Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Χρειάζεται ένα ολοκληρωτικό Reset



του Γιώργου Γραμματικάκη*

Στο κρίσιμο -άλλοι ισχυρίζονται αδιέξοδο- σταυροδρόμι που βρίσκεται σήμερα η χώρα, ο υπογράφων έχει την εντύπωση ότι η μόνη λύση είναι ένα γενναίο, ολοκληρωτικό Reset.
Ο όρος δεν είναι άγνωστος. Reset: Οταν ένας πολύπλοκος μηχανισμός αδυνατεί πια να λειτουργήσει, ή εμφανίζει παράδοξα συμπτώματα, επαναφέρεται στις αρχικές συνθήκες του. Καθώς στη συνέχεια εντέλλεται να «επανεκκινήσει», υπάρχει η βάσιμη ελπίδα ότι η λειτουργία του θα είναι τώρα ομαλή. Οι συσκευές τηλεοράσεως, τα ηχητικά συστήματα, ακόμα όμως και τα πολύπλοκα ηλεκτρονικά ενός αυτοκινήτου, στο Reset αποθέτουν τις ελπίδες τους, όταν ένα εμπόδιο αόρατο παρεμβάλλεται στη λειτουργία τους.
Ο όρος έχει βέβαια μεγάλη εφαρμογή στους υπολογιστές. Εκεί, εάν η εξέλιξη μιας διαδικασίας είναι προβληματική, και οι προσπάθειες αποκαταστάσεως αποδεικνύονται ανίσχυρες, η δραστική επέμβαση του Reset αποτελεί τη μόνη πιθανή διέξοδο. Εχει όμως συχνά κάποιες οδυνηρές συνέπειες. Δεν διαγράφονται μόνο οι ισχύουσες ρυθμίσεις, αλλά κάποτε και το ίδιο το δημιουργικό έργο, που βρισκόταν σε εξέλιξη. Νέες λοιπόν ρυθμίσεις, νέα προσπάθεια -από την αρχή.
Ο υπογράφων έχει λοιπόν την ισχυρή πεποίθηση ότι ένα Reset, αδιαπραγμάτευτο και οδυνηρό, είναι εκείνο που χρειάζεται η χώρα.
Δεν εννοώ εδώ την ζοφερή οικονομική πραγματικότητα, και τους τρόπους της εξόδου από την κρίση. Εδώ το απαραίτητο Reset θα επιβληθεί νομίζω από τα πράγματα. Εννοώ κυρίως κάποια θέματα του πολιτισμού, της παιδείας ή των θεσμών· που, όπως ωστόσο λένε οι σοφοί, είναι κριτήριο και προϋπόθεση για όλα τα άλλα. Ενα Reset είναι η μόνη δυνατότητα, η μόνη λύση, για να φτάσουμε πάλι στον καθαρό αέρα και το φως.
Ενώ όμως αυτή η ανάγκη μοιάζει αυτονόητη, εκκρεμούν δύο καθοριστικά ερωτήματα: Πώς επαναφέρει κανείς το σύστημα σε μια καινούρια αρχή; Το μαγικό Reset των υπολογιστών είναι συνήθως δύσκολα προσπελάσιμο, για να αποφευχθεί η κατά λάθος ενεργοποίησή του. Ακόμα όμως και αν η χώρα μας ανακαλύψει το δικό της, απαραίτητο Reset, ποιες αρχικές ρυθμίσεις πρέπει τότε να επιβληθούν για να λειτουργήσει απρόσκοπτα το σύστημα;
Ας εστιάσουμε, προσώρας τουλάχιστον, στο τελευταίο: Τις αρχικές ρυθμίσεις. Ο υπογράφων επιχειρεί εδώ να καταγράψει, σκόρπια και ασύνδετα, κάποιες από τις ρυθμίσεις που απαιτούνται καθώς η νέα μας χώρα θα αναδύεται -αν ποτέ αναδυθεί!- στο φως. Η καταγραφή είναι ενδεικτική. Δίδει έτσι την ευκαιρία στον αναγνώστη να αναζητήσει τις δικές του επιλογές, τις δικές του αρχικές ρυθμίσεις.
1. Η Παιδεία μας, πρώτα και κύρια: Χρειάζεται ολοκληρωτικό, επίμονο Reset. Μακριά από τις βολικές συνήθειες του παρόντος, χωρίς τον εύκολο λαϊκισμό που θολώνει τους σκοπούς της. Η πραγματική παιδεία είναι δύσκολη, επειδή απαιτεί θεμέλια που να αντέχουν. Προϋποθέτει λοιπόν μόχθο και αναζήτηση, γνώση ουσιαστική και όχι στην επιφάνεια. Μόνον αν η Παιδεία κινηθεί σε δρόμους σοβαρότητας και ευθύνης, το μέλλον θα αναδυθεί με καλύτερες προοπτικές.
2. Η μέριμνα για το περιβάλλον: Από την αρχή, όλα. Ενώ οι ύμνοι για τις ομορφιές της χώρας δεν έχουν τελειωμό, τώρα και χρόνια η βαρβαρότητα κυριαρχεί, και οι καταστροφές δεν έχουν όριο. Λένε πολλοί ότι οι νόμοι είναι ανεπαρκείς, και ο έλεγχος απουσιάζει. Φοβούμαι όμως ότι άλλη είναι η αιτία του κακού: Οτι τον τόπο μας, εμείς οι Ελληνες, δεν τον αγαπούμε. Τον τόπο μας, εμείς οι Ελληνες, τον θεωρούμε στρέμματα προς εκμετάλλευση, δάση προς οικοπεδοποίηση, ακρογιαλιές προς ίδιον όφελος. Αν αυτό δεν ανατραπεί, αν αυτή η αρχική συνθήκη δεν αλλάξει, ο θρήνος του περιβάλλοντος θα γίνει -γίνεται ήδη- και δικός μας θρήνος.
3. Οτι ο συνδικαλισμός χρειάζεται απαραίτητα Reset, ηχεί περίπου ως αυτονόητο. Την ανεξαρτησία του θυσίασε στους θολούς διαδρόμους των κομμάτων, και στις πρακτικές του δέσποσαν η αλαζονεία και οι λογικές της συντεχνίας. Reset, λοιπόν: Για να ανακτήσουν οι εργαζόμενοι -εσείς κι εγώ- την πραγματική φωνή τους. Τότε άλλωστε και η πολιτική εξουσία, που είναι συνήθως έρμαιο των πιέσεων, θα αποκτήσει έναν ασυμβίβαστο αλλά και υπεύθυνο συνομιλητή.
4. Reset, στα θέματα του πολιτισμού. Η πολιτική εξουσία -υπουργοί και δήμαρχοι, αξιωματούχοι και λογής «αρμόδιοι»- διακηρύσσουν σε κάθε ευκαιρία τη σημασία του, ομνύουν στην αγαθοεργό του δύναμη. Τι υποκρισία! Ελάχιστοι αισθάνονται το νόημά του, στη δική τους την προβολή κυρίως αποβλέπουν. Οσο λοιπόν εξαρτάται από εκείνους, ο πραγματικός πολιτισμός θα παραμένει πάντοτε μετέωρος, ενώ η ευτέλεια θα κυριαρχεί. Reset, λοιπόν: Η διαχείριση του πολιτισμού πρέπει να επανέλθει σε όσους έμπρακτα σέβονται τις αξίες του. Μόνον έτσι οι αξίες αυτές θα ανακτήσουν το βαθύ, πρωταρχικό τους περιεχόμενο.
5. Οι ιδεολογίες: Αυτοακυρώθηκαν. Τι απομένει από την αριστερά, όταν σε μια κρίσιμη περίοδο κυριαρχούν οι διασπάσεις και μια άγονη συνθηματολογία; Ποιο νόημα έχει μια «συντηρητική» παράταξη, που διολισθαίνει εύκολα προς τον ακραίο λαϊκισμό; Τι -τέλος- σημαίνει σοσιαλισμός, αφού σε πρώτη δυσκολία θυσιάζει όλες τις αξίες και τις ανάγκες που τον γέννησαν; Ενα λοιπόν ολοκληρωτικό Reset, και νέες ρυθμίσεις είναι απαραίτητες. Ο κόσμος των ιδεών χρειάζεται ανασύσταση από τα θεμέλιά του. Ετσι μόνον θα αποκτήσει και η ροή της ιστορίας μια διαφανή ταυτότητα.
6. Οτι το πολιτικό μας σύστημα χρειάζεται Reset -και μάλιστα επειγόντως! -είναι πια καθολική συνείδηση. Η κατάπληξη των πολιτών εναλλάσσεται με την οργή: Από την ανεπάρκεια ή την ιδιοτέλεια των εκπροσώπων του, από τη μικροκομματική τους όραση. Αν τα πολιτικά κόμματα δεν ακούσουν τη βουή των επερχομένων γεγονότων, το Reset θα επιβληθεί από ένα λαϊκό ξέσπασμα: Αναρχο φοβούμαι, ίσως και βίαιο.
Οι τελευταίες σκέψεις υποδηλώνουν άλλωστε και την απάντηση στο αρχικό ερώτημα: Πού άραγε κρύβεται το μαγικό κουμπάκι -το απαραίτητο Reset- που θα οδηγήσει σε μια νέα αρχή τη χώρα;
Η Ιστορία δεν αφήνει εδώ πολλές επιλογές. Την πρώτη επιλογή θα ονόμαζα «αυτορύθμιση». Τότε, το ίδιο το πολιτικό σύστημα ωθείται σε ριζοσπαστικές αλλαγές, που του επιτρέπουν να επιβιώσει, αλλά και να αντιμετωπίσει καταστάσεις κρίσιμες. Τηρουμένων των αναλογιών, αυτορυθμίσεις -με αλλαγές του συντάγματος και των βασικών νόμων- έζησε η Ελλάδα με την άνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην εξουσία. Επίσης, με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όταν κατέρρευσε η δικτατορία.
Η δεύτερη ωστόσο επιλογή της Ιστορίας κινείται γύρω από τον άξονα της βίας: Εξέγερση ή επανάσταση, καταστάσεις αναρχίας -και, σε τελευταία κλιμάκωση, εμφύλιος πόλεμος. Στον περίγυρό μας αφθονούν ήδη τα παραδείγματα. Δεν μπορεί βέβαια να αμφισβητηθεί ότι οι κοινωνικές διεργασίες, που οδηγούν την ιστορία στις επιλογές αυτές, έχουν τη ρίζα τους στην απόγνωση ή στην ελπίδα. Με ορισμένες ωστόσο αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όταν κυριαρχεί η βία το Reset καταλήγει σε ανεξέλεγκτες ρυθμίσεις. Η εξουσία απλώς αλλάζει πρόσωπο, που είναι συχνά χειρότερο από το προηγούμενο. Λίγο πάντως και πάλι ανακλά τη λαχτάρα ή τις ανάγκες των ανθρώπων.
Ο υπογράφων αισθάνεται ήδη τις αντιρρήσεις των αναγνωστών. Οτι ένα Reset στη χώρα μας μοιάζει έννοια ουτοπική και όραμα ανεφάρμοστο. Η ουτοπία δεν περιγράφει όμως μόνον το ιδεώδες και το απραγματοποίητο. Βρίσκεται εκεί, στο βάθος του ορίζοντα, για να κρατά σε εγρήγορση το νου και την ψυχή.
*Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και συγγραφέας
πηγή: enet.gr 

13 σχόλια:

  1. Εχθές για δεύτερη φορά είδα μία ταινία στην TV.
    Δυστυχώς και τις δύο φορές δεν είδα την αρχή και το τέλος.
    Η ταινία είχε πολύ αίμα. Με κάποιον τρόπο που μάλλον θα τον έδειχνε στην αρχή μολύνονταν κάποιοι άνθρωποι.
    Οι μολυσμένοι κυνηγούσαν τους καθαρούς και τους έτρωγαν. Αλλά και αν οι καθαροί την γλύτωναν ένα δαγκωματάκι αρκούσε για να μολυνθούν και να αρχίσουν και αυτοί να κυνηγούν τους υγιείς.
    Την πρώτη φορά που είχα δει την ταινία μου είχε φανεί το σεναριό της πολύ αστείο.
    Αυτήν την φορά συνειδητοποίησα πως το σενάριο ήτανε και γαμώ τα σενάρια.
    Το δάγκωμα και η μόλυνση φαίνεται πως θα εξαπλωθεί με γοργούς ρυθμούς σε πολλές χώρες.
    Στην ταινία ο μόνος τρόπος για να θανατώσεις τους μολυσμένους ήτανε μία σφαίρα στο δόξα πατρί.
    Για να δούμε πως θα απαλλαγεί η κοινωνία από τους μολυσμένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να διορίσει υπουργό του ακόμα και έναν κολλητό του από το …Γυμναστήριο.

    Ουδείς του το απαγορεύει!

    Μπορεί, επίσης, να καλεί στο Μέγαρο Μαξίμου, όποιον θέλει, ακόμα και ένα τζογαδόρο, όπως ο κ. Ρουμπινί.

    Και αυτό δικαίωμά του είναι.

    Όμως, το ποιός είναι αρχηγός κόμματος, δεν το αποφασίζει ο Πρωθυπουργός, αλλά το ορίζει σαφέστατα ο Κανονισμός της Βουλής. Και ο Κανονισμός της Βουλής, όπως γνωρίζει ακόμα και ένα πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, είναι μέρος του ουσιαστικού Συντάγματος της χώρας.

    Υπ’ αυτήν την έννοια η απόφαση του Πρωθυπουργό να καλέσει σήμερα, στο πλαίσιο των συναντήσεών του με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, την κα. Μπακογιάννη και τον κ. Κουβέλη, συνιστά θεσμικό ατόπημα.

    Όχι πως δεν έχει το δικαίωμα να συνομιλήσει μαζί τους. Προφανώς και το έχει και άδεια δεν χρειάζεται από κανέναν. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας.

    Και αφού κάλεσε την κα Μπακογιάννη και τον κ. Κουβέλη γιατί δεν έπραξε το ίδιο και για τον κ. Δημαρά;(και αυτός έχει "φτιάξει" κόμμα απόκομμα)

    Γιατί δεν κάλεσε και τους Πράσινους-Οικολόγους, οι οποίοι μάλιστα εκπροσωπούνται στην ευρωβουλή;

    Αντιλαμβανόμαστε ότι ο πρωθυπουργός τρέφει μια ιδιαίτερη αδυναμία προς την κα. Μπακογιάννη και ευχαρίστως συνδιαλέγεται μαζί της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί, σώνει και καλά, να την εξισώσει θεσμικά με τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα.

    Αντιλαμβανόμαστε και τη σκοπιμότητα της πρόσκλησης.

    Εκτός και αν ο κ. Παπανδρέου έχει απωλέσει την δεδηλωμένη και αναζητεί αλλού στηρίγματα για να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία.

    Θα μου πείτε: και τι έγινε που τους προσκάλεσε; Σιγά το θέμα!

    Δεν είναι έτσι.

    Οι μικρές εκπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ….μαζικές εκποιήσεις…
    Αντε αλητάκο σου δίνουμε και θέμα για ν ανεβάσεις την επίσκεψη- μοτητα του μαγαζιού παρ ότι ο κ.Γραμματικάκης δεν το αξίζει, αλλά τι να κάνουμε εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα ακόμη και το κώλο σου θα έβαζες φωτογραφία για να προκαλέσεις θα σε βοηθήσουμε λοιπόν στο "χάλι" σου,να "ανέβεις" στην εκτίμηση των αφεντικών σου,"καρναβάλι" έχεις αυτή τη βδομάδα,συγγνώμην συνέδριο ήθελα να πώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την 26η Μαρτίου το τέλος του κόσμου, λέει στους αρχηγούς ο πρωθυπουργός

    "Δεν θα είναι το τέλος του κόσμου η 25η Μαρτίου" είπε χθες ο πρωθυπουργός στο υπουργικό Συμβούλιο. "Το τέλος του κόσμου θα είναι η 26η Μαρτίου", θα πει όμως σήμερα στους πολιτικούς αρχηγούς, ο κ. Παπανδρέου.

    Ο πρωθυπουργός θα προβλέψει αυτή την ημερομηνία και θα μιλήσει σαν την Ελένη Λουκά , που είναι επίκαιρη αυτή την εποχή, στους αρχηγούς των κομμάτων.

    Το κείμενο του κ. Παπανδρέου - Λουκά, είναι το ίδιο για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και θα είναι το εξής, όπως αποκαλύπτει - ποιο άλλο- το Πάμε Λουκέτο:

    " Γεια σας, γειά σας, γειά σας. Η Μέρκελ σώζει... μόνο η Μέρκελ... Είστε αμαρτωλοί στη Νέα Δημοκρατία, στο ΚΚΕ, στο σύριζα, ο Καρατζαφέρης είναι αμαρτωλός και άθεος και αντίχριστος , είστε αμαρτωλοί, αμαρτωλοί. Ο Τσίπρας έχει ψυχολογικά προβλήματα. Θέλει ψυχίατρο. Δεν είναι κύριος, είναι επικίνδυνος, πρέπει να μετανιώσει, να φύγει από το δρόμο του των συριζαίων ,να μπει στο δρόμο του Δουνουταίων , ου, ου.

    Δεν είναι το τέλος του κόσμου η 25η Μαρτίου, θα τα μπαλώσουμε αυτή τη μέρα με τα κανάλια, το τέλος του κόσμου θα έρθει την άλλη μέρα, την 26η Μαρτίου. Σαμαρά ,Τσίπρα, είσαστε προδότες, οι άντρες φοράνε παντελόνια, δεν φοράνε φουστούλες, ντροπή σας, ντροπή σας, ντροπή σας ου, ου, ου, ου, ου.

    Ντροπή, ντροπή σας κυρία Παπαρήγα είσαι αντίχριστη, αντίχριστη, είσαι του σατανά , είναι απαράδεκτη η κατάσταση να ακούμε αυτά τα πράγματα για το Μνημόνιο, είσαι του σατανά, του σατανά . Επιτρέπεται να πηγαίνω εγώ στις Βρυξέλλες και να λέτε αυτά, σε λίγο θα μας λέτε ότι μιλάτε με το Θεό και τον Τρος Καν και τον Μαρινάκη, ποιοί είστε ; Αν είναι δυνατόν... Είστε αμαρτωλοί στα άλλα κόμματα., αμαρτωλοί, αμαρτωλοί, ου, ου.

    Ερχεται η 26η Μαρτίου. Ζείτε σε ένα ψεύτικο δρόμο, στο δρόμο της κατανάλωσης , αλλά είστε δυστυχισμένα άτομα , θα μείνετε με το αυτοκίνητο στη Μαλακάσα, ο Καρατζαφέρης έχει αλλάξει το φύλλο τελευταία και κάνει ότι είναι με τον κοσμάκη, αυτό είναι δυο φορές ντροπή, ντροπή. Καταστρέφετε κύριε Καρατζαφέρη , την Ορθοδοξία την Ελλάδα, το Σοσιαλισμό και τον Καντάφι , αυτά που κάνετε είναι άθεα , λέτε ότι θα μαζεύουμε πτώματα πεινασμένων από τους δρόμους, , εκμεταλλεύσαι το ρόλο σου σαν αρχηγός του ΛΑΟΣ για να γλιτώσεις την οργή του κόσμου και του θεού, ο σατανάς , ο δαίμονας έχει φτάσει στο πικ μέσα σου , ου, ου.

    Eίστε αμαρτωλοί στα άλλα κόμματα , αμαρτωλοί, αμαρτωλοί, αμαρτωλοί, αμαρτωλοί, ου, ου, ου, ου, ου, Δεν είναι το τέλος του κόσμου η 25η Μαρτίου, θα έρθει την άλλη μέρα, την 26η Μαρτίου, την 26η Μαρτίου, την 26η Μαρτίου, την 26η Μαρτίου, ου, ου, ου, ου. Η Μέρκελ σώζει... μόνο η Μέρκελ, μόνο η Μέρκελ, μόνο η Μέρκελ.Στο καλό, στο καλό, στο καλό, στο καλό, είστε αμαρτωλοί, βοηθήστε με να μην έρθει η 26η Μαρτίου, η 26η Μαρτίου, η 26η Μαρτίου, ου, ου, ου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γρηγόρης, Θεσσαλονίκη8 Μαρτίου 2011 στις 12:14 μ.μ.

    Reset στο άδικο χρέος της χώρας θα κάνουμε;
    Reset στο ξεπούλημα των παραγωγικών μονάδων στο ιδιωτικό κεφάλαιο θα κάνουμε;
    Reset στην πτώση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού μας θα κάνουμε;
    Reset στις μίζες θα κάνουμε;
    Reset στα διόδια και τα εισιτήρια,τις αυξήσεις,τα πετρέλαια,στο επαχθές ξεζούμισμα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων θα κάνουμε;
    Reset στην προκλητική κερδοφορία και φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου θα κάνουμε;

    Τί έχετε να μας πείτε γι'αυτά κ.Γραμματικάκη;

    Γιατί το ιστορικό reset πάντως που ονειρεύονται διάφοροι μικροαστοί,και η επιστροφή σ'έναν "υγειή" καπιταλισμό του '60,όπου όλοι θα ζούμε χαρούμενοι και ανέμελοι,δυστυχώς δε γίνεται κ.Γραμματικάκη..

    Όσο για την κατάντια της παιδείας,της υγείας,του περιβάλλοντος,των ηθών και του πολιτισμού μας,απευθύνσου καλύτερα στους "χειριστές" αυτού του συστήματος που σαπίζει με γοργούς πλέον ρυθμούς.
    Αν τολμάς κ.Γραμματικάκη.
    Την εκ του πονηρού "ισοκατανομή" ευθυνών σε όλους μας,να πας να την πουλήσεις αλλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γρηγόρη εσένα θέλουμε.
    Για να μαλώνεις έτσι άνετα τον πρώην πρύτανη κ. Γραμματικάκη πρέπει να είσαι ξεχωριστό άτομο, μη σου πω πως μπορεί να είσαι και ο Μεσσίας που περιμένουμε.
    Φτιάξε ένα site (εκκλησία) να τους ξεσκίσουμε όλους, τα παλιοκαθήκια.
    Παύλος από Βόλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κοίτα να δεις κάτι συμπτώσεις
    να αντιδρούν το ίδιο με όμοια σχόλια αριστεριστές και antinews.
    Τελικά είναι πολύ μικρός ο κόσμος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γρηγόρης, Θεσσαλονίκη8 Μαρτίου 2011 στις 3:05 μ.μ.

    Όταν οι πρυτάνεις,καθηγητές,υπουργοί,πρωθυπουργοί,μητροπολίτες,MEGAλοδημοσιογράφοι,απαξιωθούν στα μάτια του κόσμου και την μέση κοινωνική συνείδηση,τότε θα ανοίξει και ο δρόμος για έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
    Και περιμένω από έναν πρύτανη,που τοοόσα περισσότερα γνωρίζει από μένα,να έχει να προτείνει κάτι πιο ουσιαστικό για το λαό μας.Τα κλαψουρίσματα για το βυθιζόμενο πλοίο του καπιταλισμού,και οι νουθεσίες σε στυλ συλλογικής ευθύνης,αλλού.Π.χ. στη Διαμαντοπούλου,τον Παπακωσταντίνου,το ΔΝΤ,τον ΣΕΒ,κλπ Ξέρει αυτός,ξέρουμε και οι περισσότεροι.
    Δε θα μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα οι απολογητές του συστήματος και θα τους λέμε και ευχαριστώ επειδή είναι.. πρυτάνεις.

    Υ.Γ: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γρηγόρης, Θεσσαλονίκη8 Μαρτίου 2011 στις 3:28 μ.μ.

    Καπιταλιστικό reset,ή επαναστατικό σοσιαλιστικό delete; Ιδού η απορία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για πολλούς ανθρώπους ο Γ.Γ., είναι άξιος σεβασμού για το έργο του στο πανεπιστήμιο και την επιστημονική του εργασία. Εσύ φυσικά φοιτητή Γρηγόρη θα προτιμούσες ίσως να το έχτιζες στο γραφείο του για να μην μιλάει και να μην βαθμολογεί. Η συντηρητικοποίηση της αριστεράς, ειδικά στα πανεπιστήμια, έχει προχωρήσει πολύ - αλλά η αναίδεια απέναντι σε αριστερούς επιστήμονες είναι φαινόμενο μιας σοβαρότατης παρακμής της παιδείας γενικότερα. Το ότι σου δίνεται η δυνατότητα να πεις την αποψάρα σου στο διαδίκτυο είναι αποτέλεσμα της εργασίας τέτοιων ανθρώπων σαν τον ΓΓ - τουλάχιστον λίγος σεβασμός ή τουλάχιστον επωνυμία απέναντι σε έναν επώνυμο. Ποιος είναι αυτός που μιλάει; Να τον αξιολογήσουμε και μεις δημόσια - ή του αρκεί η κομματική του νομιμοποίηση και το ταμπελάκι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή δεν ξέρω γω ποιανού άλλου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε μου radical, συγχώρα τους. Παιδάκια είναι - δεν έχουν ζήσει στο πετσί τους τον ρατσισμό που έχεις ζήσει εσύ, ούτε έχουν στην καμπούρα τους τους αγώνες σου. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτά έχει η ανωνυμία στα χέρια των παιδιών - αμετροέπεια, αλλαζονία, άγνοια με ποιον μιλούν (αν και ερευνώντας το μπλογκ θα μπορούσαν να μάθουν). Δυστυχώς! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γρηγόρης, Θεσσαλονίκη8 Μαρτίου 2011 στις 4:52 μ.μ.

    Ο Γραμματικάκης μπορεί να είναι ικανότατος στο αντικείμενό του.Στα πολιτικά-κοινωνικά όμως δεν ξεπερνά το επίπεδο ενός συμπονετικού μικροαστού που δεν ξέρει πως να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της καπιταλιστικής κρίσης.
    Άκου κει: "Να κάνουμε μια βουβή επανάσταση ευθύνης με τα βλέμματά μας,πέρα από κοινωνικές τάξεις"

    Μάλιστα.Συγκινηθήκαμε.Τα χαρτομάντηλά μας παιδιά.

    Κάπως έτσι ανέτρεψαν και οι Αιγύπτιοι τον Μουμπάρακ,θαρρώ!

    Αλλά άμα είσαι πρύτανης,5 χρόνια στο Δ.Σ της ΕΡΤ,συνεργάτης στο Βήμα του Λαμπράκη και την Ελευθεροτυπία,έχεις χάσει πλέον τα ταξικά γυαλιά σου.Ακόμη και η κοινωνική σου θέση πλέον δεν είναι ίδια με αυτήν από την οποία ξεκίνησες.

    Και μη φοβάστε!Δε θα σας "χτίσουμε"..
    Εκτός εάν φτάσει η ώρα της ανοιχτής σύγκρουσης,όπου έχω τις υποψίες μου για το στρατόπεδο που θα διαλέξετε.Αυτή η χώρα έχει παράδοση σε Εφιάλτες δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλά Γρηγόρη μου...καλή επιτυχία στον ταξικό σου πόλεμο. Μόνο πρόσεχε ποιοι είναι οι εχθροί σου :)

    ΥΓ Και πέρνα όποτε θέλεις να μας καταγγέλλεις - ελεύθερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό που κόμματα, μέσα ενημέρωσης, συνδικαλιστικοί φορείς, επαγγελματικά σωματεία δεν μπορούν να δουν, βυθισμένα σε ένα στενό, αυτοκτονικό, μικροπολιτικό και συντεχνιακό παιχνίδι υπεράσπισης κεκτημένων, η κοινωνία δείχνει ότι το βλέπει. Γι’ αυτό, παρ’ ότι πιεσμένη, παρ’ ότι ξέρει ότι όπως πάντα θα πονέσουν περισσότερο αυτοί που φταίνε λιγότερο, μένει ακόμα ψύχραιμη και περιμένει. Μήπως έστω κι έτσι, έστω και βίαια, γίνουν αυτές οι αλλαγές που θα ανοίξουν τις πόρτες σε νέες δουλειές, σε υγιείς επιχειρήσεις χωρίς διαπλοκή, σε ταμεία που θα δίνουν συντάξεις και σ’ αυτούς που είναι τώρα νέοι, σε δημόσιες υπηρεσίες που σέβονται τον πολίτη, σε μια χώρα που οι πολίτες δεν θα είναι πελάτες.

    Με αυτή τη σιωπηλή κοινωνία συνομιλεί η κυβέρνηση, έστω κι αν δεν το έχει καταλάβει. Αν την απογοητεύσει, η ευθύνη θα είναι όλη δικιά της.
    Φ.ΓΕΩΡΓΕΛΕΣ 26/5/2010

    Σε ένα άρθρο του Γ.Γ περί επανάστασης των σιωπηλών 16/02/2011
    σημειώνει
    "Η επανάσταση των σιωπηλών, δεν υπόσχεται νόμους και διατάγματα, που θα αποβλέπουν στην «προστασία» του περιβάλλοντος. Θεωρεί, αντίθετα, ότι είναι ο άνθρωπος που επείγει να προστατευθεί. Εκείνος –που σήμερα σιωπά με απόγνωση- οδηγείται σταθερά στην αποξένωση, επειδή το περιβάλλον μοιάζει να ανήκει πάντοτε σε κάποιους άλλους. Μόνον όμως όπου το περιβάλλον παραμείνει υπερήφανο και ανέγγιχτο, μπορεί να ανθίσει η πραγματική ζωή. Αλλιώς, θα πληθαίνουν οι απομιμήσεις και τα ομοιώματα της.

    Στην επανάσταση των σιωπηλών συμμετέχουν και όσοι είδαν τον διαφορετικό κόσμο, που έπλασαν μέσα τους, να διαψεύδεται και να συντρίβεται. Ούτε μετάνιωσαν όμως, επειδή ο δικός τους κόσμος είχε αξίες και ήθος, ούτε μπορούν να τον αλλάξουν. Στην επανάσταση των σιωπηλών, είναι σημαιοφόροι χωρίς σημαίες, πεζοπόροι χωρίς προμήθειες. Διαθέτουν την τιμιότητα του βλέμματος και μια βαθύτερη αξιοπρέπεια. Ο κόσμος που έπλασαν -που είχε αξίες και ήθος- είναι πάντοτε εκεί. Αυτοί, οι σημαιοφόροι –χωρίς σημαίες- στην επανάσταση των σιωπηλών, είναι η εγρήγορση και η συνείδηση της."

    Τώρα περάσαμε σε ένα ολοκληρωτικό reset.
    Mόνο που αυτό δεν αφορά μια τέτοια κοινωνία σιωπηλών που ξαφνικά η προσωπική ή κοινωνική παντομίμα τους δικαίωσε.
    Δυστυχώς ζούσαμε σε μια τέτοια κοινωνία που έκανε κάποιους να ζούν στην μοναξία την δική τους πορείας.

    Δυστυχώς για τον Γ.Γ και κάποιων άλλων πρόθυμων εκφραστών της δημιουργικής σιωπής ,δεν χρειαζόμαστε reset
    αλλά ένα μεγάλο DELETE και εκεί η παντομίμα των 35 χρόνων γίνεται κραυγή σκέψη ,λόγου και πράξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU