Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Ο επιμερισμός των βαρών



Η ανακοίνωση τύπου του ΔΝΤ μετά την εκταμίευση της 3ης δόσης τον Μάρτιο του 2011 τονίζει ότι ο δίκαιος επιμερισμός των βαρών του προγράμματος σταθεροποίησης παραμένει θέμα ύψιστης σημασίας («Ensuring a fair distribution of the adjustment burden remains paramount»). 
Αλλά ο επιμερισμός των βαρών πρέπει να είναι δίκαιος και προς όσους δεν έχουν τα μέσα να τον διεκδικήσουν. 
Αυτοί είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι και οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, παρ’ όλο που πληρώνονται λιγότερο και εργάζονται περισσότερο από τους συναδέλφους τους στο Δημόσιο. 
Γι’ αυτούς μόνο η τρόικα μεριμνεί, ενώ κυβέρνηση και κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθούν να διασώσουν όσα προνόμια μπορούν, περιχαρακώνοντας τις αγκυλώσεις και διαιωνίζοντας τις αδικίες.
Στο ασφαλιστικό, η περσινή μεταρρύθμιση (Ν. 3863) μείωσε τις χαμηλές συντάξεις του ΙΚΑ, όμως η κυβέρνηση συνέχισε να επιδοτεί το ταμείο της ΔΕΗ με 700 εκατομμύρια ευρώ για να διατηρηθούν οι παχυλές συντάξεις. 
Με τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ το 2001 υπήρχε κάποια βάση για την επιδότηση του ταμείου της από το κράτος σε αναγνώριση των εισφορών των εργαζομένων που συνέβαλαν στο κεφάλαιο της εταιρείας. Όμως η εγγύηση του Δημοσίου χρησιμοποιήθηκε σαν λευκή επιταγή, με αποτέλεσμα η επιδότηση να έχει ξεπεράσει τα όρια της λογικής και έχει γίνει δυσβάστακτο φορτίο για την οικονομία. Την περασμένη δεκαετία η επιδότηση γινόταν με πλήρη αδιαφάνεια από τα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων, δηλαδή εφάπαξ έσοδα χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση μόνιμων δαπανών!
Ο ίδιος νόμος δεν άγγιξε τα λεγόμενα «ευγενή ταμεία» των δικηγόρων, μηχανικών, συμβολαιογράφων, δημοσιογράφων, κ.λπ. που τροφοδοτούνται από «φόρους υπέρ τρίτων», επιβαρύνοντας τους καταναλωτές. 
Πέρα από την πλήρη έλλειψη διαφάνειας στη διαχείρισή τους, αυτοί οι φόροι επιβαρύνουν υπέρμετρα το κόστος των επιχειρήσεων και των καταναλωτών. Σε κάθε συμβόλαιο που εμπλέκονται δικηγόροι, μηχανικοί, κ.λπ. παρακρατούνται φόροι υπέρ τρίτων. Στην ακτοπλοΐα το ένα τρίτο της τιμής του εισιτηρίου είναι φόροι υπέρ τρίτων. Στις διαφημίσεις στις εφημερίδες και στην τηλεόραση παρακρατείται αγγελιόσημο 21.5% πέρα του ΦΠΑ 23%. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις, εισηγμένες και μη, υποχρεώνονται να δημοσιεύσουν τους ισολογισμούς τους σε τουλάχιστον τρεις εφημερίδες. 
Όλες αυτές οι ρυθμίσεις υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο για να εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα. Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και η εξωστρέφεια της οικονομίας για να βγούμε από την κρίση, αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όσο επιδοτούμε, εξασφαλίζουμε πελατεία ή προστατεύουμε δημόσιες επιχειρήσεις, κρατικοδίαιτα ΜΜΕ και ελεύθερα επαγγέλματα που δεν παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά.

Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα εκτενούς αναφοράς με τίτλο "Ένας χρόνος Μνημόνιο" της Μιράντας Ξαφά (ναι, της "επάρατης" πρώην συμβούλου του ΔΝΤ και κατόχου και άλλων ιδιοτήτων καταδικαστέων από την καθεστωτική αριστερά) και δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος της Athens Review of Books (που εξαντλημένο ξανακυκλοφορεί στα περίπτερα με νέο εξώφυλλο). 
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ
Η παρατήρησή μου είναι η εξής: Πως είναι δυνατόν να ξεφύγουμε από το Μνημόνιο (ή καλύτερα Τα μνημόνια...) όταν ακόμη και η ανανεωτική αριστερά έχει πνίξει τον λόγο της στο πηγάδι του πολιτικού κόστους και αρνείται να μιλήσει καθαρά και να συμβάλλει στην συγκρότηση και επιβολή στην ελληνική πολιτική σκηνή ενός μεταρρυθμιστικού μετώπου που θα συμβάλλει στην αστική ολοκλήρωση και την παραγωγική ανάκαμψη της χώρας; 
Είναι σοκαριστικό να ακούς από στελέχη της "αριστεράς της ευθύνης" φράσεις του τύπου "ναι στην αξιολόγηση - όχι στις απολύσεις" (για την χαριστική ισοβιότητα στον δημόσιο τομέα) την ώρα που χύνεται το αίμα των εργαζομένων για την συντήρηση του πελατειακού κράτους και των συντεχνιακών "δικαιωμάτων" τριών δεκαετιών παρασιτισμού. Και ταυτόχρονα να διαβάζεις σοκαρισμένος για την έγνοια της τρόϊκας (!) για "όσους δεν έχουν τα μέσα να διεκδικήσουν τον επιμερισμό των βαρών". 
Μήπως η ανανεωτική αριστερά (γιατί από την δογματική δεν περιμένουμε και τίποτα εκτός από φληναφήματα και επαναστατικές διακηρύξεις) έχει χάσει τελείως τον μπούσουλα και δεν μπορεί πια να απαλλαγεί από τον δημοσιοϋπαλληλικό καθεστωτισμό της; Και να ανοιχτεί στην κοινωνική αριστερά και την κοινωνία της εργασίας με τολμηρές αιχμές και προωθητικές προτάσεις;
Ποιες είναι τελικά οι δυνάμεις που μπορούν να συγκροτήσουν ένα αληθινό μεταρρυθμιστικό μέτωπο για να βγούμε, ασχέτως των θετικών ή αρνητικών αποφάσεων στην ΕΕ, από την παραγωγική υπανάπτυξη και τον κρατικό παρασιτισμό που μας στερεί την υγιή επιχειρηματικότητα, την προσέλκυση επενδύσεων και την εξαγωγική ικανότητα; Και πως θα αρχίσουν να συνεννοούνται μεταξύ τους - βάσει των πολλών υπαρκτών συμπτώσεων στις απόψεις τους - αυτές οι δυνάμεις, ξεπερνώντας το εμπόδιο του λαϊκιστικού αυτοματισμού, δεξιάς και αριστεράς; 
Ή απλά θα μείνουμε να περιμένουμε τον από μηχανής θεό και την διεθνή βοήθεια, όπως μας έχει διδάξει ο καθεστωτισμός της μεταπολίτευσης;

23 σχόλια:

  1. Έγραφα από την αρχή της κρίσης, ότι το μεγάλο πρόβλημα με την άσκηση της απαραίτητης μεταρρυθμιστικής πολιτικής, δεν είναι οι δυνάμεις της συντήρησης, αλλά οι υποτίθεται "προοδευτικές δυνάμεις", που στεγάζονται εκτός από την "Καθεστωτική Αριστερά" - που δεν έχει μάλλον καμία σημασία η συμφωνία ή η διαφωνία τους- , στο ΠΑΣΟΚ, με την μορφή του Βαθέως ΠΑΣΟΚ.
    Ο Παπανδρέου κατάφερε να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές, ακριβώς στηριζόμενος, στην προγενέστερη αντίθεση, "Βαθέως ΠΑΣΟΚ"- "Εκσυγχρονιστών", από την εποχή Σημίτη.
    Ομως ακριβώς αυτός ο προσεταιρισμός τους, ήταν και η παγίδα από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει.
    Ο ΓΑΠ δεν μπορεί να επιβάλλει άλλη ατζέντα, εκτός απ'αυτήν του Κευνσιανισμού,που φυσικά προέβλεπε μεγένθυνση του ρόλου του καθεστώτος -κρατική καθεστωτική γραφειοκρατία- την οποία και επικαλέστηκε προεκλογικά, σ'αυτό ακριβώς το κομμάτι του κόμματός του, με το σύνθημα "λεφτά υπάρχουν" -προφανώς για να έχει ρόλο-.
    Ετσι σήμερα είναι υποχρεωμένος, να "βγάζει με το τσιγγέλι -της τρόικας- αναγκαίες αλλαγές" και να βάζει μπροστά την τρόικα για κάθε μία απ'αυτές.
    Ομως αυτή η άσκηση πολιτικής, είναι υποχρεωμένη να παρακολουθεί τις πιέσεις, αντί να τις προλαβαίνει και να οδηγεί σε ανακούφιση.
    Ο ΓΑΠ με αυτό το κόμμα και αυτή την μέθοδο, δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
    Σταδιακά, θα χάνει σε πολιτική επιρροή -τον Φεβρουάριο είχα επισημάνει, μετά εκείνες τις ανοησίες για την εκποίηση δημόσιας περιουσίας, με τις "επιφάνειες" και άλλα φαιδρά, ότι είχε χάσει την δυνατότητα να οργανώνει την πολιτική ηγεμονία-, θα προκαλεί συνεχείς κρίσεις και εν τέλει θα υποχρεωθεί, ακόμη και από ατυχείς ιδεολογικές παγίδες, να οδηγηθεί σε εκλογές.
    Ή θα προκαλέσει τώρα ρήξη με το Βαθύ ΠΑΣΟΚ και μετά θα πάει στις εκλογές με ένα σαφές μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ή θα πάει σε εκλογές, χωρίς τον έλεγχο των πρωτοβουλιών, ακόμη και στο κόμμα του.
    Είναι πλέον φανερό , ότι την επόμενη περίοδο η χώρα θα μπεί σε κρίση Συνταγματικής Τάξης, αφού εξαντλήθηκε ο χρόνος που το πολιτικό σύστημα μπορούσε να δόσει πολιτική απάντηση.
    Η Ισπανία, θα είναι κυριακάτικο πικ-νίκ , μπροστά στην γενική έκρηξη που θα δούμε.
    Το θέμα πλέον είναι αν την έκρηξη μπορούν να την διαχειριστούν οι δυνάμεις της δημοκρατίας και των ριζικών μεταρρυθμίσεων ή θα την διαχειριστεί το χάος.
    Φοβάμαι, ότι ο Νόμος του Μέρφυ, θα επιβεβαιωθεί ακόμη μιά φορά. Οτι μπορεί να πάει άσχημα, θα πάει άσχημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η μόνη λύση στο πρόβλημα του Δημοσίου χρέους, σε συνάρτηση με την αποδιάρθρωση του "καθεστώτος", είναι, ένα Σχέδιο Μάρσαλ, προσανατολισμένο στην ανάπτυξη Βιομηχανίας από τις Ευρωπαικές χώρες, με επιδότηση από πρόγραμμα της ΕΕ, σε όσες το επιλέξουν.
    Η ΕΕ δεν μπορεί να αρκείται σε πολιτικές λιτότητας για τον έλεγχο των ελλειμμάτων και του χρέους, πρέπει να ασκήσει πολιτική που θα βρεί συμμάχους στον χώρο της ιδιωτικής εργασίας.
    Προφανώς η έκδοση ευρωομολόγων που θα τα διαχειριστεί το "καθεστώς", δεν θα αποφέρουν τίποτε άλλο από την διάσωση των προνομίων του και σωστά αντιτίθεται σε μια τέτοια προοπτική.
    Αντί των ευρωομολόγων, χρειάζεται πολιτική συγκρότησης σοβαρής βιομηχανικής υποδομής, που μόνο ένα Σχέδιο Μάρσαλ, μπορεί να την κάνει πράξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ετσι,με ένα τέτοιο πρόγραμμα, η μεταρρύθμιση στην χώρα θα αποκτήσει βιώσιμη υπόσταση, η κυβέρνηση, θα αποκτήσει συμμάχους έξω από το καθεστωτικό Βαθύ ΠΑΣΟΚ και θα δόσει απαντήσεις όχι μόνο στο πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και στην διαμόρφωση ενός ρεύματος επανε-επένδυσης και στρατηγικής εξόδου από την κρίση , στην ουσία του.
    Ολα τα άλλα είναι μπαλώματα, που ελπίζουν κάποια στιγμή να γίνει κάτι και να σωθούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το χρέος των 350 δις ευρώ είναι ασύλληπτο και αστρονομικών διαστάσεων για την μικρή Ελλάδα.

    Η συνεχής παραγωγή ελλείμματος, με αύξηση των δανειακών αναγκών για την συντήρηση ενός υπερβολικά μεγάλου δημοσίου τομέα και με μία ανορθολογική οικονομική διαχείριση των εσόδων του κράτους και των πόρων από την ΕΕ δεν μπορεί να συνεχισθεί.

    Η κοινωνική πολιτική με δανεικά απέδειξε το αυτονόητο, δηλ. ότι δεν μπορεί να είναι βιώσιμη.

    Η πολιτική επενδύσεων πρέπει να σχεδιασθεί από την αρχή για την δημιουργία μιας παραγωγικής βάσης, η οποία σήμερα έχει εντελώς συρρικνωθεί.

    Σε περιβάλλον μιας λαϊκίστικης, ελάσσονος αντιληπτικότητας και δυνατότητας πολιτικής ηγεσίας, με τα κλασικά συμπτώματα του «αποτυχημένου νάρκισσου», το μοντέλο της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και του εγωκεντρικού συντεχνιακού συνδικαλισμού οδήγησαν την χώρα σε πολιτισμική και οικονομική καταστροφή.

    Ακόμη και σήμερα, είναι οφθαλμοφανές, ότι οι πολιτικές ηγεσίες όλων των κομμάτων είναι δέσμιες του «καταναγκασμού της επανάληψης» και των ονειρώξεων του παρελθόντος.

    Φοβάμαι ότι και οι κάτοικοι αυτής της χώρας, ο αποκαλούμενος ελληνικός λαός, είναι στην ίδια κατάσταση, προς επιβεβαίωση της ρήσης: «κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει».

    Το μέλλον αυτού του τόπου, στην καλλίτερη των περιπτώσεων, είναι δυσοίωνο…

    Όσο για την αριστερά, εξαιρουμένου του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος φαίνεται ότι προσωπικά πασχίζει, μαζί με μερικούς Δημαρίτες σε ένα δύσκολο πολιτικό αλλά και εσωκομματικό περιβάλλον, να υπερασπιστεί την σοβαρότητα και την αποστολή της πολιτικής, η καθεστωτική αριστερά βαδίζει ανενόχλητη από τις εξελίξεις, σε έναν μικρόκοσμο χωρίς ελπίδα, εγκλωβισμένη σε μια διαπάλη για μια εξουσία που δεν έχει διακύβευμα.

    Η «άλλη αριστερά» οφείλει να συντάσσεται με τον δύσμοιρο κάτοικο της Ελλάδας του σήμερα και του αύριο, ειδικά του αύριο …ούτε με τους τοκογλύφους ούτε με τους τραπεζίτες…ούτε με τους γνωστούς ημέτερους, πάσης μορφής και είδους νταβαντζίδες.

    Το πρόβλημα είναι που βρίσκεις ή πως κάνεις την «άλλη αριστερά»...


    Παναγιώτης Κουτσοπίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια ιδέα για την πρόκληση του Σχεδίου Μάρσαλ, από μέρους μας, θα ήταν η παρακάτω.
    Είναι γνωστό ότι η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ είναι μηδαμινή. Θα μπορούσε αντί να χαθούν αυτά τα κονδύλια, να δινόταν σε ένα πρόγραμμα που να αφορούσε βιομηχανικές εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας, σε επιχειρήσεις από την ΕΕ, που θα δέχονταν να επενδύσουν στην χώρα μας.
    Γενικά δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα δεήσουν οι "εθνικοί επενδυτές" να κάνουν τις επικερδείς κινήσεις τους. Πρέπει να αρχίσει να κινείται η οικονομία και μάλιστα με χρήματα που λιμνάζουν τώρα που έχουμε ανάγκη για επενδύσεις και θε΄σεις εργασίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλη η ιδέα για νεο σχεδιο μάρσαλ, αλλά ποιος θα το διαχειριστεί? Δεν υπάρχει καμια πολιτική δύναμη που να θέλει και να μπορεί το κάνει.
    Πάντως η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να επεξεργαστει μια τέτοια προοπττική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να γίνουμε φτωχότεροι ναι. Αλλά να γίνουμε όλοι φτωχότεροι. Τον καπιταλισμό που ονειρεύεται η Μιράντα Ξαφά είναι ένας ακραίος καπιταλισμός που κάποιοι θα πλουτίζουνε με την εξαθλίωση των πολλών. Όλοι αυτοί οι τεχνοκράτες είναι εχθροί του ελληνικού λαού και ειδικά του προλεταριατού που συνέχεια θα αυξάνεται και το οποίο θα πρέπει να αυτονομείται και να αντικρούει τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κωστη, πιστευεις ειλικρινα οτι η αρνηση εκδοσης ευρωομολογου απο την Μερκελ , ειναι αυτο που αναφερεις στο 2ο σχολιο σου? Ειναι δικαιο η χωρα να δανειζεται με 5.5% ενω μπορει με 1.5% ? MIKE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάντα πιστεύω ειλικρινά, ότι γράφω. Αλλά ότι γράφω mike, όχι ότι ερμηνεύει κανείς, απ' αυτά που γράφω. Το επαναλαμβάνω λοιπόν.
    Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη , στην διαχείρηση οποιουδήποτε δανείου, με οποιαδήποτε μορφή από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο "καθεστώς" είναι εξειδικευμένο και θρέφεται από την διαχείρηση δανείων.
    Προτιμώ τα χρήματα, όπως αυτά του ΕΣΠΑ, να τα διαχειριστεί απ'ευθείας η ΕΕ και να τα δίνει σε όποιον θέλει να κάνει επενδύσεις τεχνολογίας αιχμής η ίδια χωρίς την διαμεσολάβηση της καθεστωτικής γραφειοκρατίας, διότι θα πάνε σε νέα δίκτυ διαπλοκής και διασπάθησης.
    Η χώρα δεν μπορεί να δανείζεται με 1.5% mike. Η Γερμανία αυτή την στιγμή δανείζεται με 3% περίπου και η Ισπανία με 5.5%. Αυτά τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
    Οι τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ με 1%, αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα. Δεν αφορά τις χώρες.
    Η ΕΚΤ είναι κάτι σαν κοινοπραξία, συναιτερισμός των μεγαλύτερων Ευρωπαικών τραπεζών, κάπου 70 και αυτό είναι το κοινό ταμείο για να κάνουν τραπεζικές δουλειές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Tωρα ολοκληρωσα το'' πονημαΞαφα'' και ειμαι ετοιμος για S/M καταστασεις παρα το οτι δεν διαθετω το σχετικο εξοπλισμο.Ιδιαιτερα τα ερεθιστικα κεφαλαια ''το πολιτικο υποβαθρο'' και ''τα νεα μετρα'' μου ανεβασαν την λιμπιντο στα υψη αφου τα πραγματοποιεις χωρις τον ειδικο σκουφο 3Ε [ελλ.εγγ.εισοδημα]. Υ.Γ. Μιραντα μου , σ'ευχαριστω που μου εξηγησες πως για μενα τον ιδιωτικο ενδιαφερεται μονο η Τροικα και εσπαγα το ξερο μου και διερωτωμην ''μωρε ποιος μου βαζει χερι βοηθειας, ποιος ? mike[εν ευθυμια]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιατι να μην αφορα τις χωρες? ποιος νομιμοποιει την αυτονομια της ΕΚΤ? συμφωνεις με αυτο? Τελος, τον Γεναρη του 2010 με 1.5% μπορουσε να δανειστει η χωρα. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν είναι σωστό αυτό που γράφεις mike. Το γενάρη του 2010 η χώρα μπορούσε να δανειστεί με σπρέντ (καπέλο) 140 μονάδες(1.5%), πάνω από το γερμανικό επιτόκιο, που ήταν 2.5%, δηλαδή 2.0+1.5 = 3.5%.
    Την αυτονομία της ΕΚΤ την ορίζει η συνθήκη ίδρυσης της. Αν ήταν η Κεντρική Τράπεζα, όπως η Τράπζα της Ελλάδας παλιώτερα, θα μας δάνειζε με υπερτίμημα, πάνω στο επιτόκιο που θα έβρισκε τα κεφάλαια στην διεθνή αγορά χρήματος. Την δεκαετία του 90 η Τράπεζα της Ελλάδος έβρισκε κεφάλαια με επιτόκια κοντά στο 20% και τα δάνεια που μας δίναν οι τράπεζες είχαν επιτόκια μέχρι και 25%, αν θυμάσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κωστή, Το πρόβλημα είναι πως στην ΕΕ δεν υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να διαχειριστούν αυτά τα προγράμματα. άλλωστε ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε η Ε Ε για την διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων. Για αυτό έδιναν σημασία στον βαθμό της απορρόφησης και όχι της αποτελεσματικότητας. Προφανώς αυτή η κατάσταση βόλευε κύρια τις χώρες του Βορά που πούλαγαν την τεχγνωσία τους στον καθυστερημένο και διεφθαρμένο νότο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Radical, δεν πειράζει που δεν έχουνε. Να φτιάξουνε. Να το ζητήσουμε. Οπως διατίθενται να φτιάξουν ταμείο για τις αποκρατικοποιήσεις, να φτιάξουν και ένα ταμείο για το ΕΣΠΑ.
    Δεν μπορεί να μας απαιτούν 50 δις από αξιοποίηση περιουσίας και να αφήνουν απέξω τα 22 δις του ΕΣΠΑ.
    Και εν πάσει περιπτώσει, ας το ζητήσουμε εμείς, που μέχρι στιγμής λέμε αόριστα να μας δώσουν ευρωομόλογα, λές και μας τα χρωστάγανε, για να έχουμε φτηνά δανεικά και να εγγυώνται αυτοί την αποπληρωμή τους αν δεν καταφέρουμε, που δεν θα καταφέρουμε να τα αποπληρώσουμε.
    Ας κάνουμε επιτέλους πολιτική και ας αφήσουμε κατά μέρος την προσπάθεια να τους ξαναπιάσουμε κώτσους.
    Radical δεν πάει άλλο η κατάσταση με το μεταπολιτευτικό καθεστώς. Δεν διορθώνεται. Οσο και να προσπαθεί να διασώσει τα "κεκτημένα" με ψευτοδικαιολογίες θα καταρρεύσει.
    Αυτή την φορά για να μη θιγούν επιδόματα και αφανείς δαπάνες, αλλά και αργομισθίες , πουλάμε την Δημόσια περιουσία. Σε τρείς μήνες, σε έξι, που δεν θάχουμε να πουλήσουμε τίποτε, θα αναγκαστούμε να προχωρήσουμε σε στάση πληρωμής.
    Οι ΔΥ να ξέρουν, ότι για χάρη τους, για χάρη αυτών που υποτίθεται φροντίζουν την δημόσια περιουσία, την πουλάμε. Και να σου πω. Προσωπικά δεν διαφωνώ. Ας κάνουμε και αυτό το χατήρι. Αλλά να το συνειδητοποιήσουν, ότι κάτι πρέπει να γίνει εν τω μεταξύ, για να μη ξαναβρεθούμε σε αυτή την θέση.
    Να αποφασίσουν ότι πρέπει να δουλεύουν με γνώμονα την επιτάχυνση των υπηρεσιών τους προς την κοινωνία και την οικονομία. Αν δεν καταφέρουν να καταστήσουν άχρηστο το κάθε Fast Track, θα είναι άξιοι της μοίρας τους.
    Είναι εκεί για να λύνουν προβλήματα στην κοινωνική και οικονομική ζωή, ώστε να παράγονται φόροι για να πληρώνονται. Να καταλάβουν, ότι διαφορετικά θα πάνε είτε στα σπίτια τους, είτε όλοι μαζί στις σπηλιές της λίθινης εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κωστή, η ανικανότητα τους είναι τέτοια που δεν έχουν απορροφήσει ούτε 1 ευρώ απο τα κονδύλια του εσπα. Το πρόβλημα δεν μπορεί να το λύσει ο Ρέπας ή ο Βενιζέλος που χτες μίλησε για δημοσιονομική κατοχή σαν δεν ντρέπονται. Και φυσικά στα 136 επαγγέλματα που απελευθερόνονται είναι αυτό του Κομοτή ή του μακιγιέρ. Δικηγόροι φαρμακοποιοί μεταφορείς κλπ, βλέπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. η αλήθεια είναι πως η κατάσταση έφτασε πλέον στο απροχώρητο και ότι και να γίνει ΔΕΝ σώζεται...

    βρισκόμαστε ένα βήμα από την Αργεντινοποίηση

    και οι συνδικαλιστές του Τ.Τ. κάνουν καταλήψεις, η αριστερά ΔΕΝ έχει αντιπρόταση αλλά μόνο άρνηση, ο Σαμαράς δεν θέλει να συμφωνήσει

    ο καθένας το χαβά του...τελικά...

    πλήρης απογοήτευση και χρέη-χρέη-χρέη...

    μαζί με την οικονομική χρεοκοπία και χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος

    ακομα και η Δημοκρατική αριστερά μια μεγάλη απογοήτευση...

    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κωστη μου για να το τελειωνουμε και κουρεμα θα γινει και ευρωομολογο και επιμηκυνση και αλλα πολλα , αλλα σε πανευρωπαικο επιπεδο αφου το συνολικο χρεος της ευρωζωνης που μερος του ειναι λεφτα του δημοσιου που πηγαν στην καταβοθρα για την διασωση των ιδιωτικων τραπεζων απο τα ''τοξικα'', δεν εξυπηρετειται πλεον.Οταν χτυπησει το γαλλικο καμπανακι θα δης.Η διαφωνια μου ειναι οτι βλεπεις τις συνθηκες ως εκ θεου εκπορευομενες που δεν υποκεινται σε καμμια μεταρρυθμιση. Αυτο δε, ειναι σοβαρη πολιτικη διαφωνια που σχηματοποιειται στο ''με την Ξαφα ή απεναντι της΄'' μια που αυτο το αρθρο υποτιθεται οτι σχολιαζουμε. Οσο για τον Αλεξανδρο , αφου μας ειπες εκατο φορες σε ολες τις πτωσεις ποσο απογοητευμενος εισαι απο την ΔΗΜΑΡ , φτιαξε ενα δικο σου κομμα να ησυχασουμε. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. mike, γιατί την πέφτεις έτσι στον Αλέξανδρο; Δεν μπορεί δηλαδή να εκφράσει την απογοήτευσή του από την υστέρηση σε θέσεις και δράσεις της ΔημΑρ; Κάτι που βλέπουμε όλοι, άσχετα από αν το εκφράζουμε ψιθυριστά ή φωναχτά;
    Στο κάτω κάτω με θέσεις σαν κι αυτήν:

    "Το ζητούµενο είναι η ορθή αξιοποίηση του υπαλληλικού δυναµικού στο πλαίσιο αναδιάταξης του δηµόσιου τοµέα για την αντιστοίχησή του προς τις πραγµατικές ανάγκες και τους αναπτυξιακούς στόχους της χώρας. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να αντιµετωπιστούν υπαρκτά ζητήµατα ανορθολογικής κατανοµής του υπαλληλικού δυναµικού και ζητήµατα σπατάλης που δηµιουργεί µια τέτοια κατανοµή. Ο ευρύτερος δηµόσιος τοµέας πρέπει και να αναδιαρθρωθεί και να εκσυγχρονιστεί. Μετατάξεις πρέπει να γίνουν, όχι όµως ως πρόσχηµα για απολύσεις. ∆εν µπορεί να κρίνεται καινα αµφισβητείται η επάρκεια του εργαζοµένου έπειτα από χρόνια εργασίας του. Η χώρα θα γεµίσει ανέργους, η κοινωνία θα διαρραγεί..." του Φώτη, δεν νομίζω ότι καταλαβαίνει κανείς τι καινούργιο κομίζει η ΔΑ στην πολιτική ζωή του τόπου. Ότι κάνουν και οι άλλοι; Πίσω από την αγωνία για απολύσεις να κρύβουμε κι "εμείς" ότι ο δημόσιος τομέας αιμορραγεί από κομματικά λαμόγια που εμφανίζονται μόνο την ημέρα των πληρωμών και άχρηστους που αν τους μετατάξεις απλά θα καταστρέψεις και την υπηρεσία που θα "στελεχώσουν"; Ως πότε θα καλύπτουμε το πελατειακό κράτος και στις διάφορες εκδοχές του λέγοντας εύπεπτες απόψεις για να μην δυσαρεστήσουμε κανέναν;
    Ακόμη κι αν πάρουμε ότι ζητάμε από την Ευρώπη, οι κρατικοδίαιτοι θα τα τινάξουν όλα στον αέρα μέσα σε λίγους μήνες - ήδη διέσωσαν τις συντεχνίες (γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, μηχανικούς, δημοσιογράφους κλπ εξαιρώντας τους από το άνοιγμα), διέσωσαν τους χαριστικά υψηλόμισθους κάνοντας οριζόντιες περικοπές και αυξάνοντας κάθε έμμεσο φόρο για να μην κατευθυνθούν οι άμεσοι φόροι εκεί που πρέπει κλπ κλπ Επίσης διέσωσαν τους επίορκους, τους υπουργούς και γραμματείς των σκανδάλων κι όλο το κύκλωμα που τους ακολουθεί - κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, μεσάζοντες κλπ
    Ένα παράσιτο (το πελατειακό κράτος της μεταπολίτευσης) ρουφά το αίμα της χώρας κι εμείς στέλνουμε για ...μετάταξη όσους μεταξύ αθώων θάπρεπε να τιμωρηθούν κάποτε. Τότε τι νόημα έχει η αξιολόγηση;

    Δεν φταίει λοιπόν ο Αλέξανδρος. Άλλοι φταίνε που έφτιαξαν ένα κόμμα που δεν ακούει τα μέλη του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νομίζω ότι το θέμα είναι πολύ απλό. Κάθε κόμμα εκφράζει τα συμφέροντα των ψηφοφόρων του. Τι επάγγελμα κάνει η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ; Δ.Υ., μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί κ.λ.π. . Σίγουρα όχι μισθωτοί ιδιωτικού τομέα με χαμηλό μισθό, κομμωτές, υδραυλικοί κ.λ.π. Τι περιμένατε ο Φ.Κ. να στραφεί ενάντια στα συμφέροντα των δικηγόρων; Θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία του.
    Μια μικρή μόνο παρατήρηση: όταν ο Γ.Α.Π. δεν είχε καλέσει ΔΗΜ.ΑΡ., ΔΗ.ΣΥ. κ.λ.π. σε συνάντηση μαζί του , πολλοί διαμαρτυρήθηκαν. Τώρα που αγνοήσε τους Ο-Π ( κόμμα με αυτοτελή παρουσία αρκετών χρόνων ) αλλά και το Αρμα , που ανήκει τυπικά στην ίδια κατηγορία με Δ.Α. και ΔΗ.ΣΥ., εκκωφαντική σιωπή. Εξ όνυχος κρίνω το λέοντα; Μπα μια απλή παρατήρηση κάνω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δ.Υ. και ολοι οι υπολοιποι, οι σημερινες δηλωσεις Κουβελη στο mega και ΝΕΤ , οχι απλως με καλυπτουν , αλλα με κανουν και περηφανο που ανηκω στο χωρο. Ολα τ΄αλλα βερεσε. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. δυστυχώς ο Φώτης ακολουθεί την πεπατημένη που ξέραμε από τον ΣΥΝ.

    δεν βλέπετε που πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την πέφτει στην Δημ.Αρ. ;

    λέει εν τω μεταξύ και κάτι κουφά του στυλ " θα καταψηφίσω" κτλ λες και δεν υπάρχουν συλλογικές διαδικασίες

    τέλος πάντων αν ήταν έτσι ας μέναμε στο ΣΥΝασπισμό να τελείωνε η ιστορία

    θα δώσω μια πίστωση χρόνου (άλλωστε δεν έχω και τίποτα άλλο να ψηφίσω) αλλά είμαι πολύ απογοητευμένος γιατί περίμενα κάτι διαφορετικό.

    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Paidia to kratos mas pia den exei logo yparksis. To exoun katalabei paxiderma (kastes, syntexnies kai ergolaboi megalokarxaries) poy se ligo tha allilosparazontai gia ta ypoloimata. Kai otan tsakonontai ta paxiderma, ta ypoloipa zwakia den pernane kala...

    Auti i poliorkia toy kratoys apo symfetonta symbainei kai se alles xwres, apla stin ellada eimaste stin protoporia.

    -To kratos pairnei apo tous pollous gia na dwsei se ligous enw tha eprepe na kanei to antitheto.
    -Eksasfalizei tin pronomiaki antimetopisi kapoiwn enw tha eprepe na eksasfalizei isonomia.
    -Oi mixanismoi toy einai 100% paradomenoi sta komata enw tha eprepe na itan aneksartitoi. Opoios dimosios ypallilos toys paei kontra den pernaei kala. Kai ta kommata (kyriws PASOK kai ND alla oxi mono) eksypiretoun ena syrfeto mikrwn kai megalwn symferontwn. Kai gia osous nomizoun oti anoikoun se kapoio apo ta mikra symferonta na kseroun oti to megalo trwei to mikro sto telos..

    Den swzetai i katastasi, i komatokratia ta exei dialysei ola. To thema einai an tha bgoume apo tin krisi se 5, 10 xronia 'H i ellada tha ginei xwra mafiozwn poy tha zoyn politelws kai mia maza 40-50% tha zei stin eksathliwsi.

    Nomizw oti prepei na arxisoume apo tin apaitisi allou syntagmatos poy tha eksasfalisei oso ginetai dialisi tis komatokratias.

    Alliws asxetws ti tha kanei i eyrwpi, asxetws an meinoume 'H fygoume, ti bapsame.

    (sorry gia ta greeklish alla eimai sto eksoteriko me pc pou den peirazetai (katarameno security..))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU