Κερδίσαμε την Άνγκελα, χάσαμε την Κριστίν και (ίσως) "φάγαμε" τον Σόιμπλε

Τις τελευταίες δύο μέρες είχαμε (πληθυντικός του ευρωπαίου πολίτη) επισκέπτες στις Βρυξέλλες από την Λατινική Αμερική. Στήσαμε ωραία -ωραία τις σημαίες τους δίπλα στις δικές μας, βγάλαμε και τις καθιερωμένες "οικογενειακές" φωτογραφίες για να θυμόμαστε το γεγονός και συνεχίσαμε να ασχολούμαστε με τα δικά μας. Ακολουθώντας την "χασαπική τέχνη" (που λέει και ο Βαρουφάκης) και μέθοδο προχωρούμε σε έναν απολογισμό της Συνόδου.

της Γιώτας Καραμπίνη

Κερδίσαμε την Άνγκελα: Στην πραγματικότητα την Άνγκελα την είχαμε ήδη "ψήσει" από τις προηγούμενες συναντήσεις τριμερείς ή τετ-α-τετ και αυτό δεν προέρχεται από καμιά αξιόπιστη πηγή, εσωτερική πληροφόρηση και άλλα τέτοια κλισέ. Πρόκειται για απλή διαπίστωση στην οποία καταλήγει κανείς βλέποντας τις φωτογραφίες και τα τηλεοπτικά πλάνα. Το παραπάνω βήμα που έγινε είναι ότι, όπως φαίνεται, αποφάσισε να χειρίζεται μόνη της το «θέμα Ελλάδα» πράγμα που σημαίνει ότι αφαιρείται ως αρμοδιότητα από τον Β. Σόιμπλε που μέχρι τώρα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού. 

Στην ουσία η Άνγκελα "πήρε το όπλο της" και δείχνει αποφασισμένη και έτοιμη να το χρησιμοποιήσει. Και εδώ είναι η μεγάλη "μπανανόφλουδα" την οποία συνήθως και διαχρονικά "πατάμε": Θεωρούμε ότι "σωθήκαμε", βρήκαμε φίλο/ σύμμαχο/ προστάτη, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα άλλο, όλα έχουν λυθεί και μετά αρχίζουμε τα περί προδοσίας και τις θεωρίες συνομωσίας για τους κακούς που επιβουλεύονται το εθνικό μας μεγαλείο. Το ότι η Μέρκελ δείχνει έτοιμη να αρχίσει να "πυροβολεί" (όπως ερμηνεύεται ο παραγκωνισμός του Σόιμπλε) δεν σημαίνει ότι θα "πυροβολήσει" εκείνους που εμείς θέλουμε και -ακόμα περισσότερο- δεν σημαίνει ότι δεν θα "πυροβολήσει" και εμάς (τώρα ή αργότερα).

Προς το παρόν μας έχει κάνει τα εξής "χατήρια": Δέχθηκε την πολιτική διαπραγμάτευση (επικαλούμενη βεβαίως και παραπέμποντας συνεχώς στους 3 θεσμούς, καθώς το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να φανεί ότι ηγεμονεύει έναντι των αυτών, άσχετα εάν αυτό ακριβώς κάνει χρόνια τώρα) και δέχθηκε την απομάκρυνση του Σόιμπλε που εκλήφθηκε ως μέτρο δικαιοσύνης και εξισορρόπησης μετά την απομάκρυνση του Βαρουφάκη.

Θα ήταν όμως μάλλον αφελές να θεωρούμε ότι ο Σόιμπλε απομακρύνεται (που το μέλλον θα δείξει εάν και πόσο απομακρύνεται) μόνο για αυτό. Πιο πιθανό είναι ότι η Μέρκελ αποφάσισε να σπάσει την ιερή συμμαχία του υπουργού της με το ΔΝΤ και την Κρ. Λαγκάρντ. Σημειώνεται, ότι ενώ στην αρχή των μνημονίων ήταν ο Σόιμπλε που αντιδρούσε στην εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και η Μέρκελ υπερθεμάτιζε, φαίνεται πως πλέον οι θέσεις έχουν αλλάξει. Άλλωστε όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες τόσο ο Σόιμπλε όσο και η Λαγκάρντ επικαλούνταν ο ένας τις αρνήσεις και τις "κόκκινες γραμμές" του άλλου για να εμμένει τελικά ο καθένας στις θέσεις του, γεγονός που μας οδηγεί σε συμπεράσματα για υπόγεια συνεννόηση, ή τουλάχιστον για αμοιβαία επωφελή "αλληλοχρησιμοποίηση".

Και για να μην το ξεχάσουμε..:
"Στον αγύριστο κύριε Τόμσεν!!!"

Χάσαμε την Κριστίν: Τα συμπεράσματα αυτά ενισχύει και η αιφνίδια μεταστροφή του ΔΝΤ που αμέσως μετά την λήξη της συνάντησης Τσίπρα-Γιούνκερ και ενώ ακόμα δεν είχαν γίνει δηλώσεις, έσπευσε να ανακοινώσει ότι τα κλιμάκια του αποχωρούν από τις Βρυξέλλες γιατί δεν υπάρχει καμία πρόοδος στις διαπραγματεύσεις. Ήταν μία από τις σπάνιες φορές-αν όχι η μόνη- που ο εκπρόσωπος του Ταμείου έκανε ξεκάθαρα λόγο για αποτυχία στις διαπραγματεύσεις.

Δεν θα πρέπει ωστόσο να μας διαφύγει, ότι για πρώτη φορά στις διαβουλεύσεις αυτές υπήρξαν αναφορές από Ευρωπαίους αξιωματούχους -και δεν εννοούμε τους ανώνυμους που επικαλούνται τα πρακτορεία όταν παρουσιάζουν διαρροές- στο θέμα του χρέους (Μπ. Κερέ από την ΕΚΤ και Μ. Σαπέν ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ) με την ίδια ακριβώς φρασεολογία, ότι "το θέμα του χρέους δεν είναι ταμπού".

Σημειώνεται επίσης, ότι ενώ μέχρι πρότινος το ΔΝΤ ήταν ο μόνος από τους 3 θεσμούς που έκανε αναφορές για μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και ανάγκη αναδιάρθρωσης, τελευταία οι διαρροές (αυτή τη φορά από τους ανώνυμους αξιωματούχους) ήθελαν το Ταμείο να μετακινείται προς τις θέσεις των άλλων δύο και να τις υιοθετεί, εγκαταλείποντας τη μόνη, κάπως φιλική, θέση για την Ελλάδα.

«Φάγαμε» (ίσως) τον Σόιμπλε: Εντάξει, αυτό δεν είναι καν διαπίστωση. Είναι μάλλον ευσεβής πόθος, αλλά ξεκαθαρίσαμε από την αρχή ότι κάνουμε απολογισμό με τη «χασαπική» τέχνη και μέθοδο.

Παραδεχθείτε το. Ο παροπλισμός του Σόιμπλε ήταν η πιο καλή είδηση που ακούσατε το τελευταίο διάστημα.

Πριν διαψευστούμε ομαδικώς, ας το χαρούμε λίγο, φωνάζοντας δυνατά: Ουάου!

fmvoice