Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία "μαθαίνει" ότι χρειάζεται την "πολιτική"



του Κώστα Ανδρέου*

Έχω πλέον πεισθεί, ότι δεν καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας.
Δεν αντιλαμβανόμαστε για παράδειγμα τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση.
Σε παλιότερο κείμενό μου, είχα υποστηρίξει, ότι δεν μπορούμε να χρεοκοπήσουμε, ως χώρα, επειδή δεν είμαστε τυπική χώρα, κράτος-έθνος, αλλά τμήμα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και μάλιστα στην πλέον προηγμένη μορφή που είναι η ευρωζώνη.
Από όλη αυτή την διαδικασία, αυτό που θα "χρεοκοπήσει" είναι η ψευδαίσθηση της χώρας "κράτους-έθνους" με ευθύνες και υποχρεώσεις και φυσικά όχι μόνο για μας αλλά για όλα τα κράτη της αναπτυγμένης ζώνης. 
Τίποτε περισσότερο απ'αυτό, επειδή δεν υπάρχει τίποτε πέρα απ'αυτό.
Ολες οι άλλες χρεοκοπίες χωρών, ήταν πρώτα χρεοκοπίες της οικονομίας τους -που δεν ήταν παγκοσμιοποιημένη- και παρεπιπτόντως και χρεοκοπίες του κράτους τους.
Σε μας δεν υπάρχει κάτι ανάλογο. 
Η επιστροφή στην κατάσταση του κράτους-έθνους που έχει δική του κλειστή οικονομία και δικό της νόμισμα, είναι "ανιστόρητη ποιοτική αλλαγή" και απλώς δεν μπορεί να γίνει.
Αν παγκοσμιοποίηση σημαίνει ενιαία οικονομία πάνω στην οποία υποτίθεται ότι "επιπλέουν" "ανεξάρτητα κράτη", τότε πολύ απλά η απαίτηση από τους ιδιώτες επενδυτές, να βουλιάξει ένα πλεούμενο, δεν μπορεί να καταφέρει τίποτε από το να καταστρέψει τον χαρακτηρισμό του "αξιόπλοου" στην ίδια την παγκοσμιοποιημένη οικονομία-θάλασσα.
Η απαίτηση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας να μην ελέγχεται από την πολιτική, είναι κατά βάση, απαίτηση για "πολιτική άσκηση" από την πλευρά της. 
Αυτή παράγει την σιγουριά για εύρυθμη λειτουργία όσων πλέουν σ'αυτήν.
Το ανέβασμα των σπρέντ, με μορφή ντόμινο από την μία χώρα στην άλλη, ακριβώς αυτό δείχνει. Η παγκόσμια οικονομία, δηλώνει ότι δεν είναι ένας "σίγουρος τόπος".
Για να γίνει "σίγουρος τόπος" θα πρέπει να συνθηκολογήσει με την ιδέα, ότι εκτός από "άτυπη πολιτική εξουσία" θα πάρει και "ευθύνες διακυβέρνησης".
Αυτό σημαίνει ότι θα αναγνωρίσει τα κρατικά χρέη, όχι ως κάτι ξένο, αλλά ως κάτι δικό της, που όπως όλες οι επενδύσεις θα έχει εκτός από κέρδη και ζημίες. Η αγορά δηλαδή θα κουρέψει μόνη της τις απαιτήσεις, ώστε να συνεχίσει να δουλεύει. Αλλιώς αν μείνει στον τύπο των "ευθυνών σταθερού εχέγγυου των κρατικών ομολόγων", θα μετατρέψει σιγά - σιγά όλες τις κρατικές οντότητες, σε χρεοκοπημένες "περιττότητες" και τις συνέπειες θα πρέπει να βρεί τρόπο να τις αντιμετωπίσει.
Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία "μαθαίνει" ότι χρειάζεται την "πολιτική" για να έχει αξία η ίδια και αυτή η γνώση "κοστίζει".
Η αγορά το επόμενο "εξάμηνο" θα "προσφέρεται να δωρίσει κεφάλαια", στα χρεοκοπημένα πλήν απολύτως απαραίτητα για την λειτουργία της κράτη των "προηγμένων οικονομιών".



*το κείμενο εμφανίστηκε σαν σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση. Το θεωρώ σαν μια από τις πιο καθαρές προσεγγίσεις στο νέο τοπίο της αλληλεξαρτώμενης διεθνούς οικονομίας και σαν μια προωθημένη αξιολόγηση του φαινομένου της "χρεοκοπίας", όπως εμφανίζεται στα "αναπτυγμένα" κράτη σήμερα.(ΑΣ)

6 σχόλια:

  1. Η Έλλαδα σαν κολαούζος των μεγάλων δυνάμεων βρέθηκε χωρίς να το πολυκαταλάβει με 4 άσσους.
    Το όλο σκηνικό μου θυμίζει τους παγκίτες του Ολυμπιακού που δεν έχουν παίξει (ούτε) ένα παιχνίδι και στο βιογραφικό τους είναι πρωταθλητές.
    Αυτό είναι το πλεονέκτημα των ομαδικών παιχνιδιών.
    Χρ. Αργυρίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Ανάλυση σε ότι αφορά στο χρηματοπιστωτικό μέρος της παγκόσμιας οικονομίας είναι κατ' εμέ απολύτως σωστή, αλλά θεωρώ ότι απέχουμε πολύ από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία στο σύνολο της.

    Το θέμα της απαίτησης της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας για "πολιτική άσκηση" και πολύ περισσότερο την ανάληψη "ευθύνης διακυβέρνησης" είναι τό πλέον περίπλοκο.

    Το μόνο που μπορεί να πεί κανείς, για το πως θα συμβεί ή δεν θα συμβεί είναι: ότι το επόμενο διαφοροποιημένο σύστημα, μάλλον θα προκύψει ως συνισταμένη εξελίξεων, σχεδιασμένων, τυχαίων και απρόβλεπτων γεγονότων κοινωνικών και φυσικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάλλον υπάρχει ένα λάθος στην ανακοίνωση Κουβέλη, αλλά και στο σχολιασμό των περισσότερων σχολιαστών.

    "«αρνητικό στοιχείο της χθεσινής απόφασης αποτελεί, για μια ακόμη φορά, η επανάληψη της δογματικής προσήλωσης της Ε.Ε. στον κορσέ του Συμφώνου Σταθερότητας και η υποχρέωση για έλλειμμα 3% έως το 2013 εν μέσω κρίσης»"

    Το λάθος είναι ότι με το Μεσοπρόθεσμο η υποχρέωση για έλλειμα κάτω από το 3%, πήγε στο 14 και γι'αυτό στο προσχέδιο της Συνόδου, εξαιρούνται του στόχου για 3% το 13, οι χώρες που έχουν μπεί σε πρόγραμμα.

    Μπορεί πάλι να κάνω λάθος εγώ. Οποιος ξέρει ας μας διαφωτίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλλο ένα λάθος στην ανακοίνωση είναι, η αναφορά
    "...Η αναφορά της απόφασης σε υποχρέωση της Ελλάδας να δίνει εμπράγματες εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου είναι αρνητική...."
    Δεν βρήκα κάτι τέτοιο στην απόφαση. Το πλέον σχετικό είναι το πάρακάτω:
    "« Οι αρχηγοι κρατών και κυβερνήσεων επικροτούμε τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, με στόχο τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και τη μεταρρύθμιση της οικονομίας, καθώς και τη νέα δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, η οποία θεσπίστηκε πρόσφατα από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για πρωτοφανείς, αλλά αναγκαίες προσπάθειες προκειμένου να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε βιώσιμη πορεία οικονομικής ανάπτυξης."
    Αυτά όμως είναι αποφάσεις του Μεσοπρόθεσμου και όχι σε "υποχρεώσεις" που περιέχονται στην Απόφαση.

    Γενικά νομίζω ότι δεν είναι προσεγμένη αυτή την φορά η ανακοίνωση.
    ------------
    Προσωπικά διαφωνώ με την παράγραφο:

    "... Η απόφαση του Eurogroup αποτελεί ουσιαστικά επιβεβαίωση της αποτυχίας του Μνημονίου.

    Αποδεικνύει ότι λύσεις θα μπορούσαν να είχαν δοθεί νωρίτερα.

    Η Δημοκρατική Αριστερά έγκαιρα είχε προτείνει την έκδοση ευρωομολόγου και τη θετική αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους. Πρόταση για την οποία η κυβέρνηση κώφευε και άλλες πολιτικές δυνάμεις τη λοιδορούσαν.

    Η απόφαση που ελήφθη θα δοκιμαστεί στο εσωτερικό της χώρας από το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τους εφαρμοστικούς νόμους...."

    Δεν νομίζω ότι αποτελεί απόδειξη ότι ήταν λάθος η υπογραφή του Μνημονίου. Ισα-ίσα, αυτή η υπογραφή επέτρεψε να βλέπουμε σήμερα θετικά σημεία στην απόφαση του Γιούρογκρουπ.
    Αν δεν είχε υπογραφεί τώρα δεν θα είχαμε την πολυτέλεια να συζητάμε. Δεν θα είχαμε ΔΕΗ και Ιντερνετ.

    Να πεί κανείς ότι η εφαρμογή της πολιτικής του Μνημονίου, είτε δεν έγινε είτε αποδείχθηκε λάθος, να συμφωνήσω, αλλά η υπογραφή του μνημονίου είναι αυτή που μας επιτρέπει σήμερα να έχουμε θετικές αποφάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οσον αφορά τα μέτρα που προτείνονταν και υιοθετήθηκαν τώρα και τα οποία προτείνονταν αλλά η "κακή κυβέρνηση εκώφευε και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις τα λοιδωρούσαν", δεν νομίζω ότι αποδίδουν την πραγματικότητα. Δεν ήταν η κυβέρνηση που εκώφευε, ούτε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που τις λοιδωρούσαν, αλλά η δυναμική της "διαπάλης ιδεών και συμφερόντων" στην ΕΕ, που δεν επέτρεπε την υιοθέτησή τους.
    Σιγά μην υπήρχε έλληνας που διαφωνούσε, να μας απάλλασσαν από το χρέος και να μας δίναν και ένα Ευρωομόλογο, για να βολευόμαστε.
    Νομίζω ότι η ΔΗΜΑΡ, πρέπει επειγόντως να συνεδριάσει και να αξιολογήσει τα πράγματα και την στάση της. Ετσι δεν γίνεται πολιτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπάρχει και μία έλλειψη που πρέπει να συμπληρωθεί.
    Η χθεσινή απόφαση, πέρα από την "μικρή" ή "βαθιά" ανάσα στο ζήτημα του χρέους, αποτελεί σημαντικό σταθμό στις ευρωπαικές εξελίξεις.
    Σταμάτησε την διάλυσή της, την επανασυγκρότησε.
    Η σημασία αυτού του γεγονότος και η ελπίδα που δίνει αυτή η εξέλιξη, στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων, η υιοθέτηση της "ευρωπαικής αλληλεγγύης" με την δέσμευση για ένα "Ευρωπαικό Σχέδιο Μάρσαλ", είναι ισοδύναμης αξίας γεγονός με την την διατύπωση του NEW DEAL.
    Αυτό είναι για μένα το σημαίο του αριστερού ευρωπαισμού, που κερδήθηκε χθές.
    Τα νούμερα δεν έχουν σημασία ιδιαίτερη. Σημασία έχουν οι ιδεολογικές κατευθύνσεις και οι πολιτικές. Αυτές έχουν την δύναμη να βρούν και τα νούμερα που λείπουν στην πορεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU