Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Τρεις παλιές ιδέες (και μια ακόμη)





Τρεις παλιές ιδέες
του Θανάση Πολλάτου

Με αφορμή την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των περικοπών των εισοδημάτων που περιλαμβάνει, αλλά και της ανοικτής συζήτησης στους κόλπους της έλλογης αριστεράς περί της ανάγκαιότητας μιας δίκαιης λιτότητας (εδώ κι εδώ), ας θυμηθούμε τρεις παλιές ιδέες της πολιτικής οικολογίας που οριοθετούν έναν νέο τρόπο ζωής μακριά από το καταναλωτικό πρότυπο. Ισχυρίζομαι ότι οι ιδέες αυτές που υιοθετούνται και από τους θεωρητικούς της αποανάπτυξης, όπως ο Σερζ Λατούς, ο Πωλ Αριές κ.ά., μπορούν να δώσουν θετικό περιεχόμενο στον υποχρεωτικό αναπροσανατολισμό με τον οποίο θα βρεθεί αντιμέτωπη η ελληνική κοινωνία.

1) Εθελούσια απλότητα: να μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι καταναλώνοντας λιγότερα. Αν δεχθούμε μάλιστα πως η καταναλωτική κοινωνία και η κοινωνία του θεάματος ευθύνονται για την κατασκευή του ιδιώτη καταναλωτή που δεν ενδιαφέρεται για να κοινά, παρά μόνο για την αύξηση της κατανάλωσης και τα ιδιωτικά του μικροσυμφέροντα, μια πιθανή και αναγκαία αναγέννηση της δημόσιας σφαίρας μπορεί να περνάει μόνο μέσα από την δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου. Ο μύθος της ανάπτυξης που εξέθρεψε το αμερικάνικο και ευρωπαϊκό όνειρο από το τέλος του Β’ Π.Π. μέχρι σήμερα έχει τελειώσει. Και επειδή είναι λογικά αδύνατο να απομυζούμε απεριόριστα έναν πλανήτη που έχει όρια, εκτός αν τον καταστρέψουμε εξαφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής πάνω του, οφείλουμε να επαναδιαπραγματευτούμε τις βεβαιότητές μας. Θα μας κατηγορήσει κάποιος: προτάσσοντας την εθελούσια απλότητα γίνεστε το δεκανίκι της κυβέρνησης και του νεοφιλελευθερισμού που επιβάλλει διαρκώς μέτρα λιτότητας ξεζουμίζοντας τους πιο φτωχούς.
Βρισκόμαστε ήδη στον 21ο αιώνα και ο παλαιοκομμουνιστικός λόγος είναι ταυτοχρόνως πασέ και ανεδαφικός. Ο καπιταλισμός εδώ και 60 τουλάχιστον χρόνια βασίζεται στην αυξανόμενη ιδιωτική κατανάλωση της πρώην εργατικής τάξης που έχει αναβαθμιστεί σε μεσαία τάξη με μικροαστική κουλτούρα. Αυτοί, λοιπόν, που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτοί που καταναλώνουν διαρκώς, αυτοί που καταναλώνουν πολύ παραπάνω απ’ όσο παράγουν συμμετέχοντας ανερυθρίαστα στη διεθνή και εγχώρια οικονομική φούσκα. Στην ελληνική περίπτωση η οικονομία-φούσκα περιλαμβάνει ταυτοχρόνως κράτος, ιδιώτες και νοικοκυριά που απολαμβάνουν εδώ και χρόνια το αμερικανικό τους όνειρο παίρνοντας δάνεια που δε μπορούν να ξεπληρώσουν, φορτώνοντας πιστωτικές, κλέβοντας απ’ όπου μπορούν, κατασκευάζοντας του δικούς τους μύθους μέθεξης στη γκλαμουριά του λάιφ στάιλ, της Γιουροβίσιον, του Γιούρο, στον αθλητισμό της ντόπας και της εθνικής υπερηφάνειας κ.λπ. Επιπλέον, όπως και για όλο το δυτικό κόσμο, έτσι και για τον περί ου ο λόγος φτωχό συγγενή, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η υλική ευμάρεια των τελευταίων δεκαετιών οφείλεται στην εκμετάλλευση ανθρώπινων και φυσικών πόρων. Το φτιαγμένο στην Κίνα ρούχο που αγοράζουμε και συσσωρεύουμε στις ασφυκτιούσες ντουλάπες μας είναι οικονομικά προσιτό για μας επειδή ένας κινέζος εργάτης εξαθλιώνεται. Ο ταχείας κυκλοφορίας αυτοκινητόδρομός μας και το ολυμπιακό μας έργο χτίστηκε χάρη στον μετανάστη που δούλεψε με χαμηλό ημερομίσθιο, συχνά χωρίς δικαιώματα, σε καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας. Όσοι, λοιπόν, υποστηρίζουν φωνασκώντας τη μεσαία τάξη στις αγανακτισμένες πλατείες έχουν ταξικά συμφέροντα: θέλουν να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τους φτωχότερους για να ζουν το καταναλωτικό τους παραμύθι. Κι όλα αυτά γιατί καμία πλατεία δεν αγανάκτησε για την εξαθλίωση των μεταναστών στο κέντρο της πόλης, καμία πλατεία δεν αγανάκτησε για την πραγματική πείνα και εξαθλίωση όσων συντηρούν με την εργασία τους την καταναλωτική μας μανία, καμία πλατεία δεν αναρωτήθηκε για τη ζωή κάποιας Κούνεβα που καθαρίζει τους συρμούς του μετρό μας. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, λοιπόν. Μια κοινωνικά δίκαιη πολιτική πρέπει να φορολογεί τη μεσαία τάξη, πρέπει να φορολογεί και την ανώτερη για να προστατεύει μέσω των υποδομών του κοινωνικού κράτους τους ασθενέστερους. Η μεσαία τάξη δε δικαιούται να φωνασκεί για τη φορολόγησή της ούτε να παριστάνει την εξαθλιωμένη αξιώνοντας να πληρώσουν κάποιοι άλλοι αντί αυτής. Κατά τ’ άλλα, τα καταναλωτικά δάνεια, τα ταξιδάκια σε εξωτικούς προορισμούς και ο καταναλωτικός μεγαλοϊδεατισμός μάς τελείωσαν. Δε θα αλλάζουμε το κινητό μας τηλέφωνο κάθε τρεις μήνες, δε θα αγοράσουμε άλλες πλάσμα τηλεοράσεις, δε θα πάρουμε άλλες μπεμβέ, δε θα πληρώνουμε εκατοντάδες ευρώ στα μπουζούκια. Όσο συντομότερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο το καλύτερο. Θα συμβεί εκ των πραγμάτων αυτό που θα θέλαμε να είχε συμβεί από επιλογή: να ζούμε καλύτερα με λιγότερα. Θα ζούμε πράγματι καλύτερα; Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε καλύτερα, θα πρέπει έστω κατόπιν εορτής, να αναλογιστούμε ότι υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από την κατανάλωση, να ξαναβρούμε αυτά που χάσαμε μέσα στο καταναλωτικό πανηγύρι που παρήγαγε μονάχα εγωπαθή κυνισμό και ατομικιστικές εμμονές. Να ανακαλύψουμε ξανά την αξία της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων σχέσεων, της φιλίας, της αγάπης, της ανιδιοτελούς προσφοράς.

2) Ελάχιστο εγγυημένο άνευ όρων εισόδημα για όλους. Το πραγματικό πρόβλημα σε μια κοινωνία αλληλεγγύης δεν είναι η δυνατότητα των μεσαίων στρωμάτων να καταναλώνουν, αλλά η εξάλειψη της πραγματικής φτώχειας των πιο αδύναμων. Για το λόγο αυτό η θεσμοθέτηση πλαφόν ανώτατου μισθού (ας πούμε 2000 ευρώ) για τους υπαλλήλους και τους λειτουργούς του δημοσίου για παράδειγμα -όπως και μια σειρά άλλων μέτρων που θα φορολογούν άμεσα και αναλογικά με βάση το εισόδημα- θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει μια κοινωνική δαπάνη που θα εξασφάλιζε μια αξιοπρεπή διαβίωση για τους ασθενέστερους. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο στην περίπτωσή μας και μέσα στη λογική της εθελούσιας απλότητας θα έφτανε στο ύψος των, ας πούμε, 400-500 ευρώ προσαυξανόμενο πιθανόν από ένα επίδομα κατοικίας, ας πούμε 150 ευρώ, θα μπορούσε σε συνδυασμό με τις υποδομές ενός κοινωνικού κράτους (δωρεάν παροχές υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ.) να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή για όλους. Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, μάλιστα, προτείνει τη θεσμοθέτηση ενός ελάχιστου κοινωνικού εισοδήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που προϋποθέτει, φυσικά, περαιτέρω βήματα προς την πολιτική ένωση της Ευρώπης.

3) Μείωση των ωρών εργασίας. Η εργασία ως υποχρεωτική ενασχόληση που μας παρέχει τη δυνατότητα να καταναλώνουμε απεριόριστα πρέπει να αποδομηθεί προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μια κοινωνίας του ελεύθερου χρόνου. Η μείωση των ωρών εργασίας θα μας εξασφαλίσει ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθούμε με την προσωπική μας ζωή, με τα παιδιά μας, με την πολιτική, με κάθε προσφιλή απασχόληση που μας ξεκουράζει, μας κάνει να αισθανόμαστε δημιουργικοί και μας ισορροπεί. Για ποιό λόγο, άλλωστε, να δουλεύουμε τόσες ώρες και να αναθέτουμε επί πληρωμή στους «ειδικούς» ενασχολήσεις που μας αναλογούν; Θα μπορούσαμε να διαβάζουμε οι ίδιοι τα παιδιά μας και όχι τα φροντιστήρια, θα μπορούσαμε να μαγειρεύουμε οι ίδιοι το φαγητό μας και όχι να το παραγγέλνουμε, θα μπορούσαμε να καθαρίζουμε οι ίδιοι το σπίτι και την πολυκατοικία μας, θα μπορούσαμε να φροντίζουμε οι ίδιοι τον κήπο μας, να μαστορεύουμε, ακόμα και να παράγουμε στο σπίτι με οικολογικό και οικονομικό τρόπο σχεδόν τα πάντα: γλυκά, σαπούνια, απορρυπαντικά, ρούχα, όπως έκαναν περίπου οι γιαγιάδες μας. Αντ’ αυτών εξοντωνόμαστε καθημερινά σε μια μονοδιάστατη, πολύωρη και βαρετή εργασία που μας δίνει λεφτά για να πληρώνουμε κάποιους να κάνουν αυτά που δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε. Επιπλέον, η μείωση του χρόνου εργασίας, με τη συνακόλουθη αναλογική μείωση του μισθού, συνιστά μια απαραίτητη σε καιρούς ανεργίας αναδιανομή των ωρών εργασίας. Γιατί να έχεις έναν εργαζόμενο που δουλεύει 10 ώρες τη μέρα και παίρνει 2000 ευρώ και έναν άνεργο που παίρνει 400 ευρώ επιβαρύνοντας τον ήδη επιβαρημένο κρατικό προϋπολογισμό και να μην έχεις δύο εργαζομένους που δουλεύουν 5 ώρες και παίρνουν από 1000 ευρώ; Είναι δε στατιστικά αποδεδειγμένο ότι η μείωση του χρόνου εργασίας αυξάνει την παραγωγικότητα καθώς ένας ξεκούραστος εργαζόμενος αποδίδει περισσότερο και η μονοτονία της εργασίας του περιορίζεται ευεργετικά αυξάνοντας επίσης την απόδοσή του.

Διαβάστε:
Αντρέ Γκορζ, Η αθλιότητα του σήμερα και οι προοπτικές του αύριο, μτφρ. Α. Βερυκοκάκη, εκδ. Λιβάνη
Αντρέ Γκορζ, Οι δρόμοι του παραδείσου, μτφρ. Χρ. Σταματοπούλου, Εναλλακτικές Εκδόσεις
Αντρέ Γκορζ, Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, οικολογία, μτφρ. Στ. Μπάλιας, Εναλλακτικές Εκδόσεις
Μισέλ Μποσκέ (Αντρέ Γκορζ), Οικολογία και πολιτική, μτφρ. Α. Ξανθάκη, εκδ. Λιβάνη
Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, Τι να κάνουμε;, μτφρ. Μ. Γκουρτσογιάννη, εκδ. Κέδρος
Σερζ Λατούς, Το στοίχημα της αποανάπτυξης, μτφρ. Χρ. Σαρίκα, εκδ. Βάνιας
Εντγκάρ Μορέν, Αφήνοντας τον 21ο αιώνα, μτφρ. Α. Φιλιππάτου, εκδ. Ροές
Edgar Morin, La voie, ed. Fayard
Πιέρ Σάμουελ, Οικολογικό μανιφέστο, μτφρ Δ. Βεργίδη, εκδ. Ανδρομέδα (εδώ)
Τέος Ρόμβος, Ο δεκάλογος του λιτοδίαιτου, protagon.gr (εδώ)
Γιώργος Καλλής, Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς να χρειάζεται να παράγουμε ή να καταναλώνουμε όλο και περισσότερο; (εδώ)
περιοδικό Μάγμα, τ. 4, Ιούνιος 2009


Και μια ακόμη
Συμφωνόντας με τις παραπάνω ιδέες του Θ. Πολλάτου, θεωρώ απαραίτητο συμπλήρωμα και την επόμενη:

4) Αναδιάρθρωση της εξυπηρέτησης του χρέους των ιδιωτών στις τράπεζες, από δάνεια κατοικίας και καταναλωτικά δάνεια.
Καλώς ή κακώς, οι εργαζόμενοι, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, βαρύνονται με δάνεια που καλούνται να αποπληρώσουν με τους παλιούς όρους, δηλαδή εκείνους προ κρίσης. Η μείωση του εισοδήματος όμως κάνει κάτι τέτοιο αδύνατο. Για να μπορέσουν λοιπόν να εφαρμοστούν οι τρεις παραπάνω ιδέες και να αλλάξει προς το οικολογικότερο η νοοτροπία μας, θα πρέπει να μειωθούν και οι δόσεις των δανείων αντιστοίχως με την μείωση των εισοδημάτων και προφανώς με χρονική επιμήκυνση στην αποπληρωμή. Μόνο έτσι μπορεί να ισορροπήσει το σύστημα εσόδων δαπανών στα νοικοκυριά και να επιτρέψει στους πολίτες να υιοθετήσουν μια οικολογική αντικαταναλωτική σκοπιά ξεφεύγοντας από το άμεσο και καταθλιπτικό ενδεχόμενο κατασχέσεων και εξόδου από την οικονομική ζωή. Επίσης θα πρέπει να υιοθετηθούν διακανονισμοί για όσους χάνουν την δουλειά τους με επίδομα δανείου για ένα έτος που θα αποπληρώνεται ως κράτηση από τον μισθό όταν ο επιδοτούμενος επιστρέψει στην εργασία.
Τα παραπάνω μπορούν να γίνουν με εγγύηση κονδυλίων του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και όποιων αναπτυξιακών μέτρων παρθούν υπολογιζόμενα ως ποσά που αναχρηματοδοτούνται από τους δανειστές μας προς όφελος της διατήρησης της οικονομικής ζωής σε λογικά επίπεδα που θα επιτρέψει την βιωσιμότητα και προοπτική και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.


43 σχόλια:

  1. Αυτό Γιώργο, σημαίνει, ότι θα πρέπει να προσανατολιζόμαστε, σιγά-σιγά, να περάσουμε με το Μέτωπο της Αθέτησης του Χρέους.
    Ηδη 1 χρόνο, κάνουν υπομονή, οι νέοι άνεργοι, προκειμένου να μη χάσουν την δουλειά τους και το επίπεδο των αμοιβών τους, οι "τυχεροί" που έχουν ακόμη δουλειά και κυρίως οι εργαζόμενοι του Δημοσίου.
    Αν δεν θεσμοθετηθεί από δώ και πέρα το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, θα είναι εγκληματική και αντικοινωνική η πολιτική που έχει ως μοναδικό στόχο να μην χάσουν την δουλειά τους οι τελευταίοι και μαζί το επίπεδο διαβίωσης τους.
    Σε μια παράταση αυτής της πολιτικής, που δεν προχωράει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις συγκρότησης Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θα πρέπει να στρατευθούμε στο μέτωπο της άμεσης χρεοκοπίας, ώστε τουλάχιστον να μην φορτώνονται με νέα βάρη οι ήδη κατεστραμένοι.
    Θα πρέπει να εφευρεθεί ο τρόπος για συζήτηση από το ΜΗΔΕΝ, για όλους.
    Εγώ τουλάχιστον, κλίνω σταδιακά σ'αυτή την επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Κωστής
    Αν μπορείς να περιγράψεις τον τρόπο με τον οποίο η χρεοκοπία θα αποκαταστήσει δικαιοσύνη (ανεξαρτήτως του σε ποιό επίπεδο γίνει αυτή η αποκατάσταση - π.χ. βιωτικό επίπεδο 1990 ή 1960) στην κατανομή των βαρών, μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μπορώ να την περιγράψω. Ξέρω μονάχα ότι θα είναι ανάμεσα στο "μηδέν" των ανέργων και το "έχειν" των εργαζομένων.
    Αν για να βρεί δουλειά ο άνεργος, πρέπει να γυρίσει το επίπεδο στο 1960, θα γυρίσει στο 1960. Πάντως δεν μπορεί αυτή κολοκυθιά να παίζεται επ'άπειρον.
    Ή θα γίνουν άμεσα οι μεταρρυθμίσεις, που θα βάζουν το σχέδιο του "Μνημονίου" σε λειτουργική τροχιά, με ορατό τέλος ή θα καταρρεύσει το Μνημόνιο και όσοι επωφελούνται απ'αυτό θα πληρώσουν και μαζί μ'αυτούς και όσοι το παίζουν τζάμπα μάγκες-αντιστεκόμενοι και πούροι αριστεροί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για να σου το πω πιό απλά. Βάση του Συντάγματος, του κάθε Συντάγματος, είναι η εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους πολίτες της χώρας.
    Απ'αυτή την αρχή απορρέουν τα πάντα.
    Ή μια χώρα εξασφαλίζει συντεταγμένα την τήρηση αυτής της αρχής, με θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης και πρωτίστως φυσικά με την εξασφάλιση εργασίας ή αν την αγνοήσει, θα γυρίσει πίσω μέχρι που η αδυναμία να εξασφαλισθούν οι όροι επιβίωσης, θα γεννήσει δουλειές για όλους.
    Στην δεκαετία του 60 θα ξαναβρεθούν δουλειές, εκεί θα πάμε.
    Η κοινωνία βρίσκει πάντα απαντήσεις. Αυτοί που χάνουν, είναι όσοι την αγνοούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Κωστης

    Επειδή δεν προκύπτει από πουθενά το ότι θα πληρώσουν "όσοι επωφελούνται από το Μνημόνιο", εξακολουθώ να έχω ένα κενό.

    Δεν τιμωρείς τους άλλους αυτοκτονώντας. Άσε που και η ίδια η έννοια της τιμωρίας μπορεί και να μη παίζει με την αυτοκτονία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μείνε με το κενό και την σιγουριά ότι κάποιοι θα γλυτώσουν.
    Κανένα πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και πάντως πουθενά δεν είπα εγώ ότι προτίθεμαι να τιμωρήσω κάποιον "που επωφελείται από το Μνημόνιο", αυτοκτονώντας.
    Ο άνεργος, είναι ήδη οικονομικά νεκρός και οι νεκροί δεν αυτοκτονούν.
    Μια κουβέντα είπα. Εναν χρόνο τώρα, ο άνεργος δέχεται την ανεργία του και υπομένει. Πόσο θα αντέξει ακόμη;
    Εντάξει αντέχει κανείς, την στέρηση, αλλά δεν αντέχει την έλλειψη μέλλοντος.
    Αν το σχέδιο του Μνημονίου, δεν μπορεί να έχει μέλλον, τότε λογικά, δεν θα στηριχτεί και θα καταρρεύσει.
    Αυτά απλά. Ούτε τιμωροί, ούτε τιμωρίες, ούτε νεκροί ούτε αυτοκτονίες.
    Τα συμπεράσματα, τα βγάζει ο καθένας μόνος του.
    Αλλωστε δεν νομίζω, ότι σε ανησυχεί κάτι. Δεν στηρίχθηκες, δεν ευνοήθηκες από το Μνημόνιο,ούτε φυσικά κανείς άλλος, άντε με εξαίρεση τους τραπεζίτες ίσως, οπότε δεν σε αφορά. Κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και εγώ πλέον τείνω προς την επιλογή της χρεοκοπίας. Η παράταση δεν βοηθάει σε τίποτε.
    Ακόμη και οι εταιρίες που έχουν δουλειές δεν λειτουργούν. Όλοι προσπαθούν να κερδίσουν ότι είναι δυνατόν στο μικρότερο χρονικό διάστημα. Κανένας δεν προγραμματίζει ούτε κάν για τον επόμενο χρόνο.
    Οι περισσότεροι στο μόνο που ελπίζουν είναι να καταφέρουν απλώς να επιβιώσουν, με την ελπίδα να είναι ένας από τους λίγους που θα έχουν απομείνει σε όποιο νέο ξεκίνημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Επιπλέον όπως το λέει ο Κωστής το σημαντικότερο στοιχείο που χρειάζονται ειδικά οι νέοι είναι η ελπίδα για βελτίωση, όπως και να την καταλαβαίνει ο καθένας. Την έλλειψη ελπίδας την διαπιστώνει αμέσως όποιος έχει κάποια άμεση σχέση με νέους.

    Εκείνο όμως που βλέπω ως δυσκολότερο σημείο είναι η εθελούσια απλότητα. Δεν υλοποιείται με πρέπει να ...
    Το ότι θα συμβεί εκ των πραγμάτων δεν είναι το ίδιο με το να συμβεί από επιλογή. Εάν ο στόχος δηλαδή παραμείνει ο ίδιος δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανεξάρτητα πάντως Δημήτρη, τελείωσε ο χρόνος που μπορούσε κανείς να σχεδιάσει την διάσωση.
    Στα επιχειρήματα του μοντέλου της Τρόικας δεν υπάρχει πλέον θέση για ελπίδες αποφυγής του χρεοστασίου. Πλέον αλωνίζουν, με αντάλλαγμα το επόμενο τρίμηνο.
    Ας ετοιμάζονται για τις συνέπειες και οι ίδιοι. Ο ασκός του Αιόλου θα ανοίξει, σύντομα.
    Αν η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα , ασυγχώρητα καθυστέρησε τις όποιες μεταρρυθμίσεις, αυτοί καθυστέρησαν αντίστοιχα, να βρούν τον δρόμο προς ένα Σχέδιο Μάρσαλ. Δεν πειράζει, θα το χρειαστούν για τις χώρες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Nομίζω οτι η σκέψη σας κάνει ένα σοβαρό βήμα μπροστά παιδια.Μπορούμε να του δώσουμε και όνομα ? Π.χ.Το τέλος των μεταρρυθμιστικών αυταπατών που επενδύθηκαν στο Μνημόνιο ? Freddy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οχι μόνο. Είναι και το τέλος της ανέξοδης Αντιμνημονιακής ρητορίας.
    Μπορεί να πεί κανείς, απλά ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Α και κάτι ακόμη.
    Ο Πάγκαλος έκανε λάθος όταν δήλωνε "Μνημόνιο ή Τάνκς". Το σωστό στην περίπτωσή μας είναι "Ούτε μνημόνιο, ούτε Τάνκς, απλά καριοφίλια".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Oπότε μπορούμε να τραγουδήσουμε όλοι εν χορώ τον ύμνο της DDR... Auferstanden aus ruinen,und der zukunft zugewandt (Kείμεθα επί των ερειπίων,και το μέλλον...)Freddy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Οσοι τον ξέρετε, ναί, ελεύθερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Την περίοδο της οικονομικής (ευδαιμονίας) κάποιοι μέτρησαν τις δυνάμεις τους και έκαναν κάποια οικονομικά ανοίγματα.
    Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πήραν διακοποδάνεια ή μετοχοδάνεια ή αγόρασαν τζιπ χωρίς να σκεφτούν πως θα τα ξεπληρώσουν.
    Με την νέα τάξη πραγμάτων οι άνθρωποι αυτοί δεν καλούνται να τρώνε λιγότερο ή να μην πάνε διακοπές.
    Αυτοί όλοι έχουν ανοικτά μέτωπα με τις τράπεζες, και το ανελέητο Ελληνικό δημόσιο που για να σωθούν δεν καταλαβαίνουν τίποτα.
    Η οικονομία πρέπει να ευθυγραμμιστεί σε όλο το φάσμα της στα νέα δεδομένα.
    Δεν μπορεί η αγορά να καταρρέει και το δημόσιο με τις τράπεζες να συνεχίζουν την εισπρακτική πολιτική, σε αυτούς που έχουν τεράστιο πρόβλημα σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
    Ήδη οι δήμοι επικαλούμενοι τον Καλλικράτη έχουν άτυπη στάση πληρωμών.
    Κάτι ανάλογο γίνεται με τα δημόσια έργα, τα ταμεία, τα προγράμματα.
    Εάν δεν λειτουργήσουν οι μηχανισμοί στην λογική της έκτακτης ανάγκης πολλοί θα οδηγηθούν στις φυλακές.
    Εκεί βέβαια θα ξεχάσουν τα χρέη τους και το μόνο που θα τους απασχολεί, θα είναι να μην τους πέσει το σαπούνι στις ντουζιέρες.
    Γιώργος EL

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εγω κλινω προς την αποψη του Κωστη(εγινε και αυτο!).
    Το καλυτερο θα ηταν να εξορθολογιστουν καπως τα πραγματα, και στη συνεχεια(ή ταυτοχρονα) να πεταξουμε τα πολιτικα σκουπιδια που μας εφεραν σε αυτο το σημειο, να φτιαξουμε μια κοινωνια δικαιοτερη. Το πραγμα ομως δεν βγαινει. με τα πλανα τους αν τηρηθουν κατα γραμμα θα εχουμε ενα χρεος 350 δις(ψιλοπραματα!) το 2015 και μια κοινωνια νεκρη.
    Το χειροτερο, αυτη η νευρικη κριση απο μηνα σε μηνα και απο τριμηνο σε τριμηνο δεν μπορει να συνεχιστει.
    Πριν εξαθλιωθουμε θα παμε ολοι πρωτα στον ψυχιατρο.

    δ.β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...αλλα υπαρχουν και καποιες πολεις και χωρες οπου οι ανθρωποι, απο καιρο σε καιρο, εχουν την υποψια για κατι αλλο. Γενικα, το γεγονος αυτο δεν αλλαζει τη ζωη τους. Μοναχα που εχει υπαρξει η υποψια αυτη, κι αυτο παντα ειναι ολο το κερδος. Το Οραν, αντιθετα ειναι εμφανως μια πολη χωρις υποψιες, δηλαδη μια πολη απολυτα συγχρονη.

    η πανουκλα, Καμυ

    αντιγραφη δ.β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν σκεφτεί κάποιος πως δεν χρεοκοπήσαμε (δεν μας άφησαν) ούτε το 1825 πόσο μάλλον τώρα που η αλληλεξάρτηση των κρατών έχει κορυφωθεί. Απλά αυτή η διαδικασία του χρέους με την συνακόλουθη κρίση του είναι ένας ακόμη μηχανισμός αναδιανομής. Και για αυτό εκπονούνται και διαπραγματεύονται τα σχέδια των τραπεζών. (βλέπε την πρόταση των Γάλλων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η αθέτηση του χρέους γίνεται μονόδρομος επειδή οι διαχειριστές της μεταβατικής φάσης είναι ενάντια στις μεταρρυθμίσεις και οι αντιπολιτευόμενοι ανέξοδα επίσης.
    Έτσι η μόνη λύση είναι να αποκατασταθεί δικαιοσύνη προς τα κάτω - δηλαδή να περάσει στην ανεργία και ο δημόσιος τομέας με μια στάση πληρωμών (η μη πληρωμή μιας δόσης αρκεί ως φαίνεται).
    Έτσι οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα θα ανταμώσουν με τους υπόλοιπους που δεν διασώζονται τελικά κόντρα στις μεταρρυθμίσεις και η επιθυμία τους να κρατήσουν προνόμια θα γίνει πραγματικότητα από την ανάποδη:θα έχουν το προνόμιο να μείνουν πρώτοι απλήρωτοι. Φωνή λαού οργή θεού! Να δω μετά που θα κρυφτούν οι απατεώνες αντιμνημονιακοί συνδικαλιστές τους και όσοι το έλεγαν χωρίς να το εννοούν. Τώρα για τους υπόλοιπους, θα υποστούμε το επίπεδο πολιτκής ωριμότητας του τόπου μας - ύστερα κι αυτό θα περάσει. Όσοι επιζήσουν ελπίζω να ξεκινήσουν με μερικές καλές μεταρρυθμίσεις κι ένα καλό σύνταγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. το κείμενο μας θέτει μπροστά στην νέα πραγματικότητα

    είτε με τα μέτρα του μνημονίου, είτε με την επίσημη χρεοκοπία το θέμα είναι πως πρέπει να μάθουμε όλοι μας να ζούμε με λιγότερα

    οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις αν και εφόσον γίνουν (που πολύ αμφιβάλω πλεον) θα φέρουν απώλειες σε ομάδες συμφερόντων-συντεχνίες που αποτελούν τον κορμό της λεγόμενης μεσαίας τάξης στην Ελλάδα

    αλλά και η επίσημη χρεοκοπία θα φέρει τις ίδιες απώλειες απλά ακόμη πιο βίαια

    όσοι πιστεύουν πως αν αρνηθούμε την αποπληρωμή του χρέους θα εξακολουθούμε να βγάζουμε τα εισοδήματα προ κρίσης είναι απλά γελασμένοι

    από την άλλη με τα μνημόνια απλά παίρνουμε παράταση ζωής
    από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας

    το διλημμα δεν είναι μνημόνιο ή χρεοκοπία, το δίλημμα είναι μεταρρύθμιση ή θάνατος της χώρας

    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η μόνη θετική εξέλιξη που βλέπω, είναι ότι μπαίνει και η Ιταλία στην επικίνδυνη ζώνη. Χθές για πρώτη φορά πούλησε ομόλογα με επιτόκιο πάνω από 5%.
    Ταυτόχρονα τα ομόλογα της Πορτογαλίας διαβαθμίστηκαν 4 θέσεις πιό χαμηλά στην κατηγορία "σκουπίδια".
    Η εξέλιξη αυτή είναι "θετική", επειδή δεν οδηγεί στην "μοναχική έξοδο μας από το ευρώ", αλλά στο δίλημμα ή ευρώ με πολιτική διεύθυνση και ευρωπαική αντιμετώπιση του χρέους των περιφερειακών χωρών ή διάλυση του ευρώ και επάνοδο όλων στα "εθνικά νομίσματα" και εθνικές πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης. Και στις δυό περιπτώσεις οι πιθανότητες είναι καλύτερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλά εμείς δεν προωθήσαμε όσο θα έπρεπε τις μεταρρυθμίσεις και γι' αυτό οδηγούμεθα στην χρεοκοπία.
    Θα μας πεί κάποιος αυτής της άποψης τι δεν έκανε καλά η Πορτογαλία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Περίπου τα ίδια έκανε, αλλά τα "μπάλωνε" ο Μπαρόζο.
    Το πρόβλημα όμως με όλη την "περιφέρεια" είναι , ότι το ευρώ την έκανε "μη ανταγωνιστική".
    Υπάρχει πρόβλημα ευρώ.
    Το ακριβό ευρώ, μας έδωσε φτηνά δανεικά και έτσι δεν χρειάστηκε να αντιληφθούμε νωρίς, ότι ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας "πετάχτηκαν" έξω από τον διεθνή ανταγωνισμό.
    Ετσι βρεθήκαμε με περισσότερα χρέη και με λιγότερο ανταγωνιστικές οικονομίες.
    Τώρα που ακριβαίνουν τα δανεικά, έχουμε πρόβλημα , ύφεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μια πρόταση που την έχω ξανακάνει, είναι να επιστρέψουμε στην δραχμή με όρους EQU.
    Δηλαδή η ισοτιμία της με το ευρώ να μπορεί να παίξει σε ένα σύν πλήν 20%.
    Ετσι η επιστροφή δεν θα καταστήσει το χρέος αδύνατο να ικανοποιηθεί.
    Ταυτόχρονα να αρνηθούμε να πληρώσουμε την αναλογία μας στα πλεονάσματα των χώρων του Βορρά, τα οποία προέκυψαν από το ευρώ σε βάρος μας, πέρα από το κακό που μας έκαναν που οδήγησαν την οικονομία μας σε χαμηλής ανταγωνιστικότητας δυνατότητες.
    Αυτό είναι το πραγματικά "α[εχθές χρέος", αν θέλουμε να κυριολεκτούμε.
    Τώρα πως ονομάζεται αυτό το σχήμα δεν ξέρω. Κάποιοι θα το ονόμαζαν επιλεκτική χρεοκοπία. Εγώ το βρίσκω "δίκαιο διακανονισμό του χρέους".
    Το πρόβλημα με τον δανεισμό από τις διεθνείς αγορές, δεν ξέρω πως θα αντιμετωπισθεί και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για χοντρά ζόρια.
    Χθές άκουγα ότι ακόμη και η παραγωγή είδών διατροφής, είναι ελλειματική. Το ισοζύγιο είναι σε βάρος μας κατά 2 δις, νομίζω σε σύνολο αγροτικής παραγωγής περίπου 20 δίς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. οκ,
    και οι ΗΠΑ που έχουν το φτινό δολλάριο και μάλιστα την δυνατότητα (να κόβουν νόμισμα) βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση στο επίπεδο του χρέους. άρα αλού είναι το πρόβλημα. Αυτοί που έβγαζαν χρήματα και μάλιστα με παραγωγή εικονικής υπεραξίας αγοράζοντας ομόλογα και τροφοδοτόντας τα κράτη με χρήμα εικονικό τώρα ποντάρουν στην χρεοκοπία τους. Δεν πρόκειται για πρόβλημα μόνο οικονομικό αλλά κύρια πολιτικό που θα λυθεί μόνο έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κωστή,
    η εποχή των εθνικών νομισμάτων έχει τελειώσει για πάντα. Σε μια οικονομία που διαρκώς διευρύνεται ο δρόμος είναι η ολοκλήρωση της. Απλά θα γίνει με όρους ελλείμματος οικονομικής και πολιτικής δημοκρατίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι έχει φθάσει το τέλος των εθνικών νομισμάτων.
    Εκείνα που γνωρίζουμε είναι:
    - Σημαντική αναβίωση του εθνικισμού διεθνώς.
    - Το χρηματοπιστωτικό σύστημα για την διατήρησή του απαιτεί υποχρεωτικά θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης.
    - Από οικολογικούς λόγους η αύξηση του βιοτικού επιπέδου των φτωχών μόνο με μείωση αυτού των πλουσίων μπορεί να επιτευχθεί.
    - Η εθελούσια απλότητα εμφανίζεται μόνο ως περιθωριακό φαινόμενο. Δεν υπάρχει καμμια ένδειξη ότι αυτό θα αλλάξει.

    Ο παραπάνω συνδυασμός είναι εκρηκτικός και δεν προμηνύει θετικές εξελίξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. radical
    μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά , αυτό σημαίνει, ότι το νόμισμα δεν θα παίζει τον παλιό ρόλο.
    Αν οι εγγυήσεις της αξίας του, δεν απορρέουν από την πολιτική σχέση, αλλά από την οικονομική σχέση, τότε η διακύμανσή του, θα το καταστήσει "αβέβαιο" ισοδύναμο και την θέση του θα ξαναπάρει ο χρυσός ή κάποιο εθνικό νόμισμα ή τέλος πάντων , κάτι τέτοιο.
    Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορέσει να γίνει "αποθεματικό νόμισμα" το ευρώ και κατά συνέπεια θα πέσει η αξία του, αργά ή γρήγορα και θα πάει να βρεί τον ρόλο των "εθνικών νομισμάτων που λείπουν".
    Τα χρηματιστηριακά προιόντα όπως ξέρουμε, γράφουν υψηλές αποδόσεις, αλλά και χαμηλές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να γίνει γενικό πρόβλημα η "αδυναμία αποπληρωμής χρεών των κρατών" και ο επενδυτής να διαλέγει τι θα αγοράσει με δεδομένη την διακύμανση της "τιμής αποπληρωμής" σε μια "δευτερογενή αγορά" που θα έχει αποκτήσει μεγαλύτερο όγκο διαπραγμάτευσης. Δηλαδή ένα χρηματιστήριο ομολόγων που δεν είναι σίγουρη η αποπληρωμή του στο ακέραιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΠΑΠΑΛΑ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

    Η Γερμανία θα επαναφέρει μία πρόταση για την ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων που θα περιλαμβάνει μια εθελοντική ανταλλαγή χρέους έναντι ομολόγων με μεγαλύτερη διάρκεια, αναφέρει Γερμανός αξιωματούχος στο Bloomberg.

    Αν και η ανταλλαγή ομολόγων μπορεί να προκαλέσει credit event, η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι πρόκειται για κάτι περιορισμένο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, τονίζει ο ίδιος.

    Πρόσθεσε ακόμη ότι οι συζητήσεις για μια ανταλλαγή χρέους έχουν γίνει πιθανές ξανά καθώς οι οίκοι αξιολόγησης δήλωσαν πως το γαλλικό σχέδιο μετακύλισης χρέους θα δημιουργούσε rating event.


    Πηγή:www.capital.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΛΟΤΗΤΑ, ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ, ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    1. ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
    Αληθεια ποσες εκδοσεις εχει κανει το  SAMUEL, Pierre. Οικολογία : χαλάρωση ή δαιμονικός κύκλος. Αθήνα, Νεφέλη, 1973 ;
    Ποσα SUV, θηριωδη 4Χ4, ενεργοβορα ΙΧ η δηθεν επαγγελματικα κυκλοφορουν στην χωρα;
    Ποσες ντουλαπες εχουν ξεχειλισει απο ακριβα εως πανακριβα ρουχα και υποδηματα ;
    Ποσοι νεοι καταναλωτες εχουν γαλουχηθει στην υπερκαταναλωση με δανεικα;
    Τα πουρα που καπνιζαν και καπνιζουν οι "ανανεωτες της αριστερας", συμβαλλουν στο εισοδημα της Κουβας η ειναι μεγαλοαστικη συνηθεια;
    2. ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
    Χωρις συνεχη αναπτυξη και δημιουργια νεων θεσεων εργασιας δεν μπορει να εφαρμοσθει η αρχη του ΕΕΕ
    3. ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    Ηδη απο το 1981 εχει εφασμοσθει το 5-ωρο στον Δημοσιο Τομεα.
    Ο Μιτεραν οταν συζητουσε με τον ΑΓΠ για το 35-ωρο, ο ΑΓΠ του ειπε εμεις ηδη εχουμε εφαρμοσει το 25-ωρο στην πραξη (5ωρες/ μερα), στους δε μηχανικους του Δημοσιου υπαρχει η ρηση "3-ωρο μηχανικου"
    Στον ιδιωτικο τομεα, με τους βαλκανιους επιχειρηματιες (πολλους δημιουργημα της μεταπολιτευσης/χρημτοδοτες ή αφανεις εταιροι με τους πολιτικους) υπαρχει ευρεια ενδουπαλληλικη καλυψη για λουφα-απουσια εφοσον δεν υπαρχει αυστηρος ελεγχος και παραλληλα πλασματικες υπερωριες.
    Αρα η μειωση των ωρων εργασιας εχει επιτευχθει
    Συμπερασμα:
    Οτι ανεβαινει κατεβαινει, εστω και με την διπλασια ταχυτητα. Κοινως "για να γυρισει ο ηλιος θελει δουλεια πολυ" και για πολλα χρονια λ.χ. 15.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. 2. ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
    Χωρις συνεχη αναπτυξη και δημιουργια νεων θεσεων εργασιας δεν μπορει να εφαρμοσθει η αρχη του ΕΕΕ
    ----------
    Γιατί;
    Ισα-ίσα, τότε μόνον μπορεί να φανεί η χρησιμότητά του και να εφαρμοστεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @Κωστης
    Eγραψα: "2. ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
    Χωρις συνεχη αναπτυξη και δημιουργια νεων θεσεων εργασιας δεν μπορει να εφαρμοσθει η αρχη του ΕΕΕ"
    ----------
    Απαντας:Γιατί;
    Ισα-ίσα, τότε μόνον μπορεί να φανεί η χρησιμότητά του και να εφαρμοστεί.

    Αλλο χρησιμο και αλλο εφικτο.
    Αν δεν ειναι εφικτο και το υποστηριζουμε ως αμεσα εφαρμοσιμο, τοτε αυτο ειναι ο ορισμος της επιθυμιοκρατιας (βολονταρισμου), απο την πασχει συμοαπασα η χωρα.

    Ας το δουμε πρακτικα:
    1.Ειμαστε μια περιφερειακη, πλην ανεπτυγμενη χωρα - σε ορους καταναλωσης- του μετα-μοντερνου βαλκανικου καπιταλισμου, ενταγμενη στην Ε.Ε. με νομισμα το ευρω.
    2. Εχουμε υφεση 5%, ανεργια 17%, μεγαλο ελλειμα τρεχουσων συναλλαγων,μεγαλο δημοσιονομικο ελλειμμα και υψηλο δημοσιο χρεος, λιγες εξαγωγες.
    3.Στον ιδιωτικο τομεα, εφαρμοζεται ηδη προ της κρισης η μερικη απασχοληση, επομενως -χωρις ισχυρη και διαρκη αναπτυξη - δεν βλεπω τον λογο οι επιχειρηματιες να προσλαβουν και αλλους εργαζομενους.
    4. Ο δημοσιος τομεας αδυνατει λογω οικονομικης ασφυξιας-προς το παρον- να προσλαβει εστω και 100.000 εποχιακους μερικης απασχολησης (θα το κανει οταν θα φθασει ο καιρος των εκλογων για να λαβει επιπλεον 300.000 ψηφους)οι οπιεςπροβλεπω οτι θα γινουν σε 1,5 ετος, για λογος που εχω αναφερει προηγουμενως σε αλλα σχολια μου.
    5. Αν μιλαμε για ΕΕΕ 500 ευρω το μηνα τοτε με 800.000 ανεργους σημαινει δημοσια δαπανη 4,8 δις.
    6. Αν γινει καποιου τυπου επανασταση τοτε μαλιστα το ΕΕΕ ειναι εγγυημενο.
    6. Αρχιστε την επανασταση κααι μολις κυριαρχησετε να με πολιτογραφησετε ως ελληνα.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    Παραρτημα: Μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης στο α΄ πεντάμηνο
    NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 30 Ιουνίου 2011
    "....Το 2009 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν ο κορμός της απασχόλησης με 79% των νέων συμβάσεων που κατατίθονταν στις Επιθεωρήσεις Εργασίας.

    Το 2010 το ποσοστό αυτό υποχώρησε στο 66,9% ενώ μόνο στο πρώτο πεντάμηνο του 2011 εμφανίζεται να υποχωρεί στο 60%, αναδεικνύοντας την τάση υποχώρησης των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης που αντικαθίσταται πλέον από τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή ακόμα χειρότερα της διαβόητης εκ περιτροπής απασχόλησης."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες όπως μας πληροφορεί το capital.gr
    Όλι Ρεν: Η κομισιόν εξετάζει ευρωομόλογο για έξοδο από την κρίση
    γο για έξοδο από την κρίση
    Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει, το κατά πόσον είναι εφικτή η έκδοση ευρωομολόγων,
    και ακόμη:
    Βελτιωμένη πρόταση στο Παρίσι για το ελληνικό χρέος
    θεωρημένο σχέδιο της γαλλικής πρότασης για την μετακύλιση των ελληνικών ομολόγων που θα περιλαμβάνει ευνοϊκότερους όρους για την Αθήνα παρουσιάστηκε
    σήμερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αφώτιστε,
    Το εγγυημένο εισόδημα είναι απόλυτα εφικτό, αυτό που είναι συζητήσιμο είναι το ύψος του. Αυτή την στιγμή καταβάλλονται δαπάνες για επιδόματα ανεργίας, επιδόματα πρόνοιας αναπηρίας κλπ. Δηλαδή πρακτικά ήδη ένα μέρος του Ε Ε υφίσταται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @radical

    1. Αν ακουγα με προσοχη και -κυριωτερως- πιστευα τις δηλωσεις των διαφορων υψηλοβαθμων γραφειοκρατων της ΕΕ θα ημουν για τον ψυχιατρο!
    2. Η ΕΕ ειναι ενα μορφωμα κρατων ουσιαστικα ακυβερνητο.
    3. Το πολιτικο επιπεδο των ηγετων των χωρων της Ε.Ε. ειναι για τα κλαμματα (υπηρετες των πιστωτιων ιδρυματων και χρηματοπιστωτικων τους προιοντων)
    4. Και παμε στο ουσιαστικο :
    " Αν μιλαμε για ΕΕΕ 500 ευρω το μηνα τοτε με 800.000 ανεργους σημαινει ετησια δημοσια δαπανη 4,8 δις.". Που θα βρεθουν αυτα τα λεφτα αφου δεν εχοουμε καταλαβει την εξουσια;
    5. Μια καποια λυσις θα ηταν να βρουμε τον Μ.Ψωμιαδη και τον Α.Μπεο και με χειροπαιδες να τους δωσουμε 480 εκατ. να παιξουν παρανομο στοιχημα στην Κινα η αλλου με αποδοση 10.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Αφώτιστε,
    Ρίξε μια ματιά στον προϋπολογισμό και θα βρεις δαπάνες που ήδη καταβάλλονται για τις κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες αυτή την στιγμή. Απλά αυτές καταβάλλονται με την μορφή διάφορων επιδομάτων. Το Ε Ε θα είναι η ενιοποίηση τους.
    όσο για την ΕΕ

    Να τους ακούς και πολύ μάλιστα γιατί έτσι θα καταλάβεις την επόμενη μέρα. Και αυτή θα την βρει με οικονομική και στην συνέχεια πολιτική διακυβέρνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @ radical
    Αυτα ακουω και εχω παρει τα... νησια.

    Ακουω μονον την κοινη λογικη, δεν ειμαι εξουσιομανης και δεν παιρνω αριθμους του προυπολογισμου να τους παω βόλτα. Δεν ειμαι πολυ φανατικος του ΕΕΕ, με παραοικονομια 40% και βαλε.Προτιμω την σχεδον πληρη απασχοληση (να καθαριζουν ακτες, να παρουν μια τσαπα και να κοψουν τα κλαδια στις εθνικες κια επαρχιακες οδους, να παρουν αδρανη και ασφαλτομιγμα να βουλωσουν λακουβες(οδηγω μοτοσυκλετα ο μεσηλιξ ), ... Να εργάζονται ομως οχι σαν τα συνεργεια των ΔΕΚΟ λ.χ. της ΕΥΔΑΠ που 5 έβλεπαν και 1 έσκαβε και αυτα επι 30-ετια. Οταν με το καλο επιστρεψουν 200.000 οικογενειες στα παρατημενα πατρωα γεωργικα εδαφη, ξερετε, για να καλλιεργησουν τα παρατημενα χωραφια με βιολογικα και μη αγροτικα προιοντα και να αναπτυξουν το πεντανοστιμο αρνακι και κατσικακι Ρουμελης, Πελοποννησου, ορεινης Θεσσαλιας και Ηπειρου,το ετησιο ελλειμα σε αγροτοκτηνοτροφικα προιοντα κλεισει απο -2,5 δις σε +1,0 δις ... θα επιστρεψω στην Αθηνα.
    Ειμαι προθυμος να σχεδιασω συστηματα παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας, αρκει η ΡΑΕ να εκδιδει τις αδειες σε 1 μηνα αντι 1 ετος και βαλε. Αν βρω συμμαχους, ειμαι προθυμος να πολεμησω την μπλε, πράσινη και ροζ μαφια των μηχανικών(Δ.Υ. και ελευθ. επαγγελματιών)που καταπιεζει το υπολοιπο 90%.
    Τους ειδατε;Αν ναι ειναι γιατι το θελετε πολυ αλλα αυτο λεγεται βολονταρισμος.
    Αν τους ειδατε ζουμε σε αλλους πλανητες.
    Ειμαι προθυμος για πολλα , αλλα για πραξεις, οχι λογια πλεον ....

    Φευγατος Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Με ζάλισες.
    Δεν μπορώ άλλον συνδικαλισμό. Εχω αλλεργία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Νομίζω οτι η γεωμετρία και η τοπογραφία εφευρέθηκε για να υπολογίζουν οι αιγυπτιοι τα εμβαδά των χωραφιών που πλημμύριζαν συχνά απο τον γειτονικό Νειλο και οχι για να ασκουν τον νου τους οι ιερεις -γεωμετρες. Ενα παυσίπονο και μετα δουλειά

    Εκανα διάλειμμα απο την δουλεια στο γραφείο μου.Με συζητήσεις μονον και μαλιστα διαδικτυακές δεν αλλάζει τίποτα!

    Νυχτερινός Αφώτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αφωτιστε,
    η σημερινη νεολαια διαθετει ενα, δυο, τρια πτυχια και μαστερ. Δεν φτανει που δε βρισκει δουλεια στο αντικειμενο σπουδων της, δε φτανει που δεν βρισκει πλεον δουλεια ως ταμιας σε σουπερ μαρκετ, εσυ προτεινεις να παρουν και τσαπες και να αρμεγουν κατσικια???

    δβ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. @δβ
    Εννοω αποφοιτους ΙΕΚ,ΤΕΙ και δευτερο-τριτοκλασσατων ΑΕΙ.
    Στην αρχη να παρουν τα τρακτερ που σαπιζουν και να βαλουν "μπρος" τις μηχανες ταισματος και αρμεξης που εχει παρατημενα η οικογενεια τους.Μετα βλεπουν.

    Η αλλη λυση ειναι η μεταναστευση του επιστημονικου προλεταριατου.
    Ηδη αυτο συμβαινει στο 40% των νεων μηχανικων.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU