Πειράματα πολιτικής ανοχής και αντοχής στο κουφάρι του ελληνικού Λαού;

Ένα ακόμη κείμενο του Άγη Βερούτη to the point: στην ουσία της λήξης των όποιων αντοχών είχαν απομείνει, που προσπαθούν να κρύψουν οι δυνάμεις της συγκυβέρνησης κάτω από το χαλί της "πολιτικής ορθότητας" και την μυθολογία του "αναγκαίου κακού". Του υποτιθέμενου ρεαλισμού απέναντι στην επερχόμενη πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ, αυτού του "απόλυτου κακού", που για να το αποφύγουμε πρέπει να σκύψουμε ακόμη μια φορά την πλάτη στους ραβδούχους εισπράκτορες των χαρατσιών και το κεφάλι στις κομματικές πελατειακές ελίτ της χρεοκοπίας. 

Λένε, τα παπαγαλάκια της δικομματικής αποτυχίας: "Δεν υπάρχει εναλλακτική!" 

Λες, κι αν τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνήσει από μόνος του και θα εφαρμόσει το δικό του πρόγραμμα (όπως έκανε πχ η ΝΔ με τα "Ζάππεια"...) Κι όμως, μια άλλη κυβέρνηση συνεργασίας είναι εφικτή: (ΑΣ)

του Τάσου Αναστασίου

Να Φύγουν! Δεν έχουμε άλλο αίμα να δώσουμε!

του Άγη Βερούτη*

Άλλη μια φορά η κυβέρνηση διαπραγματεύεται (λέει) τη δομή της ρύθμισης οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων προς το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, γιατί η προηγούμενη ήταν σχεδιασμένη να αποτύχει, και απέτυχε...

Η τρόικα υποτίθεται ότι προσπαθεί να αποτρέψει τον ηθικό κίνδυνο του να είναι κάποιος ασυνεπής στις υποχρεώσεις του προς το κράτος, βάζοντας προϋποθέσεις στις ρυθμίσεις αυτές που τις κάνουν ανεδαφικές και τιμωρητικές για όποιον προσπαθήσει να τις αξιοποιήσει για να αποφύγει την ποινικοποίηση του να είσαι Έλληνας το 2013.

Το ίδιο πολιτικό προσωπικό είναι που επέβαλε την εσωτερική υποτίμηση, και επέλεξε τη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 30% μέσω υπερφορολόγησης αντί για μείωση του δημοσίου ως εκεί που φτάνει η τσέπη των Ελλήνων, το ίδιο πολιτικό προσωπικό που κατέστησε την πλειοψηφία των μικρομεσαίων μη βιώσιμους, το ίδιο που κατακρεούργησε τη μεσαία τάξη και οδήγησε στο κλείσιμο τις μισές μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας, το ίδιο ζητά τώρα άδεια από τους έμμισθους υπαλλήλους της τρόικας να μετριάσει την ανείπωτη δυστυχία που σκορπίζει η υπερφορολόγηση στο δύσμοιρο Έλληνα μικρομεσαίο.

Ποιοι είναι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των Ελλήνων ψηφοφόρων, και ποιοι τελικά αποφασίζουν;

Οι αστικές επαναστάσεις των προηγούμενων αιώνων έγιναν κυρίως γιατί η φορολογία δεν αποφασιζόταν από εκλεγμένους αντιπρόσωπους του Λαού, αλλά από ηγεμόνες και τους υπαλλήλους τους. Δηλαδή ...
ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ. 
Πειράματα πολιτικής ανοχής και αντοχής κάνουν πια, στο κουφάρι του ελληνικού Λαού; 
Καλύτερα εκλογές παρά αυτό το βασανιστήριο έλλειψης Δημοκρατίας.

Δεν είναι ποινικό αδίκημα να είσαι Έλληνας. Όσοι προσπαθούν να το κάνουν έτσι, πρέπει να φύγουν. Εγκαίρως. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει άτακτη χρεοκοπία, που όμως θα έχει ίσο κόστος για όλους, αντί να κανιβαλίζει την παραγωγική τάξη, για τη σίτιση με τις σάρκες της των κομματικών στρατών κηπουρών χωρίς κήπους, των δολοφόνων που εισπράττουν τους μισθούς τους από το δημόσιο και στη φυλακή, των σαρανταπεντάρηδων συνταξιούχων, και των θυγατέρων σε αγαμία.

Να φύγουν!
Δεν έχουμε άλλο αίμα να δώσουμε! 

Να φύγουν!

*πηγή Λόγια Σταράτα