Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Προειδοποιήσεις (1)

Βάσω Κιντή: Τα κόμματα ως παράσιτα

Έχουμε εκλογές και τα κόμματα συνεχίζουν να φέρονται όπως έχουν μάθει να κάνουν. Άλλοι, ζητούν την ψήφο μας αλλά δεν ενδιαφέρονται να κυβερνήσουν, άλλοι θέλουν μόνο να κυβερνήσουν καταπατώντας ακόμη και το Σύνταγμα. Άλλοι μας παραπλανούν συνειδητά, άλλοι περιφέρουν την άγνοιά τους.

Είναι τέτοια η σύγχυση και η απονομιμοποίηση των πάντων αυτή την εποχή που αισθάνεται κανείς την ανάγκη να γυρίσει πίσω στα βασικά: Γιατί έχουμε Βουλή; Γιατί εκλέγουμε βουλευτές; Τι είναι τα πολιτικά κόμματα;

Σε μια νεωτερική κοινωνία και μια ώριμη δημοκρατία θα ήταν αυτονόητο ότι ψηφίζουμε για να μπορούμε να έχουμε κυβέρνηση. Δεν μας κυβερνούν κάποιοι εκπρόσωποι του Θεού στη γη, ούτε είμαστε φύσει και θέσει υπήκοοι βασιλέων. Συστήνουμε και ψηφίζουμε κόμματα για να μας εκπροσωπούν και να μας κυβερνήσουν. Περιμένουμε να υπερασπιστούν τα συμφέροντά μας αλλά να φροντίσουν επίσης συνολικά και το συμφέρον της κοινωνίας μας. Το πώς θα είναι η ζωή μας όσο βρισκόμαστε εν ζωή, ένα πολύ μικρό διάστημα ως ενεργοί πολίτες, 40-50 χρόνια, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς ψηφίζουμε. Εμείς διευθύνουμε και χτίζουμε διαρκώς την κοινωνία που θέλουμε. Δεν είναι κάτι που γίνεται αυτόματα ούτε από τη μοίρα. Στις νεωτερικές κοινωνίες εμείς παίρνουμε τη «μοίρα» στα χέρια μας.

Τι γίνεται στην Ελλάδα; Εν όψει εκλογών, τα περισσότερα κόμματα είτε αδιαφορούν για τη διακυβέρνηση είτε περιφρονούν τα συμφέροντά μας. Συμπεριφέρονται ιδιοτελώς και ανεύθυνα. Δεν σκέφτονται οριζόντια -πώς θα οργανώσουν την κοινωνία, πώς θα βελτιώσουν συγκεκριμένα τη ζωή των ανθρώπων σ’ αυτές-, αλλά κάθετα -πώς θα διασωθούν αυτά και το περιβάλλον τους ως προς την εξουσία ή πώς θα υπηρετήσουν καλύτερα μια ιδεολογία που ελάχιστα ακουμπά τις σημερινές συνθήκες ζωής. Παρασιτούν επί της κοινωνίας.

Το ΚΚΕ ετοιμάζει τον στρατό της αδύνατης επανάστασης υποβάλλοντας τους πολίτες σε αδιέξοδες ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής που μπορεί μεν να επιβαρύνουν τις ορατές προοπτικές βελτίωσης της ζωής τους στέλνοντας την Ελλάδα στην άβυσσο της δραχμής, αλλά υπόσχονται τον δυστοπικό παράδεισο της οψέποτε δικτατορίας του προλεταριάτου. Αρνούνται να κυβερνήσουν και καταγγέλλουν όποιον το επιχειρεί. Δεν νοιάζονται για τα εγκόσμια, αν θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε, αρκεί να τους στηρίζουμε και να ομνύουμε στον κομουνισμό. Εν τω μεταξύ το κόμμα πρέπει να επιζήσει με τα στελέχη και τις επιχειρήσεις του τρεφόμενο και από τον κρατικό κορβανά που γεμίζουμε εμείς με τους φόρους μας χωρίς να δέχεται καν έλεγχο. Το ΚΚΕ λογοδοτεί στην ιστορία, δεν καταδέχεται να λογοδοτεί στους ταλαίπωρους πολίτες που το χρηματοδοτούν ούτε νοιάζεται τι θα γίνουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι η διακυβέρνηση είναι θεατρικό δρώμενο ή κόλπα σε συνέλευση φοιτητική για να τσιμπήσουν οι πρωτοετείς. Εφευρίσκει νέους τρόπους ανευθυνότητας και τους περιφέρει από τους δρόμους στην αίθουσα της Βουλής. Περιφρονεί κυνικά τις δυσκολίες και τον πόνο των ανθρώπων υποσχόμενος παραληρηματικά, ασυνάρτητα και εν γνώσει του ανέφικτα πράγματα με στόχο την αδίστακτη δημαγωγία. Απ’ τη μια σπρώχνει τον κόσμο στο περιθώριο της κοινωνίας και της ιστορίας καταγγέλλοντας την κεντρική πολιτική σκηνή κι από την άλλη τον καλεί να την καταλάβει με γιουρούσια θεατρικά κι ύστερα ό,τι κάτσει αρκεί το κόμμα να είναι καλά.

Οι της ΔΗΜΑΡ δεν θέλουν την ευθύνη της διακυβέρνησης. Θέλουν να είναι βουλευτές. Ας βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα, ας στραπατσαριστούν κι ας υποστούν τις συνέπειες. Αυτοί, αφού εξασφαλίσουν την εκλογή, θα υφαίνουν στα μετόπισθεν, πάντοτε κατόπιν εορτής, ατέλειωτα «ισοδύναμα μέτρα», σαν την Πηνελόπη στον αργαλειό που το βράδυ ξήλωνε τη δουλειά της μέρας. Προσχήματα και ανούσια πρόσημα για να αποφύγουν ν’ αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα στο όνομα μιας αριστεράς που την επικαλούνται ως άλλοθι και εις βάρος των πολιτών που εγκαταλείπονται μόνοι.

Επί της κοινωνίας παρασιτούν, βεβαίως και πρωτίστως, και τα δύο μεγάλα κόμματα που μας κυβέρνησαν, μας κυβερνούν και θέλουν να μας κυβερνήσουν. Γιγαντώθηκαν και γαντζώθηκαν στην εξουσία και στην κρατική διοίκηση απομυζώντας τους δικούς μας κόπους και χρήματα και, όπως αποδεικνύεται, τζιράροντας και πολλά ακόμη. Παρασιτούν αφού, αδιαφορώντας για το κοινό καλό, η υποτάσσοντάς το στο ιδιοτελές δικό τους, συντηρούν τερατώδεις μηχανισμούς έμψυχου και άψυχου υλικού που πρέπει να διατηρήσουν. Γραφεία, μετακλητοί υπάλληλοι, σύμβουλοι και όλο το σύστημα γύρω από αυτά. Η μέριμνα για τους ψηφοφόρους τους και για τη χώρα δεν είναι παρά το μέσον για τον απώτερο σκοπό που είναι η αναπαραγωγή τους. Επιχορηγούνται από τον προϋπολογισμό, παίρνουν εξαναγκαστικά και αγύριστα δάνεια από κρατικές τράπεζες, νέμονται το δημόσιο βήμα, επιχορηγούνται για ινστιτούτα που δεν παράγουν τίποτε αλλά απασχολούν κι αυτά υπαλλήλους.

Αλλά και τα μικρότερα κόμματα της Βουλής συντηρούν διά των προνομίων και των επιχορηγήσεων που δέχονται εσμούς ανίκανων υπαλλήλων (συγγενείς, πελάτες, οπαδούς) που μόνη μέριμνα έχουν, όχι ασφαλώς να παράγουν έργο αλλά να υποστηρίζουν τον αρχηγό και το status quo για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Έτσι στραγγαλίζεται και η δημοκρατία στα κόμματα αφού πρέπει με κάθε τρόπο να διασωθεί το εκάστοτε κυρίαρχο σχήμα.

Τι λόγο έχουν όλα αυτά τα κόμματα (και δεν αναφέρθηκα καν στα λαϊκιστικά και ακραία κόμματα της δεξιάς) να ασχοληθούν και να μιλήσουν σοβαρά για το μέλλον και τη διακυβέρνηση της χώρας; Τους αρκεί να μπορούν να εξασφαλίσουν τον τρόπο που έχουν μάθει να δρουν. Γι’ αυτό παρακολουθούμε μια θλιβερή, και συγχρόνως πανηγυριώτικη, προεκλογική περίοδο με εκβιασμένες αντιθέσεις και φωνές, χαριτωμενιές, εκτός θέματος αντεγκλήσεις, παρωχημένες κοινοτοπίες, φωτογραφίες, πληθωρισμό λέξεων και κλισέ, για να κρυφτεί η ένδεια, η άγνοια, η αμεριμνησία και η ιδιοτέλεια. Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας στις καλένδες, κάτω από το χαλί, στα παρασκήνια ή στα χέρια των ευρωπαίων. Λίγοι προσπαθούν να μιλήσουν σοβαρά. Κάποιοι το κάνουν γνήσια και κάποιοι απλώς προεκλογικά. Τα περισσότερα κόμματα δεν μας εξήγησαν, δεν μάθαμε καθαρά, με συνοχή, τι συνέβη, τι επιλογές έχουμε, τι συνέπειες έχουν αυτές, τι συγκεκριμένα μας προτείνουν. Βαδίζουμε στο μέλλον μοιραία.

*Η κυρία Βάσω Κιντή είναι Αν. καθηγήτρια φιλοσοφίας - από το ΒΗΜΑ


8 σχόλια:

  1. Θα μπορούσε η κυρα-Κιντή να μπουρδολογήσει με περισσότερο ελκυστικό τρόπο.

    Ο πανικός και η απόγνωσή της, ενώπιον του ολέθρου, που επέρχεται, είναι τα μόνα μεγέθη που καθορίζουν την ολοένα και φθίνουσα ποιότητα του λόγου της εν λόγω ελαφρόμυαλης ελιτίστριας.

    Αυτό δεν είναι κάτι το νέο. Ούτε η κυρα-Βάσω είναι μόνη της, σε αυτόν τον πανικό και σε αυτή την απόγνωση. Έχει για παρέα όλη την ανόητη "ευρωπαϊστική"/κοσμοπολιτική ελίτ του τόπου, η οποία οδήγησε την χώρα στην παρούσα και εξελισσόμενη καταστροφή και η οποία ελίτ, με τρόμο, βλέπει την - παλαίποτε - κραταιά και αναμφισβήτητη "ευρωπαϊστική" ιδεολογία να αποδομείται, να καταρρέει και να κινδυνεύει, μεσοπρόθεσμα, να αποσυντεθεί στα εξ ων συνετέθη.

    Βέβαια, το γεγονός αυτό (το ότι, δηλαδή, έχει παρέα, σε αυτή την κατάσταση) δεν είναι, από μόνο του, κάτι και πάρα πολύ παρηγορητικό. Αλλά, πάλι, "απ' το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα". Και η αλληλοπαρηγορία είναι και αυτή ένα βάλσαμο, για την τυρρανισμένη της ψυχή και τον θολωμένο της νου.

    Και καλόν είναι να αρκεστεί, επί του παρόντος, στις παρηγορητικές προτροπές του περίγυρού της, διότι το επερχόμενο μέλλον είναι, απολύτως, σκοτεινό, με την εξελισσόμενη πτώση του ΑΕΠ της τάξης του 8%, που έχουν σχεδιάσει και επιβάλει οι "μεταρρυθμιστές" φίλοι της (περί της τρόϊκας των εκπροσώπων των τοκογλυφικών δανειστών του ελληνικού δημοσίου ο λόγος) και ο ελληνικός πληθυσμός, εξωθούμενος σε μια χαοτική εξέγερση, εξ αιτίας του οίστρου των "μεταρρυθμιστών", που του αδειάζουν τις τσέπες, είναι απολύτως αναμενόμενο ότι δεν θα τους καλωσορίσει όλους αυτούς (τους τροϊκανούς, τους επιστάτες τους και τους μεταμοντέρνους κουκουλοφόρους τους).

    Ως εκ τούτου, καλώς και ορθώς οργίζεται η κυρα-Βάσω. Και εντελώς, φυσικά, ανοησιολογεί, μέσα στον πανικό της, αφού εξελίσσεται μπροστά στα μάτια της, η (απίστευτη για την ίδια) κατάρρευση, σε slow motion, της "μοντέρνας Ε.Σ.Σ.Δ.", ήτοι του νεοφιλελεύθερου κατάλοιπου της πτώσης της "σοβιετικής" αυτοκρατορίας (περί της ευρωζώνης ο λόγος, η οποία είναι ουσιαστικά νεκρή και επιβιώνει - για όσο επιβιώνει -, ως αιμοποτικό ζόμπυ), το οποίο κατάλοιπο γεννήθηκε, ακριβώς επειδή διελύθη η αλήστου μνήμης "Ε.Σ.Σ.Δ.". Και όλα αυτά, μάλιστα, γίνονται και εξελίσσονται, χωρίς η κυρά-Κιντή να μπορεί να δώσει ένα χέρι βοηθείας, μπας και σωθεί η κατάσταση.

    Η κατάσταση, όμως, δεν σώνεται - βοηθούντος και του ξεροκέφαλου γερμανικού δογματισμού, ο οποίος ενισχύεται και από γερές δόσεις μιας κουτοπόνηρης συμφεροντολογίας, που αποσκοπεί στην αποτροπή του απλού, φυσικού και αναγκαίου γεγονότος, το οποίο συνίσταται στο ότι η Γερμανία πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να σώσει την αποδομούμενη ευρωζώνη. Αλλά όσο απλό, φυσικό και αναγκαίο και να είναι αυτό το γεγονός, η γερμανική ελίτ δεν θέλει να ακούει κουβέντα, γι' αυτό. Και (πολύ περισσότερο) δεν θέλει να δώσει τίποτε περισσότερο από κάποια ψίχουλα, τα οποία δεν φθάνουν ούτε για το μνημόσυνο της θανούσης ευρωζώνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγόρι μου μπράβο. Καλά που έχουμε παληκάρια σαν και σένα ώστε να μην μπορούν οι καινούργιοι Κάουτσκυ να σηκώνουν το θλιβερό τους ανάστημα στους νέους Βλαδίμηρους, Λέοντες και Σήφηδες.

      Διαγραφή
    2. Να σου κάτι που (δεν) το ξέρεις :

      Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς ήταν μαθητής του Κάουτσκυ.

      Ως εκ τούτου, μην νομίζεις ότι τους έχω και σε πολύ μεγάλη εκτίμηση.

      Θα σου πω, μάλιστα, ότι είμαι επιφυλακτικός έως καχύποπτος, σε κάθε είδους ελιτισμό. Είτε ο ελιτισμός αυτός είναι ρεφορμιστικός, είτε επαναστατικός. Και τούτο διότι και οι δύο είναι, εγγενώς, απάνθρωποι. Και όταν καθίστανται και αναποτελεσματικοί, ή δυσλειτουργικοί, τότε τα πράγματα εξελίσσονται στο να γίνουν τραγικά.

      (Κάθε ομοιότητα με το σήμερα δεν είναι καθόλου τυχαία...)

      (Το ίδιο ισχύει και για τον Λέοντα Νταβίντοβιτς και τον Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς, αφού και οι δύο ήσαν - ο πρώτος, μάλιστα, με δική του επιλογή - μαθητές του Βλαδίμηρου).

      Διαγραφή
  2. Η Γερμανία δεν μπορεί, σήμερα, να παίξει στην Ευρώπη τον ρόλο που έπαιξαν οι Η.Π.Α., μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (που ξόδεψαν, περίπου, 12,8 δισ. δολλάρια εκείνης της εποχής, για την ευρωπαϊκή ανασυγκρότηση, κατά την περίοδο 1948 - 1952) και δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλλ, ισχυρίζεται σε όλα τα fora ο Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε. Δεν λέει όλη την αλήθεια. Η Γερμανία και δεν μπορεί από μόνη της, αλλά και δεν θέλει να χρηματοδοτήσει ένα σχέδιο Μάρσαλλ για την Ευρώπη. Αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν θέλει η Γερμανία επειδή δεν επιθυμεί να δεσμευτεί, οριστικά και αμετάκλητα στην ευρωζώνη, ανάμεσα στα άλλα και επειδή η γερμανική πολιτικοοικονομική ελίτ δεν επιθυμεί να απωλέσει την εθνική της κυριαρχία και την ταξική της αυτονομία. - Μην κοιτάμε που η αφελής "ευρωπαϊστική" και κατ' ουσίαν, κοσμοπολιτική και εν τοις πράγμασι, αντιπατριωτική ελληνική ελίτ (σαν την κυρά-Βάσω, "καλή ώρα"), όλα αυτά τα έχει απεμπολήσει και τα έχει παραχωρήσει, εκθύμως και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Η γερμανική ουδόλως το έχει πράξει και δεν σκοπεύει να το πράξει. Και αν την παραζορίσουν, θα πάρει το καπελάκι της και θα φύγει - αν οι Αγγλοσάξωνες την αφήσουν, διότι, για να πράξει κάτι τέτοιο, θα πρέπει οι Η.Π.Α. να δώσουν το OK, κάτι που δεν είναι σίγουρο.

    Αυτά βλέπει η κυρα-Κιντή και απελπίζεται και σκούζει, σαν σφαγμένο βόδι, μπροστά ατα αδιέξοδα που έχει εμπλακεί ο αφελής και αραχνοΰφαντος "ευρωπαϊσμός" της, τον οποίον η ίδια (μαζύ με την μεγίστη πλειοψηφία της ελληνικής πολιτικοοικονομικής και "πνευματικής" ελίτ του τόπου), βλακωδώς, ταύτισε με την χαοτική και ήδη θνήσκουσα ευρωζώνη.

    Τώρα και η κυρα-Βάσω και η λοιπή ελίτ του τόπου θα μαζέψουν τα συντρίμμια τους.

    Δεν πειράζει. Μικρό το κακό. Ας πρόσεχαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τάσο στο πυρήνα της κριτικής σου για την εν λόγω κυρία της διαπλοκής( ως οργανικό τμήμα της επιδοτούμενης "διανόησης") δεν θα διαφωνήσω καθόλου κατά τα λοιπά νομίζω ότι χάνεις το χρόνο σου. Το πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα έχει ανοίξει. "Άνοιξε" λοιπόν το παράθυρο να φύγουν σκόνες και σκουπίδια. Αυτοί όλοι οι τύποι της ψευδο μαρξίζουσας* παρέας, τρώνε, τρώνε, τρώνε, και ως βουληματικοί δεν πρόκειται να κόψουν από αυτή τη συνήθεια**. Ματαιοπονείς!Δες το Παπασπυρόπουλο τις πολιτικές του πιρουέτες θα τις ζήλευε ακόμη και ο «αδωνις» αλλά δυστυχώς έχουν ακόμη «πέραση» και από τους καινούργιους αλλά παλαιολιθικούς Ο.Π.( με ποια άμεση δημοκρατική διαδικασία άραγε ο Γιώργος είναι υποψήφιος);
    *σκόπιμα δεν βάζω «γεωγραφικά πολιτικά προσδιοριστικά.
    **Μετά την πόρτα από πασοκ και δημαρ οι «επιφανείς» βρήκαν καταφύγιο στη δράση και ο πληβείος στους Ο.Π.
    Φάνης Αφάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψευδώνυμε Φάνη Αφάνη. Ρωτάς (;): "με ποια άμεση δημοκρατική διαδικασία άραγε ο Γιώργος είναι υποψήφιος;" Με ψηφοφορία των μελών του υπολοίπου Αττικής, βάσει υποψηφιοτήτων, συνέλευσης, ανταλλαγής απόψεων και εντέλει μυστικής ψηφοφορίας. Τόχεις δει αλλού: Τόχεις δει έστω στην Αριστερά όπου ο αρχηγός αποφασίζει αφού "συμβουλευτεί" και παζαρέψει με την νομενκλατούρα και τα άμοιρα μέλη; Και μια λεπτομέρεια: εκλέχτηκα και στις πρώτες θέσεις από ένα κόμμα που δεν γνώριζα τους περισσότερους λόγω πρόσφατης πολιτικής προσχώρησης... Αυτό για τους παλαιολιθικούς ΟΠ.

      υγ Κι αφού μιλάς για μένα προσωπικά, υπόγραψε kai με το όνομά σου. Ντρέπεσαι; Ή το φως σε τυφλώνει;

      Διαγραφή
  4. "Κοντρα και εναντια"* στους επιτηδειους και πονηρους "αριστερους" που εξαργυρωνουν την κοινωνικη αναγνωριση απο τις δυναμεις της πολυ-διαπλεκομενης κλεπτοκρατιας (επιχειρηματιες-ΜΜΕ-Πολιτικο προσωπικο)με υψηλες αμοιβες, κρατικες δουλειες, θεσεις, φημη,....επι σχεδον 40 ετη την οποια συμμετοχη τους στον φοιτητικο και "επιστημονικο" συνδικαλισμο, ως ποιμενες του μεγαλου κοπαδιου των αποφοιτων πανεπιστημιων αγροτοκτηνοτροφικης προελευσης και επαρχιωτικης νοοτροπιας.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    *με την βαραβαρικη τους γλωσσα της μεταπολιτευσης

    ΥΓ Στο επομενο σατιρικο αφηγημα θα ασχοληθω με τις διαρκεις και αεναες μετακινησεις τους και πολιτικες μεταμορφωσεις, επειδη αλλαξαν οι συνθηκες και εφοσον υπερεχουν τοσο πολυ απο εμας τους χαζους αφωτιστους κοινους πολιτες, δεν γινεται να συγκρατηθουν και θελουν να ...μας σωσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επιλογή οργής; Οχι, ευχαριστώ.

    Τι να ψηφισω
    την χαζη την κορη μου για να διoρισω;
    ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ,
    ΝΔΠΑΣΟΚ ή ΠΑΣΟΚΝΔ;
    ΔΗΜΑΡ που γινε ΠΑΣΟΚ
    ή αυτο που τρεχει συριζα
    της λογικης και της ισορροπιας;

    Τι βλακας που ειμαι,
    για αυτο κι …η κορη
    Νοστιμη ειναι και εχει σχεδον βολευτη
    ταχει με γιο αριστερου Ευρωβουλευτη
    προικα μεγαλη, καλη κοινωνια
    ασχετα αν θαμαστε με ευρω ή με δραχμη.

    Αριστερα του σαλονιου ή του χαβιαριου
    παρα βλαχαδερα ΠΑΣΟΚΟΝΔ
    σε χωρα με τοσα “αριστερα” αφεντικα
    τοσους δεξιους εργατες και δουλικα!

    Γι αυτο φιλε μου ψηφισε σταθερα
    το μελλον της δεξιας στην χωρα, την ευπορη αριστερα!!!

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU