το μνημόνιο ως ρυθμιστή της δημόσιας ζωής μας.

Την καθολική κρίση έφεραν οι πολιτικές των κομμάτων εξουσίας με την ανοχή και στήριξη της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Η εφαρμογή του μνημονίου είναι αμφίβολο αν θα μας βγάλει από την κρίση. Ωστόσο καταπολεμά πολλά και σοβαρά παθολογικά στοιχεία στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, αλλά και βυθίζει τη χώρα στην οικονομική ύφεση, ενώ επιμερίζει τα βάρη έτσι ώστε να αδικεί κατάφωρα τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες.

Αυτά είναι τα τρία σημεία της άποψή μου για το μνημόνιο.
Στην ερώτηση ναι ή όχι στο μνημόνιο, θα απαντήσω ούτε μαύρο, ούτε άσπρο, αλλά όλες οι αποχρώσεις του γκρι επάνω στο τραπέζι των αναζητήσεων.

Η κυβέρνηση υπερασπίζεται το μνημόνιο γιατί αποτελεί το μπούσουλα του ΔΝΤ πάνω στον οποίο πρέπει να πορευτεί, για να συνεχίζει να δανείζεται και να πληρώνει. Και ο καλός μισθός των επαγγελματικών στελεχών των κρατικά επιδοτούμενων κομμάτων από τα δανεικά αυτά βγαίνει.
Ταυτόχρονα είναι γι’ αυτήν ο μόνος οδικός χάρτης, που μπορεί να αντικαταστήσει την αδυναμία της να διαπραγματεύεται και να αποφασίζει για την πορεία της χώρας. Κανείς από αυτούς που έχουν αναλάβει τη διακυβέρνηση δεν έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν αντίστοιχες συνθήκες, στην καριέρα του για να μην πω ότι οι περισσότεροι έχουν μόνο πολιτική καριέρα.

Εδώ που τα λέμε, η κυβέρνηση είναι η μόνη που έχει την ευθύνη επιβίωσης του συστήματος και είναι υπόλογη τόσο στις οικονομικές ελίτ που την στηρίζουν, όσο και στο λαό που της έδωσε την πλειοψηφία. Τώρα οι αιτιάσεις ότι εκλέχθηκε με βάση άλλες υποσχέσεις είναι προφάσεις. Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ήξεραν ότι η κυβέρνηση θα έπαιρνε αργά ή γρήγορα σκληρά μέτρα για να αποσοβήσει τη χρεοκοπία. Και τα σκληρά μέτρα ήταν και είναι πάντα τα ίδια. Περιορισμός των δημοσίων δαπανών παντός είδους και πιθανή ανάπτυξη μέσω μεικτής, δηλαδή κρατικής και ιδιωτικής, πρωτοβουλίας .

Καμιά κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι νεοφιλελεύθερη. Αν ήταν θα έκανε μεγάλη υπέρβαση. Θα έδειχνε ότι το κόμμα αυτό, μπορεί να επιβιώσει μέσα σε αυθεντικό περιβάλλον ελεύθερης οικονομίας.
Χωρίς επιδοτήσεις στα δικά μας λόμπυ, χωρίς διορισμούς για τα δικά μας παιδιά, χωρίς άνομες ή «νόμιμες» μπίζνες κάτω από τη δημόσια σκέπη, χωρίς πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης. Θα επρόκειτο για μετάλλαξη. Αλλά δεν είναι.
Προ της κατάρρευσης, γίνεται η ανάγκη φιλοτιμία και χρόνιες στρεβλώσεις διορθώνονται, ενώ άλλα σκληρά και άδικα εφαρμόζονται ως ντιρεκτίβες του ΔΝΤ. Μπορεί να χρησιμοποιούν το μνημόνιο ως πρόσχημα, αλλά είναι και το μόνο γιατρικό που ξέρουν, που έχουν, που μπορεί να τους εξασφαλίσει τη συνέχεια του δανεισμού. Μπορεί το φάρμακο να είναι λάθος, αλλά δεν έχουν την πολυτέλεια να διαλέξουν, ούτε κανείς τους προτείνει και κάτι άλλο.

Σίγουρα και γενικά θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Σίγουρα κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν, αλλιώς. Αλλά οι συγκεκριμένοι αυτό μπορούσαν να κάνουν για να σώσουν το σύστημα. Και η σωτηρία του συστήματος αφενός αναπαράγει την κυριαρχία των οικονομικών ελίτ και αφετέρου εξασφαλίζει τη σχετική σταθερότητα του κοινωνικού ιστού.

Μια χρεοκοπία θα εξανέμιζε καταρχήν τις οικονομίες της κατώτερης και μεσαίας τάξης για να μην ξεχνιόμαστε. Οι άλλοι τα λεφτά τους τα έχουν σε σίγουρες επενδύσεις. Γι’ αυτό σε όσους κρατικοδίαιτους, καθηγητές και βεβαίως αστούς, αλλά αριστερούς αναλυτές προτείνουν στάση πληρωμών, επιστροφή στη δραχμή και άλλα τέτοια επαναστατικά, πρέπει να ρωτάμε προβοκατόρικα, «εσείς τα χρήματά σας που τα έχετε»; Μου φαντάζει αδύνατο να μπορούσε ο ΓΑΠ να περάσει πχ την ηλεκτρονική συνταγογράφιση, μόνος του, χωρίς τον μπαμπούλα του ΔΝΤ. Ξέρετε πόσοι τρώνε γλυκό ψωμάκι από τις ιατρικές δαπάνες παντός είδους και πόσο ψηλά, σε κάθε εξουσία, έχουν τις πλάτες τους;

Ποιοι μάχονται καθολικά το μνημόνιο; Οι δυνάμεις της αντίδρασης συνολικά και μέσα σε αυτές είναι βεβαίως σε περίοπτη θέση το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ.

3 σχόλια:

  1. Μια άλλη αριστεράαα;

    με τον Πασβαντίδη Δήμαρχο ε;...δε ντρεπόσαστε λέω εγώ;
    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιόν Πασβαντίδη, τον της Αυριανής; Ρε είσαι σίγουρος ότι πάει για δήμαρχος;
    .
    .
    .
    Τώρα εξηγείται και το καζίνο στο Ελληνικό…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΝΤΕ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ Σ.ΔΙΕΘΝΟΥΣ Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡιστων ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    Το βραβείο Quadriga «The Power of Veracity», δηλαδή «η δύναμη της ειλικρίνειας», παραλαμβάνει σήμερα στο Βερολίνο ο Γιώργος Παπανδρέου, διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού. Αναπάντητο μένει το ερώτημα γιατί δεν έγραψαν αυτή την κατηγορία του Quadriga στα ελληνικά, αλλά σε... άψογα γερμανικά.

    H λατινική λέξη «quadriga» σημαίνει τέθριππο, δηλαδή άρμα που το σέρνουν τέσσερα άλογα. Το ίδιο βραβείο είναι ένα αγαλματάκι, αντίγραφο σε σμίκρυνση, της πασίγνωστης γλυπτικής σύνθεσης στην Πύλη του Βραδεμβούργου. Κεντρικός ομιλητής στην αποψινή τελετή της βράβευσης θα είναι ο πρόεδρος της Deutsche Bank ενώ το μουσικό πρόγραμμα θα καλύψει η μπάντα των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Εύγλωττος ο συμβολισμός. (Και τώρα καταλάβαμε γιατί ο συνδυασμός του Γιάννη Δημαρά ονομάστηκε «Αρμα Πολιτών». Θα πήγε να το πει Τέθριππο Πολιτών, αλλά θα τον συγκράτησαν).

    Η λέξη τρόικα προέρχεται από το ρωσικό αμαξάκι με τις τρεις ρόδες, όμως το τέθριππο, το quadriga, έχει κάτι το πιο μεγαλειώδες. Η δική μας τρόικα παραπέμπει στο ΔΝΤ, την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Τώρα όμως αντί για 3 ρόδες, έχουμε 4 άλογα ζωσμένα στο τέθριππο που σέρνει την Ελλάδα στη σωτηρία (και το λαό στον γκρεμό), όλα τα πιο πάνω συν το τέταρτο άλογο, που δεν είναι άλλο το εγχώριο κεφάλαιο που αντί να χλιμιντρίζει το ίδιο, έχει αναθέσει αυτό το ρόλο στα ΜΜΕ, ιδίως τα τηλεοπτικά.

    Κάτι ήξερε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης που βάφτισε την περυσινή του σειρά «4» και ίσως στον δημοφιλή αυτόν καλλιτέχνη θα έπρεπε να ανατεθεί η τελετή υποδοχής του πρωθυπουργού που θα επιστρέψει τροπαιοφόρος από το Βερολίνο.

    Κρίμα κι άδικο θα είναι να κατεβεί ο Γιώργος από το αεροπλάνο και να τον παραλάβει λιμουζίνα, έστω και υβριδική. Σε τέθριππο πρέπει να τον ανεβάσουμε και να τον καμαρώσουμε, σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, να παίρνει την Αττική Οδό με τα τέσσερα περήφανα ζώα να καλπάζουν, και να μας θυμίσει αμυδρά τον Τσάρλτον Ιστον στη σκηνή της αρματοδρομίας στον «Μπεν Χουρ». Αυτός, που δαμάζει τα κύματα με το κανόε καγιάκ και ξέρει να αλλάζει αλυσίδα ενώ το ποδήλατο βρίσκεται εν κινήσει, δεν θα δυσκολευτεί να κουμαντάρει τέσσερις ίππους, λένε οι αισιόδοξοι. Αν μάλιστα τα άλογα είναι πράσινα, τόσο το καλύτερο.

    «Η δύναμη της ειλικρίνειας». Αυτή είναι η επίσημη ονομασία των βραβείων Quadriga που ναι μεν τα απονέμει ένας ιδιωτικός όμιλος, αλλά στην πραγματικότητα είναι βραχίονας του γερμανικού ΥΠΕΞ. Μετά τη βράβευση του Γιώργου, θα πρέπει να βαφτιστούν «Η δύναμη
    του ψέματος», αφού κανένας άλλος Ελληνας πολιτικός ηγέτης δεν είπε τόσα πολλά και τόσο χονδροειδή ψέματα μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ναι, ο Γιώργος είναι άξιος να τιμηθεί με το «Βραβείο Μιτχάουζεν», αν και πολύ του πέφτει, αφού ο συμπαθής βαρόνος έλεγε τερατολογίες και όχι αισχρά, ξεδιάντροπα ψέματα («θα γίνουν προσλήψεις», «αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις») στον ελληνικό λαό.

    Εδώ αντέχουμε την κοροϊδία, την άγρια εκμετάλλευση, τα τέσσερα άλογα και τον Γιώργο αρματηλάτη δεν θα αντέξουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU