Κάτι σε Μωυσή έχετε ??

του Γιώργου Πίτσου*

Ο άνθρωπος που έβλεπε τα κόμματα να περνούν. Κι εκατοντάδες νοματαίοι, γραμμάτων τεχνών και τεκνών βγήκαν από τη χειμέρια νάρκη τους και μου κάνουν άγριο κόρτε. Και σελίδες κατεβατά υπογραφών επωνύμων που κόπτονται επιτέλους ! για τα δίκαια ημών των ανωνύμων. Και το φετινό must σε όλα τα πολιτικά ντεφιλέ είναι το casual nazi.

Η νυχθημερόν καταδίκη και απαξίωση του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος έχει κουράσει. Τα΄παμε, τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε. Άιντε να πάμε παρακάτω.
Κι έτσι μας προέκυψαν νέα φιντανάκια , άλλα φρέσκα κι άλλα μπαγιάτικα.
Η αλήθεια είναι όμως ότι όλοι ζητούσαμε ανανέωση πέρα κι έξω από τα υπάρχοντα κόμματα. Αν δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες του καθενός μας είναι υποκειμενική ιστορία.
Επειδή όμως είναι σαφές ότι το ταγκό θέλει δυο, τι είδους νέο κόμμα θα ζητούσε ένα κοινό που έχει γαλουχηθεί με ΛΑΖΟΠΟΥΛΕΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ?? Ένα κοινό που νοιώθει μονίμως αδικημένο και είναι άμοιρο ευθυνών ? Με πεποίθηση ότι πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι σκοτεινού και διαπλεκόμενοι ? Λες και στην κάλπη που έκανε κυβέρνηση τους Σαμαράδες, Βορίδηδες και Βενιζέλους πήγανε οι άλλοι οι κακοί ??

Το σύστημα λοιπόν, λέξη που μυρίζει μασονία και προκαλεί δέος κι απέχθεια συνάμα, θα εξυφάνει πολλά κόλπα καθότι παλιά πουτάνα στο κουρμπέτι.
Κατ αρχήν θα μακιγιάρει όπως όπως τα υπάρχοντα κόμματα με κορώνες εκδημοκρατισμού, ψευτοανταρσίες ( γάλα, φάρμακα κλπ) .
Επιδόματα ψίχουλα, και παραμύθα προσλήψεις. 
Σχέδιο Β ( όχι του Αλαβάνου του πρόεδρα) *** πόσους πονεμένους κουβαλήσαμε στην πλάτη μας τόσα χρόνια*** είναι η δημιουργία νέων (?) κομμάτων θυγατρικών για να λειτουργήσουν ως ανάχωμα διαρροών και μαξιλάρι στις μετέπειτα εξελίξεις.
Μια ΕΛΙΑ να πούμε . Ο Λοβέρδος κι Μοσιαλος δεν είναι ΠΑΣΟΚ είναι η δημοκρατικη προοδευτική διεύρυνση.( εδώ μπαίνει ο Σεφερλής ).

Ακόμα και στον χώρο της Οικολογίας γίνεται το έλα να δεις. Ο πολυτεμαχισμός της φακής. Άλλο ένα παράδειγμα φιλοι και φίλες ότι η πολιτική δεν είναι απολιτίκ.
Η πολιτική ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΗΜΟ ( διδακτικό point). Για να μην κυνηγάς την ουρά σου πρέπει πρώτα να δείξεις ΠΟΥ θέλεις να πας και μετά να ξεχορταριάσεις το μονοπάτι , αλλιώς θα σε πνίξουν τα βάτα και τα βούρλα!

Μέσα λοιπόν σ αυτό το πολύχρωμο μπουλούκι των ευρωεκλογών που σιμώνει, ανάμεσα σε αρλεκίνους, κολομπίνες ( φουλ ), χατζημαρκακηδες και νικολοπουλους , θα σκάσουν και ντεκοντρακτέ θίασοι .
Κάτι αυθόρμητο, πηγαίο ,ανεπιτήδευτο, ακηδεμόνευτο , ατημέλητο και one size fits all. Η έξυπνη σήτα στην πολιτική. Stavros, με πορδές δεν βάφουν αυγά. Και το γεγονός πως οι γενίτσαροι bloggers και τα εξαπτέρυγα των 58 σούρχονται κατακεί να το προσέξεις. Πρέπει όμως να πιστώσουμε στο ποτάμι πως έσπασε αυτό το παλιομοδίτικο savoir vivre της αριστεράς. Μην μπει κανείς μπροστά, όλα όλοι μαζί και τίποτα, συλλογικότητες ,επιτροπές και σεβαστές μειοψηφίες . Αυτές οι αναστολές μην βγούμε μπροστά και κατηγορηθούμε για καισαροπαπισμο κλπ.

Από ένα κακομαθημένο κοινό τι περιμέναμε να προκύψει ως δια μαγείας ? εμείς αναζητάμε έναν ΝΕΟ ΜΩΥΣΗ. Να κατέβει απ το βουνό κρατώντας τις 10 εντολές μετάβασης σε έναν αριστερό παράδεισο. Ναχει έτοιμες λύσεις και να σκίζει τα αφρισμένα ποτάμια του χρέους πριν μας πνίξουν. Να ξέρει σπιθαμή προς σπιθαμή το δρόμο του αξιοπρεπούς κοινωνικού εκδημοκρατισμού ( έγραψα ).

Μια παραστρατημένη μεταπολίτευση που έζησε μοιραία και λαθραία, μια χλιδάτη παστρικιά που τρεκλίζει κι αυτογελοιοποιειται δεν θεραπεύεται με υπόθετα. Πρέπει να τελειώνει με τη μαχαιριά της Στέλλας. Και το χέρι του Φούντα θα το κρατήσουμε όλοι μαζί.
Αν νομίζετε ότι την κόπρο που φτιάξαμε τόσα χρόνια θα την καθαρίσουμε με ελιές και ποτάμια, είστε γελασμένοι. Ουδεμία αγορά εξέρχεται ανεξόφλητος εκ του καταστήματος.

Ας πιάσουμε και την ταμπακιέρα. Την επιδερμική πιασάρα ερώτηση για το ΤΙ θα ψηφίσεις ρε φίλε στις εκλογές ?
Θα ψηφίσω με βαρύ χέρι και κρύα καρδιά.
Κατ΄ οικονομίαν που λένε οι σπουδαγμένοι.

Από τότε που ψηφίζω , ταυτιζόμουν πάντα με τον ίδιο χώρο. Έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο . Τελεία. Η κοινωνία δεν μπόρεσε ακόμα να οργανώσει έναν πολιτικο χώρο που θα με εκφράζει όσο θα ήθελα. Επειδή πιστεύω πως η συμμετοχή στις δημοκρατικές διαδικασίες θωρακίζει το πολίτευμα καταδικάζω την αποχή ως τζάμπα μαγκιά. Εκτος αν μιλάμε για αταξικές κοινωνίες και μαροκινα γελαστά.

Ξαναματαλεω οπως έγραψε κι ο πολυ αγαπημένος μου Νίκος Μπιστης ( προφανώς κοιτάζοντας στον καθρέπτη) " στην πολιτική το νεο δεν χτίζεται με παλιά υλικά ".
Ο ερασιτεχνισμός δεν είναι κακός όταν δεν εξελίσσεται σε επάγγελμα και μανιέρα.

Ας ανέβουμε κι εμείς λοιπόν στο carousel της πολιτικής. Ακόμα κι αν ζαλιστουμε , σίγουρα θα περάσουμε ωραία.

(** κείμενο μη πολιτικά ορθόν)


*πηγή gdpitsos