Μια θεμελιακή αντίρρηση σε δημοψήφισμα για το μνημόνιο είναι η εξής: οποιοδήποτε σχέδιο για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση που θα περιλαμβάνει σημαντικό ρόλο των ξένων κρατών, ή πολυεθνικών οργανισμών, ή τραπεζών, θα είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση της Ελλάδας και σε εκπροσώπους των ξένων κρατών, κτλ. Δεν θα κάτσει ο λάος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση θα κάτσει. Και σε επόμενες, και αναπόφευκτες αναθεωρήσεις, πάλι η κυβέρνηση θα κάτσει.
Συνεπώς, ο μόνος ρόλος ενός δημοψηφίσματος σε ένα τέτοιο σχέδιο θα είναι να το εγκρίνει ή απορρίψει στο σύνολο του, αφού θα έχουν τελειώσει οι διαπραγματεύσεις των κυβερνήσεων. Μπορεί όμως μια ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματευτεί σοβαρά υπό αυτή την αίρεση;
Όχι, γιατί οι άλλες κυβερνήσεις δεν θα σπαταλήσουν το δικό τους εσωτερικό πολιτικό κεφάλαιο ώστε να βρεθεί μια λύση (για την οποία έτσι κι αλλιώς θα κατηγορηθούν από κάποιους δικούς τους εκλογείς), αν εκ των υστέρων θα κινδυνεύει να απορριφθεί στην Ελλάδα.
Θα ήταν χαζό εκ μέρους τους να επιλέξουν μια στρατηγική "αλληλεγγύης" αν δεν είναι δεδομένη η βούληση του αποδέκτη της αλληλεγγύης.
Συνεπώς, ένα ελληνικό δημοψήφισμα, στα πλαίσια ενός ευρωπαϊκού σχεδίου διάσωσης, θα έπρεπε να συνοδεύεται από αντίστοιχα γερμανικά, γαλλικά, κτλ δημοψηφίσματα.
Συνεπώς, ένα ελληνικό δημοψήφισμα, στα πλαίσια ενός ευρωπαϊκού σχεδίου διάσωσης, θα έπρεπε να συνοδεύεται από αντίστοιχα γερμανικά, γαλλικά, κτλ δημοψηφίσματα.
Όλοι ξέρουν όμως ότι αν ισχύσει μια τέτοια διαδικασία, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα πεθάνει: η πιθανότητα για 17 ταυτρόχρονα "ναι" σε 17 δημοψηφίσματα *πάνω σε οποιοδήποτε θέμα* τείνει στο μηδέν.
Μένει λοιπόν μόνο μία δυνατότητα για ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα: να μην είναι πάνω σε ένα συγκεκριμένο μνημόνιο ή σχέδιο διάσωσης, αλλά στο πιο θεμελιακό ερώτημα:
Μένει λοιπόν μόνο μία δυνατότητα για ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα: να μην είναι πάνω σε ένα συγκεκριμένο μνημόνιο ή σχέδιο διάσωσης, αλλά στο πιο θεμελιακό ερώτημα:
Θέλουμε ευρωπαϊκό σχέδιο (που μόνο σε κυβερνητικό επίπεδο μπορεί να διαμορφωθεί) ή όχι;
Δηλαδή, με την ΕΕ/ευρωζώνη ή μόνοι;
Αλλά ποιός είναι έτοιμος να θέσει *αυτό* το ερώτημα, που είναι το μόνο γνήσιο δημοψηφισματικό; Και αν είναι έτοιμος, καταλαβαίνει τις καταστροφικές συνέπεις, πριν καν πάμε στις κάλπες;
Καλημέρα. Φυσικά αν θέλεις μπορείς να θέσεις σε δημοψήφισμα ακόμη και το αν θέλεις να ζήσεις. όμως το πιο επικίνδυνο είναι πως όλη αυτή η σεναριολογία της αθλιότητας σε αυτές τις στιγμές τροφοδοτήθηκε απο την ίδια την κυβέρνηση που αν υπήρχε η στοιχειώδη σοβαρότητα θα έπρεπε να ήταν απέναντι. Βλ. δηλώσεις Παπακωνσταντίνου και Δαμανάκη. Ιδίως της τελευταίας που κατέχει και μία θεσμική θέση στην Ε Ε. Δυστυχώς φίλοι για όσους έχετε αυταπάτες οι πραγματικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις δεν κεκφράζονται ούτε απο έναν στην ηγετική ομάδα του Πασοκ. Ας ξανα διαβάσουν όσοι θέλουν την συνέντευξη του Αλέκου Παπαδόπουλου πριν λίγο καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς συμφωνήσουμε σε ορισμένα πράγματα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Σοβαρή πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος χρέους δεν έχει διατυπωθεί. Μάλλον δεν υπάρχει ούτε σχέδιο και πειραματίζονται (τρόικα και κυβέρνηση) με κύριο γνώμωνα να μη θιγεί η εξουσία.
2. Δεν τίθεται θέμα δημοψηφίσματος διότι δεν μπορεί να διατυπωθεί ένα ερώτημα δημοψηφίσματος όταν στην ουσία πρόκειται για ερώτημα συνολικής πολιτικής.
3. Ουτε το ερώτημα με την ΕΕ ή μόνοι είναι πραγματικό διότι για να το απαντήσει κάποιος θα πρέπει να γνωρίζει τις συνέπειες (Πόσο σίγουροι είμαστε για τις συνέπειες απλά και μόνο από την απάντηση του διλλήματος;).
Προσωπικά δεν είμαι πλέον και τόσο σίγουρος ότι οι τεθείσες από την τρόικα (και την κυβέρνηση) προϋποθέσεις και όροι δανειοδότησης θα έχουν καλλίτερο αποτέλεσμα από μια Αργεντινοποίηση.
Καλούν τον Ελληνικό λαό τα πολιτικά κόμματα να κάνει θυσίες και να δουλέψει καινοτόμα - αναπτυξιακά για το χρέος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο χρέος?
Πόσα και σε ποιους χρωστάμε?
Μιλάνε για κούρεμα, επιμήκυνση και θεωρούν πως είναι περιττό να μας ενημερώσουν.
Τα έργα που έγιναν τις προηγούμενες χρονιές δεν έγιναν για το καλό του τόπου.
Έγιναν για τις μίζες των έργων.
Ακόμη και τώρα που τα πράγματα αγριέψανε συνεχίζουν ακάθεκτοι.
Για το δημοψήφισμα τώρα.
Με ποιο εκλογικό σώμα.
Αυτούς που ακόμα ψάχνουν το ψηφοδέλτιο του βασιλιά?
Αυτούς που βάζουν με την ψήφο τους στην βουλή τον Αποστολάκη τον Βαίτση τον Πρωτόπαπα τον Λιάπη και τον αστυνόμο Θεοχάρη?
το 80% των ελλήνων λέει το σχιζοφρενικό ΝΑΙ στο ευρώ και την ΕΕ, ΟΧΙ στο μνημόνιο
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρεί δηλαδή πως οι Ευρωπαίοι πρέπει να μας ξαναδανείσουν χωρίς όρους
αν εξαιρέσεις μια μειοψηφία που θέλει έξοδο από την Ευρώπη κανένας άλλος δεν θέλει κάτι τέτοιο
κατηγορούμε τη Δαμανάκη επειδή είπε τις δύο επιλογές που υπάρχουν
μας αρέσει περισσότερο να ζούμε με αυταπάτες του στυλ θα διαγραφεί το χρέος, θα κάνουμε επιμήκυνση (λες και τότε δεν θα πρέπει να πληρώσουμε), θα το μηδενίσει ο Σαμαράς μόλις σταματήσει τη φορολογια και νομιμοποιήσει τα αυθαίρετα
δεν μας αρέσει η πραγματικότητα
δυστυχώς
Αλέξανδρος Κ.
http://www.drassi.gr/index.php?id=1560&title=Ο Στ. Μάνος στον ΣΚΑΪ: Αποφάσεις τώρα
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικές μεγάλες αλήθειες από τον Στ.Μάνο
όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες για να μην ληφθούν μέτρα που θα θίξουν συγκεκριμένες ομάδες προνομιούχων...
Τα δημοψηφίσματα έχουν τα προβληματάκια τους. Είναι μαύρο η άσπρο . Τρίτη άποψη δεν υπάρχει. Θυμάμαι ένα καταπληκτικό άρθρο του Μανιτάκη πάνω σε αυτό το θέμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κάποιος τάσεται υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη. Με οποιουσδήποτε όρους; χωρίς καμμία κόκκινη γραμμή; Τόσο απόλυτη εμπιστοσύνη έχουμε στις κυβερνήσεις των εταίρων μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσον αφορά τη δήλωση της Δαμανάκη, ας ρωτήσει κάποιος πόσοι ( μικροκαταθέτες κυρίως ) τραβήξανε μετά από αυτή τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες και που τις πήγαν η που τις έβαλλαν.