Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Ποιος θα κοιτάξει στα μάτια τον άνεργο;

Τρύπησα το δάχτυλό μου με μια τόση δα καρφίτσα...*

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη*

Η ελληνική κοινωνία έχει πολλά προβλήματα. Αυτό μπορεί να το διακριβώσει ο καθένας. Έχει επίσης και υπερβολικά πολλούς επίδοξους (για το συνολικό πληθυσμό της) λύτες αυτών των προβλημάτων. Δεν έχουμε έλλειψη από σωτήρες. Απεναντίας, σε κάθε καφενείο της επικράτειας, σε κάθε παγκάκι δημόσιου πάρκου, ακόμη και σε αυτά τα social media, τη νέα μόδα της εποχής, προτείνεται υπερβολικά μεγάλος αριθμός λύσεων και θεραπείας πάσας νόσου και μαλακίας.
Σε μια οποιαδήποτε φυσιολογική χώρα του κόσμου, σε μια χώρα όπου θα πρυτάνευε η κοινή λογική, η κοινωνία αλλά και το πολιτικό κατεστημένο, το πρώτο πράγμα που θα έκαναν σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης θα ήταν η ιεράρχηση των προβλημάτων. Δεν θέλω καν να φανταστώ ότι σε μια τέτοια υποτιθέμενη ιεράρχηση, το πρώτο πρόβλημα στη λίστα των προς επίλυση θεμάτων θα ήταν άλλο από την ανεργία.

Οι αριθμοί που αποτυπώνουν την ανεργία στη χώρα είναι εφιαλτικοί. 

Περίπου 1.300 άνθρωποι χάνουν καθημερινά τη δουλειά τους, αυξάνοντας με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου τη στρατιά των ανέργων. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το 30% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα της χώρας είναι άνεργοι. 
Στον αριθμό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι πρώην ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων που έκλεισαν, ούτε οι νέοι που εισέρχονται για πρώτη φορά στην ενεργό οικονομία. Ειρήσθω εν παρόδω, τα ποσοστά ανεργίας των νέων αγγίζουν το 50% συνθέτοντας ένα εφιαλτικό πίνακα με μελανά χρώματα και παντελή απουσία ελπίδας.
Η ανεργία είναι το υπ’ αριθμό 1 πρόβλημα της χώρας. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα και ένα βαρέλι με τοξικά υγρά, που έχει διαρροή, στα θεμέλια της κοινωνίας. Το μίγμα είναι εκρηκτικό και οι πιθανότητες αποφυγής της έκρηξης και της αλυσιδωτής αντίδρασης, που θα την ακολουθήσει, μηδαμινές.
Πολλοί, ερχόμενοι από το παρελθόν, θεωρούν αλλά και προπαγανδίζουν συνάμα πως το Ε.Σ.Π.Α., η νέα αυτή Παναγιά των Ρωμιών, θα είναι μια καλή, αποτελεσματική και άμεση λύση. Κάνουν λάθος. Θα ανακουφίσει μερικές δεκάδες χιλιάδες προσφέροντας την αυταπάτη της απασχόλησης και της επιχορήγησης, μα μέχρι εκεί. Δε θα λύσει το πρόβλημα, απλά θα δώσει παράταση στην κοινωνική έκρηξη.
Εκείνο που προέχει και μπορεί να γίνει άμεσα, αρκεί αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζουν πριν από 30 χρόνια, αλλά στην Ελλάδα της κρίσης, είναι να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα ευνοεί την επιχειρηματικότητα, μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων. Δε χρειάζεται καν να ανακαλύψουν την πυρίτιδα ή την Αμερική, αρκεί να θητεύσουν με ταχείς ρυθμούς στις εμπειρίες άλλων χωρών.
Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου η λέξη επιχειρηματικότητα έχει καταντήσει συνώνυμη της ιδιαιτέρως ειδεχθούς ληστείας. 
Το ελληνικό κράτος, με τον τεράστιο, δυσκίνητο, αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα του, αντί να βοηθήσει εκείνους που θέλουν να τολμήσουν και να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην επιχειρηματική κονίστρα, δημιουργεί απίστευτα γραφειοκρατικά εμπόδια, τα οποία μαζί με την εκτεταμένη διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων στραγγαλίζουν κάθε προσπάθεια και αποθαρρύνουν τους υποψήφιους τολμητίες.

Αν όντως η σημερινή κυβέρνηση θέλει να κάνει κάτι για την ανεργία, πέρα από τις συνήθεις διοργανώσεις σεμιναρίων επαγγελματικής κατάρτισης και τα πενιχρά επιδόματα, είναι να άρει αμέσως όλα τα εμπόδια. 

Προτάσεις έχουν ήδη κατατεθεί στο δημόσιο διάλογο, που με πολλά προβλήματα και κραυγές, διενεργείται. 
Λύσεις άμεσης εφαρμογής υπάρχουν, δοκιμασμένες και πετυχημένες σε άλλες χώρες. 
Βούληση υπάρχει ή μήπως κάποιοι τζογάρουν με την ανεργία του κόσμου; 

*από τον athina984
 *γελοιογραφία του Χρήστου Παπανίκου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU